پرش به محتوا

عید قربان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
خط ۱۰: خط ۱۰:
عید قربان، روز آزمایش و امتحان [[حضرت ابراهیم(ع)]] و [[حضرت اسماعیل(ع)]] است که از آن سربلند بیرون آمدند.<ref>ضیاءآبادی، حج برنامه تکامل، ۱۳۸۶ش، ص۱۸۵.</ref>
عید قربان، روز آزمایش و امتحان [[حضرت ابراهیم(ع)]] و [[حضرت اسماعیل(ع)]] است که از آن سربلند بیرون آمدند.<ref>ضیاءآبادی، حج برنامه تکامل، ۱۳۸۶ش، ص۱۸۵.</ref>
سنّت [[قربانی]] در روز عید قربان نیز یادبود رخداد ذبح اسماعیل است.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۴۵۰.</ref>  
سنّت [[قربانی]] در روز عید قربان نیز یادبود رخداد ذبح اسماعیل است.<ref>صادقی تهرانی، البلاغ فی تفسیر القرآن بالقرآن، ۱۴۱۹ق، ص۴۵۰.</ref>  
[[حضرت ابراهیم]] بنابر رؤیایی که دیده بود مأمور قربانی کردن فرزندش شد. در هنگام قربانی، ابراهیم پیشانی پسرش را بر زمین نهاد و تیغ تیز بر حلق او گذارد؛ اما کارد گردن او را نبرید و سرانجام هنگامی که پدر و پسر تسلیم بودن کامل خود در برابر فرمان الهی را نشان دادند، [[خداوند]] عمل او را قبول نمود و ابراهیم به جای قربانی فرزندش قوچی را که جبرئیل آورده بود، قربانی نمود.<ref>سوره صافات، آیه۱۰۴-۱۰۵.</ref>
[[حضرت ابراهیم]] بنابر رؤیایی که دیده بود مأمور قربانی کردن فرزندش شد. در هنگام قربانی، ابراهیم پیشانی پسرش را بر زمین نهاد و تیغ تیز بر حلق او گذارد؛ اما کارد گردن او را نبرید و سرانجام هنگامی که پدر و پسر تسلیم بودن کامل خود در برابر فرمان الهی را نشان دادند، [[خدا|خداوند]] عمل او را قبول نمود و ابراهیم به جای قربانی فرزندش قوچی را که جبرئیل آورده بود، قربانی نمود.<ref>سوره صافات، آیه۱۰۴-۱۰۵.</ref>
بنابر برخی [[حدیث|روایات]]، تمام حیواناتی که در [[سرزمین منا]] در روز عید قربان ذبح می‌شوند؛ فدیه حضرت اسماعیل هستند.<ref>صدوق، عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۱۱.</ref>
بنابر برخی [[حدیث|روایات]]، تمام حیواناتی که در [[سرزمین منا]] در روز عید قربان ذبح می‌شوند؛ فدیه حضرت اسماعیل هستند.<ref>صدوق، عیون أخبار الرضا علیه‌السلام، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۱۱.</ref>


در [[عصر جاهلیت]] قربانی کردن از پلیدی شرک مبرا نبود. [[کعبه]] را با خون قربانی آلوده می‌کردند و گوشت آن را بر خانه کعبه می‌آویختند تا خداوند آن را قبول کند. در [[قرآن]] این رسم مذموم خوانده می‌شود و شرط قبولی قربانی [[تقوا]] معرفی می‌شود.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref> همین تقوا و خلوص برای قربانی کردن است که این روز نحر، [[حج اکبر]] نامیده می‌شود.<ref>جوادی آملی، جرعه‌ای از صهبای حج، ۱۳۸۶ش،‌ ص۲۲۶.</ref>
در [[عصر جاهلیت]] قربانی کردن از پلیدی [[شرک]] مبرا نبود. [[کعبه]] را با خون قربانی آلوده می‌کردند و گوشت آن را بر خانه کعبه می‌آویختند تا خداوند آن را قبول کند. در [[قرآن]] این رسم مذموم خوانده شده و شرط قبولی قربانی [[تقوا]] معرفی می‌شود.<ref>سوره حج، آیه۳۷.</ref> همین تقوا و [[اخلاص|خلوص]] برای قربانی کردن است که این روز، [[حج اکبر]] نامیده می‌شود.<ref>جوادی آملی، جرعه‌ای از صهبای حج، ۱۳۸۶ش،‌ ص۲۲۶.</ref>


نام دیگر عید قربان، ''عیدالاضحی'' و ''عید خون'' است. دهخدا از این روز با نام ''عید گوسپندکشان'' یاد می‌کند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه «گوسپندکشان».</ref>
نام دیگر عید قربان، ''عیدالاضحی'' و ''عید خون'' است. دهخدا از این روز با نام ''عید گوسپندکشان'' یاد می‌کند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه «گوسپندکشان».</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۵۹

ویرایش