Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←آیات مشهور) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==آیات مشهور== | ==آیات مشهور== | ||
<div style="text-align: center;"><noinclude> | |||
ترجمه | {{عربی|«'''مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَاراً'''﴿۵﴾»<br /> | ||
|ترجمه= مَثَل كسانى كه [عمل به] [[تورات]] بر آنان بار شد [و بدان مُكلَّف گرديدند]، آنگاه آن را به كار نبستند، همچون مَثَل خرى است كه كتابهايى را بر پشت مىكشد.»|اندازه=100%}} | |||
</noinclude> | |||
{{پایان}} | |||
این آیه از [[مثلهای قرآنی|مَثَلهای قرآنی]] و درباره یهودیان زمان [[پیامبر(ص)]] است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/14772/1/251?ProjectID=91242 مکارم شیرازی، مثالهای زیبای قرآن، ج۲، ص۲۶۷.]</ref> در برخی [[روایات]] آمده است آنان میگفتند آیین محمد(ص) شامل ما نمیشود؛ بنابراین [[قرآن]] به آنان گوشزد میکند اگر کتاب آسمانی خود را دقیقاً خوانده و عمل میکردند، این سخن را نمیگفتند؛ چراکه بشارت ظهور پیامبر اسلام در آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۱۱۴.</ref> | این آیه از [[مثلهای قرآنی|مَثَلهای قرآنی]] و درباره یهودیان زمان [[پیامبر(ص)]] است.<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/14772/1/251?ProjectID=91242 مکارم شیرازی، مثالهای زیبای قرآن، ج۲، ص۲۶۷.]</ref> در برخی [[روایات]] آمده است آنان میگفتند آیین محمد(ص) شامل ما نمیشود؛ بنابراین [[قرآن]] به آنان گوشزد میکند اگر کتاب آسمانی خود را دقیقاً خوانده و عمل میکردند، این سخن را نمیگفتند؛ چراکه بشارت ظهور پیامبر اسلام در آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۱۱۴.</ref> | ||
این [[آیه]] در ادبیات فارسی نیز نمود داشته است. [[علی اکبر دهخدا|دهخدا]] در کتاب امثال و حِکَم، چندین بیت شعر میآورد و آنها را اقتباس از همین آیه میداند: [[سعدی شیرازی]]: «علم چندان که بیشتر خوانی/ چون عمل در تو نیست نادانی». سلمان ساوجی: «عالم که ندارد عملی مثل حمار است/ بیفایده اثقال کتب را شده حامل».<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/15057/1/1707 دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۱۸۵۵]</ref> | این [[آیه]] در ادبیات فارسی نیز نمود داشته است. [[علی اکبر دهخدا|دهخدا]] در کتاب امثال و حِکَم، چندین بیت شعر میآورد و آنها را اقتباس از همین آیه میداند: [[سعدی شیرازی]]: «علم چندان که بیشتر خوانی/ چون عمل در تو نیست نادانی». سلمان ساوجی: «عالم که ندارد عملی مثل حمار است/ بیفایده اثقال کتب را شده حامل».<ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/15057/1/1707 دهخدا، امثال و حکم، ۱۳۸۳ش، ج۴، ص۱۸۵۵]</ref> | ||
=== آیه نماز جمعه === | |||
{{نوشتار اصلی|آیه نماز جمعه}} | |||
<div style="text-align: center;"><noinclude> | |||
ترجمه | {{عربی|«'''يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّـهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ'''﴿۵﴾»<br /> | ||
|ترجمه= اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون براى نماز جمعه ندا داده شد، به سوى ذكر خدا بشتابيد، و داد و ستد را واگذاريد. اگر بدانيد اين براى شما بهتر است.»|اندازه=100%}} | |||
{{ | </noinclude> | ||
{{پایان}} | |||
فقهای [[شیعه]] و [[اهل سنت]] برای اثبات [[وجوب]] نماز جمعه به این آیه و [[روایت|احادیث]] متعدد<ref>احمد بن حنبل، مسند، ۱۴۰۲ق، ج۳، ص۴۲۴-۴۲۵؛ نسائی، سنن نسائی، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۸۵-۸۹؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۲۹۵-۳۰۲؛ نوری، مستدرک الوسائل، قم، ج۶، ص۱۰ </ref> استناد کردهاند.<ref> شوکانی، نیل الاوطار، مصر، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵؛ شیخ طوسی، الخلاف، قم، ج۱، ص۵۹۳؛ محقق حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۲۷۴</ref> البته برخی نیز دلالت آیه را بر وجوب نپذیرفتهاند.<ref>منتظری، البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر، ۱۳۶۲ش، ص۶؛ غروی تبریزی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۶-۱۷</ref> گفتنی است اقامه نماز جمعه در دوره [[غیبت کبرا|غیبت]] امام [[معصوم]] حکم خاص خود را دارد؛ برخی آن را [[حرام]]، برخی [[واجب تعیینی]]، برخی دیگر [[واجب تخییری]] دانستهاند.<ref> برای اقوال دیگر رک: رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۲۸.</ref> بنابر نظر [[فقیه|فقیهانی]] که نماز جمعه را در زمان [[غیبت امام دوازدهم|غیبت]] [[امام زمان]]، [[واجب تعیینی]] نمیدانند، خرید و فروش و سایر معاملات پس از [[اذان]] جمعه یا در هنگام اقامه نماز جمعه [[حرام]] نیست.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ج۱، ص۸۵۷.</ref> | فقهای [[شیعه]] و [[اهل سنت]] برای اثبات [[وجوب]] نماز جمعه به این آیه و [[روایت|احادیث]] متعدد<ref>احمد بن حنبل، مسند، ۱۴۰۲ق، ج۳، ص۴۲۴-۴۲۵؛ نسائی، سنن نسائی، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۸۵-۸۹؛ حرعاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۲۹۵-۳۰۲؛ نوری، مستدرک الوسائل، قم، ج۶، ص۱۰ </ref> استناد کردهاند.<ref> شوکانی، نیل الاوطار، مصر، ج۳، ص۲۵۴-۲۵۵؛ شیخ طوسی، الخلاف، قم، ج۱، ص۵۹۳؛ محقق حلی، المعتبر فی شرح المختصر، ۱۳۶۴ش، ج۲، ص۲۷۴</ref> البته برخی نیز دلالت آیه را بر وجوب نپذیرفتهاند.<ref>منتظری، البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر، ۱۳۶۲ش، ص۶؛ غروی تبریزی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۱۶-۱۷</ref> گفتنی است اقامه نماز جمعه در دوره [[غیبت کبرا|غیبت]] امام [[معصوم]] حکم خاص خود را دارد؛ برخی آن را [[حرام]]، برخی [[واجب تعیینی]]، برخی دیگر [[واجب تخییری]] دانستهاند.<ref> برای اقوال دیگر رک: رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۲۸.</ref> بنابر نظر [[فقیه|فقیهانی]] که نماز جمعه را در زمان [[غیبت امام دوازدهم|غیبت]] [[امام زمان]]، [[واجب تعیینی]] نمیدانند، خرید و فروش و سایر معاملات پس از [[اذان]] جمعه یا در هنگام اقامه نماز جمعه [[حرام]] نیست.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل (محشی)، ج۱، ص۸۵۷.</ref> | ||