Automoderated users، confirmed، مدیران
۱۳۶
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
اما فرزندش، سید محمدحسن قاضی، پدر را بر شیوۀ سلوکی شاگردان حسین قلی همدانی نمیداند و از نظر او، قاضی به مسلک پدرش، سید حسین، بود. سید حسین در مکتب تربیتی [[امامقلی نخجوانی]] و امام قلی در مکتب [[سید محمد قریشی قزوینی]] و او از [[محراب گیلانی اصفهانی]] و او از [[محمد بیدآبادی]] و او از [[سید قطب الدین محمد نیریزی]]، از مشایخ [[ذهبیه]]، تعلیم یافتهبود.<ref>صدوقیسها، ص۲۲۵</ref> اما از خود وی نقل شده که ارتباطش را با این سلسله رد کرده و طریقت خود را طریقت علما و فقها میدانست.<ref>عطش، ص۳۳۲</ref> | اما فرزندش، سید محمدحسن قاضی، پدر را بر شیوۀ سلوکی شاگردان حسین قلی همدانی نمیداند و از نظر او، قاضی به مسلک پدرش، سید حسین، بود. سید حسین در مکتب تربیتی [[امامقلی نخجوانی]] و امام قلی در مکتب [[سید محمد قریشی قزوینی]] و او از [[محراب گیلانی اصفهانی]] و او از [[محمد بیدآبادی]] و او از [[سید قطب الدین محمد نیریزی]]، از مشایخ [[ذهبیه]]، تعلیم یافتهبود.<ref>صدوقیسها، ص۲۲۵</ref> اما از خود وی نقل شده که ارتباطش را با این سلسله رد کرده و طریقت خود را طریقت علما و فقها میدانست.<ref>عطش، ص۳۳۲</ref> | ||
به نظر [[حسینی طهرانی]]<ref>حسینی طهرانی، توحید علمی و عینی، ص۲۰</ref> از شاگردان [[علامه طباطبائی]]، نیز قاضی ابتدا در طریقت پدرش بود، اما پس از وفات پدرش، شاگردی [[سید احمد کربلایی]] را اختیار کرد و در طریقت حسین قلی همدانی قرار گرفت.<ref>نک: غفاری، ص۸۸-۸۹</ref> | به نظر [[سید محمد حسین حسینی طهرانی|حسینی طهرانی]]<ref>حسینی طهرانی، توحید علمی و عینی، ص۲۰</ref> از شاگردان [[علامه طباطبائی]]، نیز قاضی ابتدا در طریقت پدرش بود، اما پس از وفات پدرش، شاگردی [[سید احمد کربلایی]] را اختیار کرد و در طریقت حسین قلی همدانی قرار گرفت.<ref>نک: غفاری، ص۸۸-۸۹</ref> | ||
قاضی همچنین ۱۰ سال ملازم و مصاحب [[سید مرتضی کشمیری]] بود، اما در زمینۀ [[اخلاق]] و [[عرفان]] شاگرد وی به شمار نمیآید<ref>نک: حسینی طهرانی، مهر تابان، ص۲۹، ۳۲۴؛ غفاری، ص۸۸-۹۰</ref> زیرا کشمیری به شدت با [[ابن عربی]] و آثارش مخالف بود و دیدگاه قاضی با او تفاوت بسیار داشت.<ref>نک: یادنامۀ عارف کبیر، ص۸-۹</ref> | قاضی همچنین ۱۰ سال ملازم و مصاحب [[سید مرتضی کشمیری]] بود، اما در زمینۀ [[اخلاق]] و [[عرفان]] شاگرد وی به شمار نمیآید<ref>نک: حسینی طهرانی، مهر تابان، ص۲۹، ۳۲۴؛ غفاری، ص۸۸-۹۰</ref> زیرا کشمیری به شدت با [[ابن عربی]] و آثارش مخالف بود و دیدگاه قاضی با او تفاوت بسیار داشت.<ref>نک: یادنامۀ عارف کبیر، ص۸-۹</ref> |