عید قربان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عید قُربان''' یا '''عید الأضحی''' روز [[۱۰ ذی‌الحجه|دهم ذی‌حجه]] که از عیدهای بزرگ [[اسلام|اسلامی]] به شمار می‌رود. بنابر [[حدیث|روایات]]، در این روز [[خدا]] به [[ابراهیم خلیل]] فرمان داد تا فرزندش [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] را [[قربانی]] کند. او اسماعیل را به قربانگاه برد، ولی [[جبرئیل|جبرئیل]] همراه با «قوچی» نازل شد و ابراهیم آن را به جای اسماعیل قربانی کرد. سنّت قربانی در روز عید قربان در سرزمین [[منا]] به یاد آن رخداد است. مسلمانانی که برای [[حج]]، به زیارت [[خانه خدا]] می‌روند، طبق شروطی وظیفه دارند در منا قربانی کنند.

در منابع دینی اعمالی برای شب و روز این عید ذکر شده است. [[احیا|شب‌زنده‌داری]]، [[غسل]] و [[زیارت امام حسین(ع)]] از اعمال شب عید و غسل، [[نماز عید قربان]]، قربانی کردن، زیارت امام حسین(ع) و خواندن [[دعای ندبه]]، از اعمال روز عید است. [[روزه|روزه گرفتن]] در عید قربان [[حرام]] است.

سنّت [[قربانی]] در روز عید قربان نیز یادبود رخداد ذبح اسماعیل است.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۴۵۰.</ref>  

* خواندن [[دعا|دعاهایی]] که پیش از نماز عید و قبل از آن وارد شده، مستحب است. به گفته علامه مجلسی، بهترین دعا در این روز، [[دعای چهل و هشتم صحیفه سجادیه]] و [[دعای چهل و ششم صحیفه سجادیه|دعای چهل و ششم]] است.<ref>مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰.</ref>

*[[دعای ندبه|دعای ندبه]]: خواندن [[دعای ندبه]] در این روز همچون سایر اعیاد، مستحبّ است.<ref>مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰؛ قمی، مفاتیح الجنان، ذیل دعای ندبه.</ref>

*قربانی کردن: انجام قربانی بر حاجیان حاضر در مکه، واجب و برای دیگر مسلمانان مستحبّ مؤکد است. بعضی از علما آن را بر کسانی که توانایی دارند، واجب دانسته‌اند.<ref>مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰.</ref> مستحب است بعد از نماز عید، کمی از گوشت قربانی خورده شود.<ref>مجلسی، زادالمعاد، ۱۴۲۳ق، ص۲۰۰.</ref> طبق روایتی از [[امام صادق(ع)]] مستحبّ است هنگام قربانی این دعا خوانده شود: «وَجَّهْتُ وَجْهِی لِلَّذی فَطَرَ السَّمواتِ وَ الارْضَ، حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما أنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ، إنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، لا شَریک لَهُ، وَ بِذلِک أُمِرْتُ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمینَ. اَللّهُمَّ مِنْک وَلَک، بِسْمِ اللّهِ وَاللّهُ اَکبَرُ. اَللّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّی»<ref>مجلسی، زادالمعاد،  ۱۴۲۳ق، ص۲۰۲.</ref>  

سر رسیدن عبادت به قبول طولی عبادت است. مثلا طهارت شرط عرْضی است اما برای رسیدن به سر عبادت باید پرهیزگار بود و شرط قبول طولی نماز،‌ تقوا است. انما یتقبل الله من المتقین.<ref>سوره مائده، آیه۲۷.</ref> برای قربانی کردن اسراری ذکر شده است:

* حکمت قربانی قرب و نزدیک شدن به خداوند است که اگر عمل بر پایه تقوا باشد این نزدیک شدن حاصل می‌شود. لَن ینَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَٰکن ینَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکمْ. ترجمه: هرگز [نه‌] گوشت‌های آن‌ها و نه خون‌هایشان به خدا نخواهد رسید، ولی [این‌] تقوای شماست که به او می‌رسد.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref>

*ضیاءآبادی، سید محمد، حج برنامه تکامل، تهران، نشر مشعر، چاپ دوم، ۱۳۸۶ش.