۱۷٬۳۰۳
ویرایش
تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
در قرآن برای اثبات معجزه‌بودن قرآن و نبوت پیامبر(ص)، منکران به‌مبارزه دعوت شده‌اند و از آنها خواسته شده است که اگر قرآن را از جانب خدا نمی‌دانند، همانندی برای آن بیاورند<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۸۱.</ref> که به آن تحدی به قرآن گفته می‌شود.<ref>سبزواری، اسرار الحکم، ۱۳۸۳ش، ص۴۷۲. </ref> تحدی قرآن شامل [[جنیان]] و انسان‌ها است؛ زیرا [[پیامبر اسلام]] (ص) خاتم [[انبیا|پیامبران]] و دعوت وی جهانی و جاودانی است و همه انسان‌ها و جنیان از عصر نزول تا پایان جهان مخاطب [[قرآن]] هستند.<ref>التمهید، ج۴، ص۲۳-۲۴؛ من وحی القرآن، ج۱۴، ص۲۲۷؛ اعجاز القرآن، ص۹۰-۹۲.</ref> به گفته شیخ طوسی هنگامی که قرآن بحث تحدی را مطرح کرد، اگر برای فصیحان عرب امکان داشت که هماوردی مانند [[قرآن]] بیاورند به جنگ‌های خونین و مشکلات دیگر تن نمی‌دادند<ref>طوسی، ص۱۶۹.</ref> | در قرآن برای اثبات معجزه‌بودن قرآن و نبوت پیامبر(ص)، منکران به‌مبارزه دعوت شده‌اند و از آنها خواسته شده است که اگر قرآن را از جانب خدا نمی‌دانند، همانندی برای آن بیاورند<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۴۸۱.</ref> که به آن تحدی به قرآن گفته می‌شود.<ref>سبزواری، اسرار الحکم، ۱۳۸۳ش، ص۴۷۲. </ref> تحدی قرآن شامل [[جنیان]] و انسان‌ها است؛ زیرا [[پیامبر اسلام]] (ص) خاتم [[انبیا|پیامبران]] و دعوت وی جهانی و جاودانی است و همه انسان‌ها و جنیان از عصر نزول تا پایان جهان مخاطب [[قرآن]] هستند.<ref>التمهید، ج۴، ص۲۳-۲۴؛ من وحی القرآن، ج۱۴، ص۲۲۷؛ اعجاز القرآن، ص۹۰-۹۲.</ref> به گفته شیخ طوسی هنگامی که قرآن بحث تحدی را مطرح کرد، اگر برای فصیحان عرب امکان داشت که هماوردی مانند [[قرآن]] بیاورند به جنگ‌های خونین و مشکلات دیگر تن نمی‌دادند<ref>طوسی، ص۱۶۹.</ref> | ||
===آیات=== | ===آیات تحدی=== | ||
{{اصلی|آیات تحدی}} | {{اصلی|آیات تحدی}} | ||
شش آیه در قرآن است که منکران پیامبر اسلام را به آوردن همانندی برای قرآن یا بخشی از آن دعوت می‌کند. شماری از آیات تحدی به کل قرآن، تعدادی به ده سوره و بعضی دیگر به یک سوره تحدی کرده است. | شش آیه در قرآن است که منکران پیامبر اسلام را به آوردن همانندی برای قرآن یا بخشی از آن دعوت می‌کند. شماری از آیات تحدی به کل قرآن، تعدادی به ده سوره و بعضی دیگر به یک سوره تحدی کرده است. | ||
===تحدی به الفاظ یا | ===تحدی به الفاظ یا محتوا؟=== | ||
[[سید قطب]]<ref>فی ظلال القران، ج ۴، ص۱۸۶۱-۱۸۶۳.</ref> و [[علامه طباطبایی]] <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۶۲-۶۸.</ref> تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ می‌دانند چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> برای تحدی به قرآن، وجوهی مانند فصاحت، بلاغت، نظم، نبود باطل و دروغ در آن و معانی بلند ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> اما برخی از محققان علوم قرآنی، با استناد به توصیف‌های قرآن از خویش و نیز آیه «فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما»<ref>سوره قصص، آیه۲۸.</ref> تحدی قرآن را ناظر به محتوا و مضمون کلام الهی و نه الفاظ آن می‌دانند.<ref> مناهج البیان، ج۱، ص۵۸-۶۲؛ التمهید، ج۶، ص۲۷-۲۸.</ref> | [[سید قطب]]<ref>فی ظلال القران، ج ۴، ص۱۸۶۱-۱۸۶۳.</ref> و [[علامه طباطبایی]] <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۶۲-۶۸.</ref> تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ می‌دانند چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر می‌کرد و مطلق نمی‌آورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> برای تحدی به قرآن، وجوهی مانند فصاحت، بلاغت، نظم، نبود باطل و دروغ در آن و معانی بلند ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> اما برخی از محققان علوم قرآنی، با استناد به توصیف‌های قرآن از خویش و نیز آیه «فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما»<ref>سوره قصص، آیه۲۸.</ref> تحدی قرآن را ناظر به محتوا و مضمون کلام الهی و نه الفاظ آن می‌دانند.<ref> مناهج البیان، ج۱، ص۵۸-۶۲؛ التمهید، ج۶، ص۲۷-۲۸.</ref> | ||
== نظریه صرفه== | == نظریه صرفه== | ||
[[شریف مرتضی]] معتقد بودند که اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد | [[شریف مرتضی]] معتقد بودند که اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد خدا اراده او را سست می‌کند و به او اجازۀ معارضه نمی‌دهد. به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» می‌گویند. این نظریه با تلاش‌های صورت گرفته در معارضه با [[قرآن]] نقض می‌شود، از جمله: | ||
*نضر بن حارث؛ دشمن پیامبر، با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد. طبق برخی روایات شأن نزول[[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> ناظر به وی است.<ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۵؛ تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۳۱۶؛ البرهان فی علوم قرآن، ج۱، ص۲۴۶.</ref> | *نضر بن حارث؛ دشمن پیامبر، با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد. طبق برخی روایات شأن نزول[[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> ناظر به وی است.<ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۵؛ تفسیر ابن کثیر، ج۲، ص۳۱۶؛ البرهان فی علوم قرآن، ج۱، ص۲۴۶.</ref> | ||
*[[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> [[ابوبکر باقلانی]] و [[ابن قیم]] آورده‌اند که وقتی ابن مقفع به [[آیه]] ۴۴ [[سوره هود]] رسید به ناتوانی بشر درآوردن مثل آن اعتراف کرد و از این کار منصرف شد.<ref>اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> به گفته [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]]، [[ابوشاکر دیصانی]]، [[عبدالملک بصری]] و [[ابن مقفع]] به پیشنهاد ابن ابی‌العوجاء تصمیم گرفته بودند که هر کدام یک ربع از [[قرآن]] را نقض کنند، چرا که با این کار [[نبوت]] [[حضرت محمد(ص)]] و سپس [[اسلام]] باطل می‌شد، ولی نتوانستند.<ref>طبرسی، ج۲، ص۳۷۷.</ref> [[مسیلمه کذاب]]<ref> تفسیر ابن کثیر، ج۱، ص۶۵؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۱.</ref> و [[اسود عنسی]] <ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۴۶۱ ۴۶۲؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۰ ۶۱.</ref> از دیگر کسانی بودند که با آوردن مطالبی ادعای هماوردی با قرآن کردند. | |||
*[[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> [[ابوبکر باقلانی]] و [[ابن قیم]] آورده‌اند که وقتی ابن مقفع به [[آیه]] ۴۴ [[سوره هود]] رسید به ناتوانی بشر درآوردن مثل آن اعتراف کرد و از این کار منصرف شد.<ref>اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> به گفته [[احمد بن علی طبرسی|طبرسی]]، [[ابوشاکر دیصانی]]، [[عبدالملک بصری]] و [[ابن مقفع]] به پیشنهاد ابن ابی‌العوجاء تصمیم گرفته بودند که هر کدام یک ربع از [[قرآن]] را نقض کنند، چرا که با این کار [[نبوت]] [[حضرت محمد(ص)]] و سپس [[اسلام]] باطل می‌شد، ولی نتوانستند.<ref>طبرسی، ج۲، ص۳۷۷.</ref> | |||
همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] دو سوره به تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> این معارضه را نقد کرده‌اند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» | همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] دو سوره به تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کرده‌اند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده است. این کتاب در ۳۶۶ صفحه و ۷۷ سوره با تقلید سبک و سیاق قرآن و با استفاده از کلمات و آیات آن و آمیختن آن با تعالیم و آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] و با رسم‌الخط قرآنی تدوین و چاپ شده است. سوره‌های آن نام‌هایی چون الانجیل، الجنه، المحبه، الانبیاء، الفاتحه و المنافقون دارند و به جای بسمله با ''بسم الأب الکلمة الروح الإله الواحد الأوحد...'' شروع می‌شوند. [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است. | ||
== تک‌نگاری== | == تک‌نگاری== | ||