توقیعات امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

چنانکه در کتاب [[دانشنامه امام مهدی (کتاب)|دانشنامه امام مهدی]] آمده است مهم‌ترین منابع توقیع‌ها امام مهدی(عج)، [[کمال‌الدین]] اثر [[شیخ صدوق]] و [[الغیبه شیخ طوسی|الغیبة]] اثر [[شیخ طوسی]] هستند که هر یک بابی جداگانه را به توقیع‌های او اختصاص داده‌اند.<ref>صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۸۲-۵۳۲؛ طوسی، الغیبة، ۱۴۱۱ق، ص۲۸۱ به بعد.</ref> و در ابواب دیگر کتاب نیز، توقیع‌هایی را گزارش کرده‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> البته توقیع‌ها در منابع حدیثی دیگر همچون [[الکافی]]، [[الاحتجاج]]، [[معادن الحکمة]]، [[بحارالانوار]] و [[مکاتیب الائمة]] احمدی میانجی نیز به صورت پراکنده گزارش شده‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۴.</ref> همچنین در کتاب‌های نوشته شده درباره وکیلان و نواب اربعه مانند اخبار وکلاء الاربعة احمد بن محمد عیاش (درگذشت ۴۰۱ق) نیز مطالبی درباره آنها وجود دارد.<ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۳.</ref> با این حال آثاری به صورت مستقل نیز درباره توقیعات امام مهدی نوشته شده است که در آنها بیشتر به گردآوری توقیع‌ها پرداخته شده است:

* قرب الاسناد الی صاحب الامر نوشته [[عبدالله بن جعفر حمیری]] بزرگ قمیان در نیمه دوم قرن سوم قمری

* توقیعات مقدسه اثر جعفر وجدانی

* مجموعه سخنان و توقیع‌ها و ادعیه حضرت بقیةالله اثر خادمی شیرازی <ref>محمدی ری‌شهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۲۲-۱۲۴.</ref>

*موسوعة توقیعات الامام المهدی، محمدتقی اکبرنژاد، قم، مسجد جمکران، ۱۴۲۷ق.