۱۷٬۳۰۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
تَحَدّی هماوردخواستن و بهمبارزهطلبیدن رقیب برای آشکارشدن ناتوانی او است.<ref> شرح المصطلحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۶۴.</ref> تحدی اصطلاحی در علوم قرآنی<ref>جواهری، «واکاوی ملاک تحدی در قرآن و نقد منطق تنزّلی»، ص۱۱۲.</ref> و [[کلام اسلامی]]<ref> شرح المصطلحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۶۴.</ref> | تَحَدّی هماوردخواستن و بهمبارزهطلبیدن رقیب برای آشکارشدن ناتوانی او است.<ref> شرح المصطلحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۶۴.</ref> تحدی اصطلاحی در علوم قرآنی<ref>جواهری، «واکاوی ملاک تحدی در قرآن و نقد منطق تنزّلی»، ص۱۱۲.</ref> و [[کلام اسلامی]]<ref> شرح المصطلحات الکلامیه، ۱۴۱۵ق، ص۶۴.</ref> و از شرایط [[معجزه]] است<ref>باقلانی، اعجاز القرآن، ۱۴۲۱ق، ص۱۶۱.</ref> که براساس آن، [[پیامبران]] منکران [[نبوت|نبوتشان]] را بهمبارزه میطلبد تا مانندی برای معجزاتش بیاورند.<ref>مؤدب، اعجاز قرآن در نظر اهل بیت، ۱۳۷۹ش، ص۱۷.</ref> | ||
اعتبار تحدی بر این اصل استوار دانستهاند که اگر کاری از سوی [[خدا]] نباشد دیگران هم باید بتوانند مثل آن را انجام دهند و اگر نتوانستند معلوم میشود آن کار خدایی است.<ref> تفسیر موضوعی، ج ۱، ص۱۲۸ ۱۲۹، «قرآن در قرآن»؛ تسنیم، ج ۲، ص۴۱۳ ۴۱۴.</ref> در فرق [[معجزه]] با کارهای نوابغ، یا کرامات اولیا نیز تحدی را شرط کردهاند، چرا کهگاه ممکن است خدا امکان انجام دادن کاری فرابشری را به کسی بدهد و او ادعای [[نبوت]] نداشته باشد.<ref>نک :عضدالدین، ج۳، ص۴۶۵.</ref> | اعتبار تحدی بر این اصل استوار دانستهاند که اگر کاری از سوی [[خدا]] نباشد دیگران هم باید بتوانند مثل آن را انجام دهند و اگر نتوانستند معلوم میشود آن کار خدایی است.<ref> تفسیر موضوعی، ج ۱، ص۱۲۸ ۱۲۹، «قرآن در قرآن»؛ تسنیم، ج ۲، ص۴۱۳ ۴۱۴.</ref> در فرق [[معجزه]] با کارهای نوابغ، یا کرامات اولیا نیز تحدی را شرط کردهاند، چرا کهگاه ممکن است خدا امکان انجام دادن کاری فرابشری را به کسی بدهد و او ادعای [[نبوت]] نداشته باشد.<ref>نک :عضدالدین، ج۳، ص۴۶۵.</ref> | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== نظریه صرفه== | == نظریه صرفه== | ||
[[ | [[سید مرتضی]] معتقد بود که اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد خدا اراده او را سست میکند و به او اجازۀ معارضه نمیدهد. به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» میگویند. با این حال افرادی همچون نضر بن حارث، با نقل داستانهای رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد. طبق برخی روایات شأن نزول [[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> ناظر به وی است.<ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۵؛ ابن کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱؛ البرهان فی علوم قرآن، ج۱، ص۲۴۶.</ref> همچنین گفته شده[[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> [[مسیلمه کذاب]]<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۲؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۱.</ref> و [[اسود عنسی]] <ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۴۶۱ ۴۶۲؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۰- ۶۱.</ref> از دیگر کسانی بودند که با آوردن مطالبی ادعای هماوردی با قرآن کردند. | ||
کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] نیز دو سوره به تقلید از سورههای [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کردهاند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده که در آن ۷۷ سوره با تقلید سبک و سیاق قرآن و با آمیختن آن با تعالیم و آموزههای [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] تدوین شده است. سورههای آن نامهایی چون الانجیل، الجنه، المحبه، الانبیاء، الفاتحه و المنافقون دارند و به جای بسمله با ''بسم الأب الکلمة الروح الإله الواحد الأوحد...'' شروع میشوند. [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است. | |||
== تکنگاری== | == تکنگاری== | ||
خط ۳۱: | خط ۲۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* طبرسی، ابومنصور، الاحتجاج، به کوشش بهادری و هادی به، تهران، اسوه، ۱۴۱۶ق. | |||
* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق. | |||
* باقلانی، محمد بن طیب، اعجاز القرآن، تصحیح صلاح محمد عویضه، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | |||
* الاحتجاج، ابومنصور الطبرسی (م. ۵۲۰ ق.)، به کوشش بهادری و هادی به، تهران، اسوه، ۱۴۱۶ق. | * الاحتجاج، ابومنصور الطبرسی (م. ۵۲۰ ق.)، به کوشش بهادری و هادی به، تهران، اسوه، ۱۴۱۶ق. | ||
* اعجازالقرآن، حسین نصار، مصر، مکتبة مصر، ۱۹۹۹م. | * اعجازالقرآن، حسین نصار، مصر، مکتبة مصر، ۱۹۹۹م. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۳: | ||
* مجمع البیان، الطبرسی (م. ۵۴۸ ق.)، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۶ق. | * مجمع البیان، الطبرسی (م. ۵۴۸ ق.)، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۶ق. | ||
* مدخل التفسیر، محمد فاضل لنکرانی، کوشش موحدی، تهران، مطبعة الحیدری، ۱۳۹۶ق. | * مدخل التفسیر، محمد فاضل لنکرانی، کوشش موحدی، تهران، مطبعة الحیدری، ۱۳۹۶ق. | ||
* المیزان، الطباطبایی (م. ۱۴۰۲ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ق. | * المیزان، الطباطبایی (م. ۱۴۰۲ ق.)، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |
ویرایش