بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها
←معاد: تمیزکاری
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) (←نبوت) |
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) (←معاد: تمیزکاری) |
||
| خط ۱۷۴: | خط ۱۷۴: | ||
بهائیان، آنچه را که در [[قرآن]] درباره [[قیامت]] و ویژگی‌های آن آمده است، به قیام باب و بهاء تأویل می‌برند.<ref>روزبهانی، تحلیل و نقد بهائیت، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> باب در کتاب «بیان» گفته است با آمدن من قیامت مسلمانان برپا شد و تا من زنده‌ام، قیامت آنها باقی است و روزی که بمیرم، قیامت به پایان می‌رسد.<ref>موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰۶ به نقل از: علی‌محمد شیرازی، بیان، باب سابع از واحد ثانی.</ref> از دیدگاه حسینعلی بهاء نیز قیامت بابیان، با ظهور او برپا شد و با مرگ او نیز پایان می‌یابد.<ref>موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰۹.</ref> | بهائیان، آنچه را که در [[قرآن]] درباره [[قیامت]] و ویژگی‌های آن آمده است، به قیام باب و بهاء تأویل می‌برند.<ref>روزبهانی، تحلیل و نقد بهائیت، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۳ و ۱۰۴.</ref> باب در کتاب «بیان» گفته است با آمدن من قیامت مسلمانان برپا شد و تا من زنده‌ام، قیامت آنها باقی است و روزی که بمیرم، قیامت به پایان می‌رسد.<ref>موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰۶ به نقل از: علی‌محمد شیرازی، بیان، باب سابع از واحد ثانی.</ref> از دیدگاه حسینعلی بهاء نیز قیامت بابیان، با ظهور او برپا شد و با مرگ او نیز پایان می‌یابد.<ref>موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۱۰۹.</ref> | ||
به نقل اسلمنت، بهاءالله و عبدالبهاء آنچه را که در کتب مقدس پیشین درباره [[بهشت]] و [[جهنم]] آمده، رمزی دانسته، معنای ظاهری آنها را صحیح نمی‌دانند. از نظر آنها، بهشت حالت کمال و جهنم، عالَم کاستی‌هاست؛ بهشت، کسب رضای الهی و انس با همگِنان است و جهنم نبود چنین انسی | به نقل اسلمنت، بهاءالله و عبدالبهاء آنچه را که در کتب مقدس پیشین درباره [[بهشت]] و [[جهنم]] آمده، رمزی دانسته، معنای ظاهری آنها را صحیح نمی‌دانند. از نظر آنها، بهشت حالت کمال و جهنم، عالَم کاستی‌هاست؛ بهشت، کسب رضای الهی و انس با همگِنان است و جهنم نبود چنین انسی. شادی و فرح بهشت، شادی و سرور روح است و درد و رنج‌های جهنم، محرومیت از چنین شادی و سروری است.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۲۱۳ و ۲۱۴.</ref> | ||
===تعالیم دوازده‌گانه=== | ===تعالیم دوازده‌گانه=== | ||