عام الحزن

عام الحزن (سال غم) نامی است که رسول خدا(ص) بر سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، نهاده است. در این سال وفات حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه، دو شخصیت گرانقدر که در پیشرفت دین اسلام و نیز حمایت مالی و معنوی از رسول اکرم لحظه­ ای دریغ نکردند، رخ داد، که با فاصله سه روز دار فانی را وداع گفتند. این دو واقعه به قدری برای رسول خدا (ص) غمبار بود که آن سال را سال غم نام نهادند.

دیدگاهها

گفتنی است که حضرت خدیجه در سن شصت و پنج سالگى و حضرت ابوطالب در سن هشتاد و شش سالگى و به ­قولى نود سالگى رحلت نمودند. مورخین در این­که وفات آن دو بزرگوار در سال دهم بعثت (619 میلادى) اتفاق افتاده است، اختلاف نظری ندارند، ولى در این­كه كدام یك زودتر رحلت کرده و فاصله مرگ آن دو چقدر و در چه ماهى بوده است، اختلاف وجود دارد. برخی آن­را در ماه شوال و برخی در ذیقعده و عده­ای، رمضان دانسته­اند؛ چنان­چه گروهی فاصله وفات ایشان را پنجاه و پنج روز و برخی سی و پنج روز گقته­اند.

منابع

• مسعودی، أبوالحسن على­ بن­ الحسین؛ مروج الذهب و معادن الجوهر، ترجمه ابو القاسم پاینده، تهران، انتشارات علمى و فرهنگى، چ پنجم، 1374ش، ج‏1، ص 638
• همدانى قاضى ابرقوه، رفیع­ الدین اسحاق ­بن­ محمد (ترجمه و انشا)؛ سیره رسول الله(ص)، تحقیق اصغر مهدوى، تهران، خوارزمى، چ سوم، 1377ش. ج‏1،ص41
• ابن واضح یعقوبى، احمد­بن­ ابى یعقوب؛ تاریخ یعقوبى، ترجمه محمد ابراهیم آیتى، تهران، انتشارات علمى و فرهنگى، چ ششم، 1371ش، ج‏1، ص394
• المقریزى، تقى­الدین أحمد­بن­على؛ إمتاع الأسماع بما للنبى من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع، تحقیق محمد عبد الحمید النمیسى، بیروت، دار الكتب العلمیة، ط الأولى، 1420، ج‏1، ص46