پرش به محتوا

مهر نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۵۲۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۷
جز
ویرایش
جز (درج الگوی ویرایش)
جز (ویرایش)
خط ۹: خط ۹:


==پیشینه==
==پیشینه==
در صدر [[اسلام]] معمولاً مسلمانان کف [[مسجد|مساجد]] و خانه‌ها را با خاک، شن و حصیر بافته‌شده از نخل خرما فرش می‌کردند که سجده بر آن‌ها صحیح بود. در روایات متعددی از شیعه و [[اهل سنت]] نقل شده که پیامبر اکرم(ص) و [[صحابه]] همواره بر خاک، سنگ و گیاهان غیر خوراکی سجده می‌کردند. همچنین برپایه روایات شیعه اهل بیت نیز بر خاک سجده می‌کردند.<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح۸. </ref> به‌تدریج شیعیان برای راحتی خود، تکه‌ای از خاک را قالب‌گیری کردند تا بر آن سجده کنند و آن را مٌهر نامیدند.
در صدر [[اسلام]] معمولاً مسلمانان کف [[مسجد|مساجد]] و خانه‌ها را با خاک، شن و حصیر بافته‌شده از نخل خرما فرش می‌کردند که سجده بر آن‌ها صحیح بود و بر همان سجده می‌کردند.{{مدرک}} در روایات متعددی از شیعه و [[اهل سنت]] نقل شده پیامبر(ص) و [[صحابه]] همواره بر خاک، سنگ و گیاهان غیر خوراکی سجده می‌کردند.{{مدرک}} همچنین برپایه روایات شیعه اهل بیت نیز بر خاک سجده می‌کردند.<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح۸. </ref> به‌تدریج شیعیان برای راحتی خود، تکه‌ای از خاک را قالب‌گیری کردند تا بر آن سجده کنند و آن را مٌهر نامیدند.


==دیدگاه شیعه==
==دیدگاه شیعه==
مطابق [[روایات]] و [[فقه]] شیعه، مُهر در [[سجده]] موضوعیت ندارد بلکه به هنگام سجده در [[نماز]]، باید بر خاک یا سایر اجزای زمین یا بر چیزهایی که از زمین می‌روید(مانند برگ و چوب درختان و گیاهان به استثنای آنچه خوردنی یا پوشیدنی است) سجده کرد.  
مطابق [[فقه]] شیعه، مُهر در [[سجده]] موضوعیت ندارد بلکه به هنگام سجده در [[نماز]]، باید بر خاک یا سایر اجزای زمین یا بر چیزهایی که از زمین می‌روید(مانند برگ و چوب درختان و گیاهان به استثنای آنچه خوردنی یا پوشیدنی است) سجده کرد. {{مدرک}}


==روایات سجده بر خاک در منابع اهل سنت==
== دیدگاه اهل سنت==
===روایات سجده بر خاک در منابع اهل سنت===
روایات موجود در منابع اهل سنت را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:
روایات موجود در منابع اهل سنت را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:
* روایاتی که فقط سجده بر زمین را بیان کرده است: مانند حدیث نبوی: «زمین برای من محل [[سجده]] و [[تیمم]] قرار داده شد».<ref> بخاری، صحیح بخاری، ج ۱، ص۹۲، کتاب التیمم، ح ۲ </ref> این روایت که عینا در منابع شیعی نیز موجود است<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح ۸ </ref> دلالت بر انحصار سجده بر زمین ندارد.
* روایاتی که فقط سجده بر زمین را بیان کرده است: مانند حدیث نبوی: «زمین برای من محل [[سجده]] و [[تیمم]] قرار داده شد».<ref> بخاری، صحیح بخاری، ج ۱، ص۹۲، کتاب التیمم، ح ۲ </ref> این روایت که عینا در منابع شیعی نیز موجود است<ref> حر عاملی، وسائل الشیعه، کتاب الصلوه، ابواب ما یسجد علیه، الباب ۱، ح ۸ </ref> دلالت بر انحصار سجده بر زمین ندارد.
خط ۲۳: خط ۲۴:


==دیدگاه فقهی اهل سنت==
==دیدگاه فقهی اهل سنت==
بنابر فتاوای اهل سنت، سجده بر خاک لازم نبوده و بر هر چیزی که [[نجس]] نباشد می‌توان سجده کرد.<ref>الموسوعه الفقیه الکویتیه، ج۲۴، ص۲۰۱، وزارة الاوقاف و الشؤون الاسلامیه، الکویت</ref> با توجه به روایات فوق، دلایل ایشان یکی از این امور است:
بنابر فتاوای اهل سنت، سجده بر خاک نیست و بر هر چیزی که [[نجس]] نباشد می‌توان سجده کرد.<ref>الموسوعه الفقیه الکویتیه، ج۲۴، ص۲۰۱، وزارة الاوقاف و الشؤون الاسلامیه، الکویت</ref> با توجه به روایات فوق، دلایل ایشان یکی از این امور است:
* برخی کثرت و تصریح روایات سجده بی‌واسطه بر زمین را نادیده گرفته و می‌گویند هیچ فرقی بین پیشانی و دیگر اعضای هفت گانه سجده نیست و همانطور که جایز است بین مواضع دیگر سجده و زمین مانعی باشد، بین پیشانی و زمین نیز جایز است.<ref> ابن حزم، المحلی، ج ۴، ص۸۳، مسأله ۴۳۹ </ref> این ادعا برخلاف روایات فوق و تفاوت عملکرد رسول خدا و صحابه بین پیشانی و دیگر اعضای سجده است.
* برخی کثرت و تصریح روایات سجده بی‌واسطه بر زمین را نادیده گرفته و می‌گویند هیچ فرقی بین پیشانی و دیگر اعضای هفت‌گانه سجده نیست و همانطور که جایز است بین مواضع دیگر سجده و زمین مانعی باشد، بین پیشانی و زمین نیز جایز است.<ref> ابن حزم، المحلی، ج۴، ص۸۳، مسأله ۴۳۹ </ref> این ادعا برخلاف روایات فوق و تفاوت عملکرد رسول خدا و صحابه بین پیشانی و دیگر اعضای سجده است.
* برخی سجده بر فرش و مانند آن را سجده بر زمین می‌دانند و مراد از ارض در روایات را هر چیزی می‌دانند که انسان روی آن قرار دارد چه خاک و سنگ باشد و چه فرش.<ref> تعلیقه شیخ علی محمد معوض بر کتاب بدایه المجتهد و نهایه المقتصد از قرطبی، دارالکتب العلمیه، ج ۲، ص۱۹۵، باب حکم الصلوه علی غیر الارض. قُرطُبی خودش می‌گوید صحت نماز بر زمین و روییدنی اتفاقی است و بر غیر آن اختلافی و مکروه است و این مذهب مالک بن انس است.</ref> قائلین به این سخن آن را در شرح حدیث نبوی «زمین برای من محل سجده و تیمم قرار گرفت» آورده‌اند ولی این سخن با ظاهر روایت ناسازگار است زیرا [[تیمم]] بر فرش بنا بر هیچ [[مذهب|مذهبی]] صحیح نیست و به همین دلیل سجده بر آن نیز نباید صحیح باشد.
* برخی سجده بر فرش و مانند آن را سجده بر زمین می‌دانند و مراد از ارض در روایات را هر چیزی می‌دانند که انسان روی آن قرار دارد چه خاک و سنگ باشد و چه فرش.<ref> تعلیقه شیخ علی محمد معوض بر کتاب بدایه المجتهد و نهایه المقتصد از قرطبی، دارالکتب العلمیه، ج ۲، ص۱۹۵، باب حکم الصلوه علی غیر الارض. قُرطُبی خودش می‌گوید صحت نماز بر زمین و روییدنی اتفاقی است و بر غیر آن اختلافی و مکروه است و این مذهب مالک بن انس است.</ref> قائلین به این سخن آن را در شرح حدیث نبوی «زمین برای من محل سجده و تیمم قرار گرفت» آورده‌اند ولی این سخن با ظاهر روایت ناسازگار است زیرا [[تیمم]] بر فرش بنا بر هیچ [[مذهب|مذهبی]] صحیح نیست و به همین دلیل سجده بر آن نیز نباید صحیح باشد.


==دیدگاه وهابیت==
==دیدگاه وهابیت==
برخی اهل سنت و به خصوص [[وهابیت|وهابی‌ها]] مخالف سجده بر مُهر بوده و این کار را نوعی [[شرک]] در عبادت می‌دانند. [[ابن تیمیه]] معتقد است استفاده دائم از سجاده [[بدعت]] و [[حرام]] است.<ref>از ابن تیمیه سوال شد که آیا سجده بر روی سجاده جایز است، در پاسخ گفت:
[[وهابیت|وهابی‌ها]] مخالف سجده بر مُهر بوده و این کار را نوعی [[شرک]] و بدعت در عبادت می‌دانند. [[ابن تیمیه]] معتقد است استفاده از سجاده [[بدعت]] و [[حرام]] است و در زمان پیامبر بر زمین سجده می‌کردند و کسی از سجاده استفاده نمی‌کرد.<ref>ابن تیمیه، کتب ورسائل وفتاوی ابن تیمیة فی الفقه، ج۲۲، ص۱۶۳.</ref> اما شیعیان بر این باورند که سجده اگر برای غیر [[خدا]] باشد، شرک است  و مدعی‌اند خود بر خاک سجده می‌کنند، نه برای خاک.{{مدرک}}
الحمد لله رب العالمین أما الصلاة علی السجادة بحیث یتحری المصلی ذلک فلم تکن هذه سنة السلف من المهاجرین والأنصار ومن بعدهم من التابعین لهم بإحسان علی عهد رسول الله بل کانوا یصلون فی مسجده علی الأرض لا یتخذ أحدهم سجادة یختص بالصلاة علیها وقد روی ان عبد الرحمن بن مهدی لما قدم المدینة بسط سجادة فأمر مالک بحبسه فقیل له إنه عبد الرحمن بن مهدی فقال (أما علمت أن بسط السجادة فی مسجدنا بدعة: نماز بر روی سجاده به این صورت که نمازگزار همیشه روی آن نماز بخواند، این نه از سنت سلف از مهاجر و انصار است و نه از کار افراد بعد از آنها، بلکه در مسجد روی زمین نماز خوانده‌اند، نه اینکه شخصی از آنها سجاده‌ای برای نماز داشته باشد، و روایت شده است که عبد الرحمن بن مهدی وقتی به مدینه آمد سجاده در مسجد انداخت، مالک دستور داد او را زندانی کنند ! گفتند : او عبد الرحمن بن مهدی است ! گفت : مگر نمی‌دانی که پهن کردن سجاده در مسجد ما بدعت است !. ابن تیمیه، کتب ورسائل وفتاوی ابن تیمیة فی الفقه، ج ۲۲، ص۱۶۳</ref>


در حالی که شرک در صورتی است که سجده برای غیر [[خدا]] باشد ولی شیعیان بر خاک سجده می‌کنند، نه برای خاک. به عبارت دیگر شرک آن است که غیر خدا «مسجود» واقع شود نه مسجد (محل سجده) و مهر و خاک [[مسجد]] است, نه مسجود. برخلاف حرکت بت‌پرستان که بت‌ها را مسجود قرار داده و در پیشگاه آنها کُرنش و تواضع می‌نمودند. ادعای بدعت حتی با مبانی اهل سنت نیز قابل اثبات نیست.
وهابیان شبهه شرک بودن را بیشتر درباره تربت امام حسین مطرح می کنند.[[شیعیان]] با سجده بر تربت امام حسین او را نمی‌پرستد و علت ترجیح سجده بر این خاک را روایاتی می‌داند که در این زمینه وارد شده است.<ref> کان الصادق لایسجد الا علی تربه الحسین(ع) تذللا لله و استکانه الیه  «کان لابی عبدالله(ع) خریطه دیباج صفراء فیها تربه ابی عبدالله(ع) فکان اذا حضرته الصلاه صبه علی سجادته و سجد علیه ثم قال (ع): «ان السجود علی تربه ابی عبدالله (ع) یخرق الحجب السبع»؛ «امام صادق (ع) دستمال و بقچه‌ای ابریشمی و زردرنگ داشت که در آن تربت امام حسین (ع) بود. هنگام نماز حضرت آن بقچه را پهن می‌کرد و بر آن سجده می‌کرد و می‌فرمود: سجده بر تربت امام حسین (ع) حجاب‌های هفتگانه را پاره می‌کند. الوضوء والسجود فی الکتاب والسنه، ص۶۴ </ref>
 
این اشکال بیشتر درباره تربت حسینی مطرح شده است. اما این نسبت به شیعه درست نیستِ زیرا [[شیعه]] هرگز [[امام حسین(ع)]] یا [[تربت]] او را نمی‌پرستد و علت ترجیح سجده بر این خاک را روایاتی می‌داند که در این زمینه وارد شده است.<ref> کان الصادق لایسجد الا علی تربه الحسین(ع) تذللا لله و استکانه الیه؛ «حضرت صادق (ع) به خاطر خشوع و خاکساری برای خدا تنها بر تربت حسین (ع) سجده می‌کرد. الوضوء والسجود فی الکتاب والسنه، ص۶۴ </ref><ref> عن معاویه بن عمار قال: «کان لابی عبدالله (ع) خریطه دیباج صفراء فیها تربه ابی عبدالله(ع) فکان اذا حضرته الصلاه صبه علی سجادته و سجد علیه ثم قال (ع): «ان السجود علی تربه ابی عبدالله (ع) یخرق الحجب السبع»؛ «امام صادق (ع) دستمال و بقچه‌ای ابریشمی و زردرنگ داشت که در آن تربت امام حسین (ع) بود. هنگام نماز حضرت آن بقچه را پهن می‌کرد و بر آن سجده می‌کرد و می‌فرمود: سجده بر تربت امام حسین (ع) حجاب‌های هفتگانه را پاره می‌کند. الوضوء والسجود فی الکتاب والسنه، ص۶۴ </ref>


==تربت کربلا==
==تربت کربلا==
{{اصلی|تربت کربلا}}
{{اصلی|تربت کربلا}}
بنا بر احادیث، تربت [[امام حسین]] (ع) بهترین چیزی است که می‌توان در [[سجده]] پیشانی را بر آن گذاشت.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج ۱، ص۲۶۸؛ ۲۶۶</ref> در برخی روایات آمده که [[امام صادق]] (ع) مقداری از تربت امام حسین (ع) را در کیسه‌ای ابریشمی و زرد رنگ نگه می‌داشته و بر آن سجده می‌کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۸۲، ص۱۵۳</ref> به موجب برخی متون حدیثی و فقهی، [[سجده]] کردن بر تربت و [[تسبیح]] گفتن با تربت باعث رقت قلب می‌گردد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۲، ص۱۷۷</ref>
بنا بر احادیث شیعه، سجده بر تربت [[امام حسین(ع)]] فضیلت زیادی دارد و آن را بهترین چیزی دانسته‌اند که سجده بر آن صحیح است.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲۶۸-۲۶۶</ref> در برخی روایات آمده که [[امام صادق(ع)]] مقداری از تربت امام حسین(ع) را در کیسه‌ای نگه می‌داشته و بر آن سجده می‌کرده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۸۲، ص۱۵۳.</ref> به موجب برخی متون حدیثی، [[سجده]] کردن بر تربت باعث رقت قلب می‌گردد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲، ص۱۷۷.</ref>
 
قدیمترین متن درباره مُهر تربت که با تعبیر «لوحٌ مِنْ طینِ القبر» از آن یاد شده در [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی|امام عصر]](عج) آمده است. در این [[حدیث]] و احادیث دیگر بر [[استحباب]] ذکر گفتن با [[تسبیح]] تربت تأکید شده<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۸۲، ص۳۳۳، ۳۴۰</ref> و [[شهید اول]] این احادیث را [[متواتر]] خوانده است.<ref>شهید اول، الدروس الشرعیة فی فقه الامامیة، ج ۲، ص۲۶</ref>


قدیمی‌ترین متن درباره مُهر تربت که با تعبیر «لوحٌ مِنْ طینِ القبر» از آن یاد شده در [[توقیع|توقیعی]] از [[امام مهدی(عج)]] آمده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۸۲، ص۳۳۳، ۳۴۰</ref>
==سجده بر فرش در مسجد النبی==
==سجده بر فرش در مسجد النبی==
با توجه به شرایط موجود در [[مسجد النبی]]، برخی [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] برای استفاده از مهر در این مکان یا مکان‌های مشابه آن [[فتوا|فتاوای]] ویژه‌ای دارند و انگشت‌نما شدن یا زمینه‌ساز شدن برای توهین به شیعیان را جایز نمی‌دانند.<ref>* [[امام خمینی]] و آیت الله [[نوری همدانی]]: سجده بر فرش در مسجد النبی مانع ندارد و مهر گذاشتن جایز نیست و لازم نیست در جایی که سنگ است [[نماز]] بخوانند و یا حصیر یا نحو آن با خود ببرند، و... از انجام هر عملی که موجب هتک و انگشت نما شدن باشد اجتناب نمایند.
با توجه به شرایط موجود در [[مسجد النبی]]، برخی [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] برای استفاده از مهر در این مکان یا مکان‌های مشابه آن [[فتوا|فتاوای]] ویژه‌ای دارند و انگشت‌نما شدن یا زمینه‌ساز شدن برای توهین به شیعیان را جایز نمی‌دانند.<ref> [[امام خمینی]] و آیت الله [[نوری همدانی]]: سجده بر فرش در مسجد النبی مانع ندارد و مهر گذاشتن جایز نیست و لازم نیست در جایی که سنگ است [[نماز]] بخوانند و یا حصیر یا نحو آن با خود ببرند، و... از انجام هر عملی که موجب هتک و انگشت نما شدن باشد اجتناب نمایند.
* آیت الله [[مکارم شیرازی]]: ولی هرگاه به سهولت بتواند روی سنگ‌های [[مسجد]] نماز بخواند، آن را ترک نکند.
* آیت الله [[مکارم شیرازی]]: ولی هرگاه به سهولت بتواند روی سنگ‌های [[مسجد]] نماز بخواند، آن را ترک نکند.
* آیت الله [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی]] و [[سید محمد رضا گلپایگانی|گلپایگانی]]: در غیر صورت [[تقیه|تقیه]] و ضرورت، سجده بر فرش جایز نیست.
* آیت الله [[لطف الله صافی گلپایگانی|صافی]] و [[سید محمد رضا گلپایگانی|گلپایگانی]]: در غیر صورت [[تقیه|تقیه]] و ضرورت، سجده بر فرش جایز نیست.