Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۲۶
ویرایش
جز (←جایگاه و اهمیت) |
|||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
پس از واقعه عاشورا، اولین مرثیهخوانان بر [[حسین بن علی(ع)]]، [[امام سجاد(ع)]] و [[زینب(س)]] و دختران امام حسین(ع) و [[رباب دختر امرؤ القیس|رباب، همسر امام حسین(ع)]]، دانسته شدند که در [[کربلا]]، [[کوفه]] و [[شام]] با مرثیهسراییهای خود راه امام را ادامه دادند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> زینب(س) هنگام گذر از کنار تن برادرش با خواندن اشعاری، حتی دشمنان را متأثر کرد.<ref>بلاذری، انسابالاشراف، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، ص۲۰۶.</ref> با ورود [[اسیران کربلا]] به [[شام]]، زنان [[بنیامیه]] بر آنان گریستند،<ref>نگاه کنید به: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۳۰۷۴.</ref> و به گفتهای سه روز<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، نشر دارالمعارف، ج۳، ص۲۰۴.</ref> یا هفت روز<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۹۶.</ref> عزا به پا کردند. | پس از واقعه عاشورا، اولین مرثیهخوانان بر [[حسین بن علی(ع)]]، [[امام سجاد(ع)]] و [[زینب(س)]] و دختران امام حسین(ع) و [[رباب دختر امرؤ القیس|رباب، همسر امام حسین(ع)]]، دانسته شدند که در [[کربلا]]، [[کوفه]] و [[شام]] با مرثیهسراییهای خود راه امام را ادامه دادند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> زینب(س) هنگام گذر از کنار تن برادرش با خواندن اشعاری، حتی دشمنان را متأثر کرد.<ref>بلاذری، انسابالاشراف، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۳، ص۲۰۶.</ref> با ورود [[اسیران کربلا]] به [[شام]]، زنان [[بنیامیه]] بر آنان گریستند،<ref>نگاه کنید به: طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۶۹ش، ج۷، ص۳۰۷۴.</ref> و به گفتهای سه روز<ref>ذهبی، سیر أعلام النبلاء، نشر دارالمعارف، ج۳، ص۲۰۴.</ref> یا هفت روز<ref>نگاه کنید به: مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۱۹۶.</ref> عزا به پا کردند. | ||
[[شیخ مفید]] و دیگران نقل کردند اولین کسی که در رثای امام حسین(ع) شعر سرود، عُقْبَة بن عمرو سَهمی بود که دو بیت نخست آن چنین است: | |||
{{شعر2 | |||
|تراز=(وسط، راست ، چپ) | |||
|خط اول= | |||
|(إِذَا الْعَيْنُ قَرَّتْ فِي الْحَيَاةِ وَ أَنْتُم)|(تَخَافُونَ فِي الدُّنْيَا فَأَظْلَمَ نُورُهَا) | |||
|( مَرَرْتُ عَلَى قَبْرِ الْحُسَيْنِ بِكَرْبَلَاء)|(فَفَاضَ عَلَيْهِ مِنْ دُمُوعِي غَزِيرُهَا)<ref>مفید، الامالی، ۱۴۱۳ق، ص۳۲۳؛ سبط ابن جوزی، تذكرة الخواص، شریف رضی، ج۱، ص۲۴۱.</ref> | |||
}} | |||
[[امسلمه (همسر پیامبر)|امسلمه، همسر پیامبر(ص)]]، را نخستین مرثیهسرا در [[مدینه]] دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> گفته شده امسلمه به همراه زنان بنیهاشم، نخستین کسانی بودند که در عزای امام حسین(ع) لباس سیاه پوشیدند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۶.</ref> | [[امسلمه (همسر پیامبر)|امسلمه، همسر پیامبر(ص)]]، را نخستین مرثیهسرا در [[مدینه]] دانستهاند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۴.</ref> گفته شده امسلمه به همراه زنان بنیهاشم، نخستین کسانی بودند که در عزای امام حسین(ع) لباس سیاه پوشیدند.<ref>محمدی ریشهری، فرهنگنامه مرثیه سرایی و عزاداری سیدالشهدا، ۱۳۸۷ش، ص۱۶.</ref> | ||
[[عبیدالله بن حر جعفی]] را نیز نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]] دانستهاند. <ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref> او پس از شهادت امام حسین(ع)، از منزل خود در [[قصر بنی مقاتل]] به [[کربلا]] رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود. <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref> | [[عبیدالله بن حر جعفی]] را نیز نخستین [[زیارت]] کننده [[قبر امام حسین(ع)|قبر امام(ع)]] دانستهاند. <ref>شهرستانی، تاریخ النیاحه، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۰۰.</ref> او پس از شهادت امام حسین(ع)، از منزل خود در [[قصر بنی مقاتل]] به [[کربلا]] رفت و گریست و قصیده بلندی در رثای امام حسین(ع) سرود. <ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، دار صادر، ج۴، ص۲۳۷.</ref> |