قرآن به سر گرفتن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیخ عباس قمی]] سپس چهارمین عمل مستحب [[شب قدر]] را به این صورت توضیح می‌دهد که: قرآن را بر سر خود می‌گذارند و خداوند را به حق قرآن و حق کسی که با قرآن فرستاده شده یعنی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] و به حق هر زن و مرد مؤمنی که در قرآن مدح شده قسم می‌دهند و سپس ده بار می‌گویند {{عربی|بِكَ یا أللّهُ}} و بعد خداوند را به نام هر یک از [[چهارده معصوم]] قسم می‌دهند و اسامی آن‌ها را به ترتیب ده بار ذکر می‌کنند.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، باب دوم،‌فصل سوم، بخش اعمال مشترکه شب قدر</ref> این کار عملی مستقل بوده و لازم نیست قرآن به صورت باز شده بر سر قرار گیرد.{{یادداشت|{{عربی|عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ ع‏ تَأْخُذُ الْمُصْحَفَ فِي ثَلَاثِ لَيَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ فَتَنْشُرُهُ وَ تَضَعُهُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ تَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِكِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِيهِ وَ فِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَ أَسْمَاؤُكَ الْحُسْنَى وَ مَا يُخَافُ وَ يُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِي مِنْ عُتَقَائِكَ مِنَ النَّارِ وَ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ مِنْ حَاجَة. دعوات راوندی، ص۲۰۶}}}}{{یادداشت|{{عربی|

عَنْ مَوْلَانَا الصَّادِقِ ص قَالَ: خُذِ الْمُصْحَفَ فَدَعْهُ عَلَى رَأْسِكَ وَ قُلْ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ بِكَ يَا اللَّهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تَقُولُ بِمُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِعَلِيٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِفَاطِمَةَ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِالْحَسَنِ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِالْحُسَيْنِ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى عَشْرَ مَرَّاتٍ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَشْرَ مَرَّاتٍ بِالْحُجَّةِ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ تَسْأَلُ حَاجَتَكَ وَ ذَكَرَ فِي حَدِيثِهِ إِجَابَةَ الدَّاعِي وَ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ. اقبال الاعمال، ج۱، ص۱۸۷}}}}

[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] عمل به این دو دستور را بدون ذکر منبع و جزو اعمال مشترکه [[شب‌های قدر]] نقل کرده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، باب دوم، فصل سوم، اعمال مشترکه شب‌های قدر</ref> [[کلینی]] در [[الکافی (کتاب)|کافی]] حدیثی از [[امام باقر(ع)]] نقل کرده که در آن حدیث فقط بخش اول این دستور العمل یعنی قرآن را در برابر صورت گرفتن و خدا را به قرآن قسم دادن آمده است. بر اساس این نقل زمان این دعا ثلث دوم (ده روز دوم) ماه رمضان است.<ref>کلینی، الکافی، ج۲، ص۶۲۹، حدیث ۹</ref> [[شیخ مفید]] در کتاب [[المقنعه]] این دعا را بدون آن‌که به ائمه استناد بدهد برای سه شب [[۱۹ رمضان|۱۹]]، [[۲۱ رمضان|۲۱]] و [[۲۳ رمضان|۲۳]] رمضان توصیه کرده است.<ref>مفید، المقنعه، ص۱۹۰</ref>

در [[سلوة الحزین (کتاب)|دعوات]] [[قطب الدین راوندی|راوندی]]<ref>قطب راوندی، سلوة الحزین، ص۲۰۶</ref> و [[اقبال الاعمال]]<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج۱، ص۱۸۶</ref> [[علی بن موسی بن جعفر بن طاووس|ابن طاووس]] این دعا برای سه شب از ماه رمضان، بدون نام بردن از شب خاصی، توصیه شده است.

و سپس حاجات خود را از خداوند طلب کن.<ref>طوسی، الامالی، ص۲۹۳</ref>}}

[[سید ابن طاووس]] در کتاب [[اقبال الاعمال]] این عمل را بدون ذکر نماز قبل از آن، در ادامه اعمال شب‌های قدر آورده است.<ref>ابن طاووس، اقبال الاعمال، ج۱، ص۱۸۷</ref> ولی در کتاب [[جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع (کتاب)|جمال الاسبوع]] نماز و دستور العمل بعد از آن را به عنوان نمازی برای حاجت در [[پنج‌شنبه]] نقل کرده است.<ref>ابن طاووس، جمال الاسبوع، ص۱۰۹-۱۱۰</ref>

* ابن طاووس، علی بن موسی بن جعفر، اقبال الاعمال،‌دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۴۰۹ق. بر اساس نرم افزار جامع الاحادیث نسخه ۳/۵.

* ابن طاووس، علی بن موسی بن جعفر، جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع،‌دار الرضی، قم، ۱۳۳۰ق. بر اساس نرم افزار جامع الاحادیث نسخه ۳/۵.

* طوسی، محمد بن الحسن، الامالی، نشر‌دار الثقافه، قم، ۱۴۱۴ق. بر اساس نرم افزار جامع الاحادیث نسخه ۳/۵.

* قطب راوندی، سعید بن هبة الله، سلوة الحزین (الدعوات)، انتشارات مدرسه امام مهدی(ع)، قم،‌۱۴۰۷ق. بر اساس نرم افزار جامع الاحادیث نسخه ۳/۵.

* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی،‌دار الکتب الاسلامیه، تهران.