سوره جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره جمعه''' شصت و دومین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی قرآن]] است که در [[جزء]] بیست و هشتم [[قرآن]] جای گرفته است. این سوره به سبب بیان حکم [[نماز جمعه]]، جمعه نامیده شده است. خداوند در این سوره به اهمیت نماز جمعه می‌پردازد و به [[مسلمانان]] دستور می‌دهد هنگام برپایی نماز جمعه، هر نوع معامله از جمله خرید و فروش را رها کنند.

آیه نهم این سوره در بیان حکم نماز جمعه از [[آیه|آیات]] مشهور این سوره است. در فضیلت [[تلاوت]] این سوره آمده است اگر کسی این [[سوره]] را در هر شب [[جمعه (روز)|جمعه]] بخواند، [[کفاره]] [[گناهان]] بین دو جمعهٔ او خواهد بود.  

این سوره را '''جُمُعه''' (به ضمّ میم) یا '''جُمْعه''' (به سکون میم) می‌نامند؛<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۰، ص۲۰.</ref> چراکه حکم [[نماز جمعه]] و آداب اعمال پس از آن را بیان می‌کند.<ref>خرمشاهی، «سوره جمعه»، ص۱۲۵۵ـ۱۲۵۶.</ref> [[جمعه]] به معنای اجتماع و گرد هم آمدن و نام خاص هفتمین روز هفته است.<ref>دائرة المعارف قرآن کریم، ج۱۰، ص۲۰.</ref>