سوگواری محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

عزاداری برای [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و یارانش اظهار محبت به آنان، ابراز همدردی در مصیبت‌های آنها، از مهم‌ترین مصداق‌های [[تعظیم شعائر]] و نشانه [[تقوی]] دانسته شده است.<ref>محمدی ری‌شهری، فرهنگ‌نامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۱.</ref>

در روایتی از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] نقل شده است که فرمود: «... روز حسین(ع) پلک‌های ما را زخمی کرد و اشکمان را جاری ساخت و اندوه و گرفتاری برای ما به ارمغان آورد. پس گریه کنندگان باید بر کسی مانند حسین(ع) تا قیامت گریه کنند ... هنگامی که محرم فرا می‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌شد و اندوه بر او چیره می‌شد تا این ده روز به پایان برسد. روز دهم، روز حزن و عزا و گریه او بود...»<ref>صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۸، ح۲.</ref>

:::ای پسر شبیب! اگر برای چیزی گریه می‌کنی، برای حسین بن علی(ع) گریه کن. پس همانا او را مانند گوسفند ذبح کردند و هجده مرد از خاندانش را که در زمین مانندی نداشتند، کشتند. آسمان‌های هفتگانه و زمین برای او گریستند... ای پسر شبیب! اگر چنان بر حسین(ع) گریه کنی که اشک‌هایت بر گونه‌ات جاری شود، خداوند همه گناهان کوچک و بزرگت را می‌بخشد... .<ref>صدوق، عیون اخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۹ و ۳۰۰، ح۵۸؛ صدوق، الامالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۹، ح۵.</ref>