زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{احکام}}

زنای محصنه با [[اقرار شرعی|اقرار]] خود شخص در چهار مرحله متفاوت، یا به وسیله شهادت دادن چهار [[شاهد]] مردی که عاقل و [[بالغ]] باشند و هر چهار نفر باهم این عمل را دیده باشند ثابت می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳؛ کدخدایی، «بررسی حکم سنگسار در اسلام»، ص۲۸.</ref>

در شریعت اسلامی، مجازات «زنای محصنه» با شخص عاقل و [[بالغ]] دیگر [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> به علاوه اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین مجازات «زنای محصنه» با دیوانه یا نابالغ، صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، منابع فقه شیعه، ترجمه حسینیان و صبوری، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> برخی از [[فقیهان|فقهاء]] معتقدند مجازات کسی که [[ازدواج]] کرده ولی با همسرش آمیزش نکرده، صد ضربه تازیانه همراه تبعید به شهر دیگر است.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۹.</ref>

عده‌ای از [[فقیهان]] معتقدند اگر کسی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref>

*هاشمی شاهرودی، محمود، موسوعةالفقه الاسلامی طبقا لمذهب اهل البیت، قم، مرکز دایرةالمعارف فقه اسلامی، ۱۴۲۳ق.

{{پایان}}

{{احکام خانواده}}

{{اصطلاحات فقهی}}