پرش به محتوا

زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش جزیی
imported>Movahhed
(ویرایش محتوای دو عنوان معنا و شرایط)
جز (ویرایش جزیی)
خط ۲: خط ۲:
'''زِنای مُحصَنه'''، [[زنا|زنای]] مرد یا زن همسردار که با چندین شرط تحقق پیدا می‌کند و مجازات آن [[سنگسار]] است. زنای محصنه با چهار شاهد یا چهار مرتبه اقرار ثابت می‌شود.
'''زِنای مُحصَنه'''، [[زنا|زنای]] مرد یا زن همسردار که با چندین شرط تحقق پیدا می‌کند و مجازات آن [[سنگسار]] است. زنای محصنه با چهار شاهد یا چهار مرتبه اقرار ثابت می‌شود.


== معنا و شرایط ==
== معنا ==
در شریعت اسلام، به زنای فرد همسردار با شخص دیگر، «زنای محصنه» می‌گویند که با چندین شرط تحقق پیدا می‌کند:
{{اصلی|احصان}}
*شرایط عمومی تکلیف مانند بلوغ، عقل و اختیار را داشته باشد.
در شریعت اسلام، به زنای مرد یا زن همسردار، «زنای محصنه» می‌گویند. به مرد و زنی که احصان داشته باشند، «مُحصَن» و «محصَنه» یا «ثیِّب» و «ثیِّبه» می‌گویند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
== احکام و شرایط==
در منابع فقهی چندین شرط برای تحقق احصان بیان شده است:
*شرایط عمومی [[تکلیف]] مانند [[بلوغ]]، عقل و اختیار را داشته باشد.
{{ستون-شروع}}
{{ستون-شروع}}
*آزاد باشد(برده و کنیز نباشد)
*آزاد باشد(برده و کنیز نباشد)
*به حرام بودن زنا آگاه باشد
*به حرام بودن زنا آگاه باشد
*همسر دائمی داشته باشد
*همسر دائمی داشته باشد
*با همسرش آمیزش کرده باشد
*با همسرش [[آمیزش]] کرده باشد
*همسرش شبانه روز در دسترس او باشد
*همسرش شبانه روز در دسترس او باشد
*امکان آمیزش او با همسرش وجود داشته باشد<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶؛ تبریزی، اسس الحدود والتعزیرات، ۱۴۱۷ق، ص۲۹؛ رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref>
*امکان آمیزش او با همسرش وجود داشته باشد<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶؛ تبریزی، اسس الحدود والتعزیرات، ۱۴۱۷ق، ص۲۹؛ رساله توضیح المسائل مراجع، ۱۳۷۲ش، ص۸۹۶.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}
به مرد و زنی که احصان داشته باشند، «مُحصَن» و «محصَنه» یا «ثیِّب» و «ثیِّبه» می‌گویند.<ref>دانشنامه جهان اسلام، ۱۳۹۵ش، ج۲۱، ذیل مدخل زنا، ص۵۹۶؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۰۷.</ref>
 
== خروج از احصان==
=== خروج از احصان===
فقیهان معتقدند اگر اموری همانند [[حیض]]، [[نفاس]]، مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، «زنای محصنه» نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱؛ موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> همچنین اگر زن و مرد در یک خانه باشند ولی زن [[تمکین]] نکند، زوج محصن نخواهد بود.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref> بر پایه [[فقه|فقه اسلامی]]، هرگاه زن و مرد با [[طلاق بائن]] از همدیگر جدا شوند، بلافاصله از احصان خارج می‌شوند؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی]] باعث خروج زن و مرد از [[احصان]] می‌شود، اختلاف نظر وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴.</ref> عده‌ای دیگر معتقدند اگر مرد [[مرتد|مرتد فطری]] گردد، از احصان خارج می‌گردد.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۸.</ref>
فقیهان معتقدند اگر اموری همانند [[حیض]]، [[نفاس]]، مسافرت، حبس، بیماری‌های مانع از آمیزش جنسی، در همسر شخص زناکار، وجود داشته باشد، زنای او، «زنای محصنه» نیست.<ref>منتظری، مجازات‌های اسلامی و حقوق بشر، ۱۴۲۹ق، ص۱۵۱؛ موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۷.</ref> همچنین اگر زن و مرد در یک خانه باشند ولی زن [[تمکین]] نکند.<ref>گلپایگانی، مجمع المسائل، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۵۴۳.</ref> بر پایه [[فقه|فقه اسلامی]]، [[طلاق بائن]] سبب خروج از می‌شود؛ اما در اینکه آیا [[طلاق رجعی]] باعث خروج زن و مرد از [[احصان]] می‌شود، اختلاف نظر وجود دارد.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۲۳۴.</ref> عده‌ای دیگر معتقدند اگر مرد [[مرتد|مرتد فطری]] گردد، از احصان خارج می‌گردد.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۸.</ref>
== اثبات زنای محصنه ==
== اثبات ==
زنای محصنه با [[اقرار شرعی|اقرار]] خود شخص در چهار مرحله متفاوت، یا به وسیله شهادت دادن چهار [[شاهد]] مردی که عاقل و [[بالغ]] باشند و هر چهار نفر باهم این عمل را دیده باشند ثابت می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳؛ کدخدایی، «بررسی حکم سنگسار در اسلام»، ص۲۸.</ref>
زنای محصنه با [[اقرار شرعی|اقرار]] خود شخص در چهار مرحله متفاوت، یا به وسیله شهادت دادن چهار [[شاهد]] مردی که عاقل و [[بالغ]] باشند و هر چهار نفر باهم این عمل را دیده باشند ثابت می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳؛ کدخدایی، «بررسی حکم سنگسار در اسلام»، ص۲۸.</ref>
== مجازات زنای محصنه ==
 
== مجازات ==
در شریعت اسلامی، مجازات «زنای محصنه» با شخص عاقل و [[بالغ]] دیگر [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> به علاوه اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین مجازات «زنای محصنه» با دیوانه یا نابالغ، صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، منابع فقه شیعه، ترجمه حسینیان و صبوری، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> برخی از [[فقیهان|فقهاء]] معتقدند مجازات کسی که [[ازدواج]] کرده ولی با همسرش آمیزش نکرده، صد ضربه تازیانه همراه تبعید به شهر دیگر است.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۹.</ref>
در شریعت اسلامی، مجازات «زنای محصنه» با شخص عاقل و [[بالغ]] دیگر [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> به علاوه اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۹۳.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل احصان را ندارد و همچنین مجازات «زنای محصنه» با دیوانه یا نابالغ، صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، منابع فقه شیعه، ترجمه حسینیان و صبوری، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> برخی از [[فقیهان|فقهاء]] معتقدند مجازات کسی که [[ازدواج]] کرده ولی با همسرش آمیزش نکرده، صد ضربه تازیانه همراه تبعید به شهر دیگر است.<ref>موسوی خمینی، ترجمه تحریر الوسیله، ۱۴۲۵ق، ج۴، ص۱۷۹.</ref>
عده‌ای از [[فقیهان]] معتقدند اگر کسی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref>
عده‌ای از [[فقیهان]] معتقدند اگر کسی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref>