۱۷٬۲۹۴
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[سید قطب]]<ref>فی ظلال القران، ج ۴، ص۱۸۶۱-۱۸۶۳.</ref> و [[علامه طباطبایی]] <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۶۲-۶۸.</ref> تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ میدانند چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر میکرد و مطلق نمیآورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> برای تحدی به قرآن، وجوهی مانند فصاحت، بلاغت، نظم، نبود باطل و دروغ در آن و معانی بلند ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> اما برخی از محققان علوم قرآنی، با استناد به توصیفهای قرآن از خویش و نیز آیه «فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما»<ref>سوره قصص، آیه۲۸.</ref> تحدی قرآن را ناظر به محتوا و مضمون کلام الهی و نه الفاظ آن میدانند.<ref> مناهج البیان، ج۱، ص۵۸-۶۲؛ التمهید، ج۶، ص۲۷-۲۸.</ref> | [[سید قطب]]<ref>فی ظلال القران، ج ۴، ص۱۸۶۱-۱۸۶۳.</ref> و [[علامه طباطبایی]] <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۶۲-۶۸.</ref> تحدی و [[اعجاز قرآن]] را عام و در محتوا و الفاظ میدانند چراکه اگر تحدی مختص به الفاظ قرآن بود خداوند آن را به عرب منحصر میکرد و مطلق نمیآورد.<ref> طباطبایی، المیزان، ج۱۰، ص۱۶۳.</ref> برای تحدی به قرآن، وجوهی مانند فصاحت، بلاغت، نظم، نبود باطل و دروغ در آن و معانی بلند ذکر شده است.<ref>اعجاز القرآن، ۱۴-۲۴.</ref> اما برخی از محققان علوم قرآنی، با استناد به توصیفهای قرآن از خویش و نیز آیه «فَأتوا بِکِتابٍ مِنْ عِندِ اللّهِ هُوَ اَهدی مِنهُما»<ref>سوره قصص، آیه۲۸.</ref> تحدی قرآن را ناظر به محتوا و مضمون کلام الهی و نه الفاظ آن میدانند.<ref> مناهج البیان، ج۱، ص۵۸-۶۲؛ التمهید، ج۶، ص۲۷-۲۸.</ref> | ||
== نظریه صرفه== | === نظریه صرفه=== | ||
[[سید مرتضی]] معتقد بود که اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد خدا اراده او را سست میکند و به او اجازۀ معارضه نمیدهد. به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» میگویند. با این حال افرادی همچون نضر بن حارث، با نقل داستانهای رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن | [[سید مرتضی]] معتقد بود که اگر فردی قصد معارضه با قرآن کرد خدا اراده او را سست میکند و به او اجازۀ معارضه نمیدهد. به این نظریه «[[صرفه|صَرفه]]» میگویند.{{مدرک}} با این حال افرادی همچون نضر بن حارث، با نقل داستانهای رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد، طبق برخی روایات شأن نزول [[آیه]] «لَو نَشاءُ لَقُلنا مِثلَ هذا»<ref>سوره انفال، آیه۳۱.</ref> درباره وی است.<ref> السیرة النبویه، ج۱، ص۱۹۵؛ ابن کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref> [[مسیلمه کذاب]]<ref> ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ج۱، ص۱۱۲؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۱.</ref> و [[اسود عنسی]] <ref>تاریخ طبری، ج۲، ص۴۶۱ ۴۶۲؛ البدایة والنهایه، ج۵، ص۶۰- ۶۱.</ref> از دیگر کسانی بودند که با آوردن مطالبی ادعای هماوردی با قرآن کردند. گفته شده[[عبدالله بن مقفع]] درصدد هماوردی با قرآن بود اما پس از مدتی منصرف شد و همه آنچه را گرد آورده بود نابود کرد.<ref> اعجاز القرآن، ص۱۱۹.</ref> | ||
کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] نیز دو سوره به تقلید از سورههای [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کردهاند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده که در آن | همچنین کشیشی [[مسیحیت|مسیحی]] نیز دو سوره به تقلید از سورههای [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]] ساخت. [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ص۹۳-۹۸.</ref> و [[رشید رضا]]<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ج۱، ص۷۸ ۸۳، ۲۲۵ ۲۲۶.</ref> از مفسران قرآن، این معارضه را نقد کردهاند. کتابی نیز با عنوان «الفرقان الحق» در آمریکا منتشر شده که در آن سورههایی با تقلید از قرآن و با آمیختن آن با تعالیم و آموزههای [[یهود|یهودی]] و [[مسیحیت|مسیحی]] تدوین شده است. [[صلاح الخالدی]] کتاب [[الانتصار للقرآن تهافت فرقان متنبی الامریکان امام حقائق القرآن|الانتصار للقرآن]] را در نقد آن نگاشته است. | ||
== تکنگاری== | == تکنگاری== | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق. | * ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، تفسیر القرآن العظیم، تحقیق محمدحسین شمس الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، ۱۴۱۹ق. | ||
* باقلانی، محمد بن طیب، اعجاز القرآن، تصحیح صلاح محمد عویضه، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | * باقلانی، محمد بن طیب، اعجاز القرآن، تصحیح صلاح محمد عویضه، دار الکتب العلمیه منشورات محمدعلی بیضون، بیروت، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م. | ||
* الاحتجاج، ابومنصور الطبرسی (م. ۵۲۰ ق.)، به کوشش بهادری و هادی به، تهران، اسوه، ۱۴۱۶ق. | * الاحتجاج، ابومنصور الطبرسی (م. ۵۲۰ ق.)، به کوشش بهادری و هادی به، تهران، اسوه، ۱۴۱۶ق. | ||
* اعجازالقرآن، حسین نصار، مصر، مکتبة مصر، ۱۹۹۹م. | * اعجازالقرآن، حسین نصار، مصر، مکتبة مصر، ۱۹۹۹م. | ||
* | *ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، لبدایة والنهایه، به کوشش علی محمد و عادل احمد، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۱۸ق. | ||
*خویی، سید ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، انوارالهدی، ۱۴۰۱ق. | |||
* طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم والملوک، به کوشش محمد ابوالفضل، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | |||
* البیان فی تفسیر القرآن، | * طوسی، محمد بن حسن، التبیان، به کوشش احمد حبیب العاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی. | ||
* تاریخ الامم والملوک، | * جوادی آملی، عبدالله، تسنیم، قم، اسراء، ۱۳۷۸ش. | ||
* التبیان، | *رشید رضا، تفسیر المنار، قاهرة، دارالمنار، ۱۳۷۳ق. | ||
* | * معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۱ق. | ||
* | *ابن هشام، السیرة النبویه، به کوشش مصطفی السقاء و دیگران، بیروت، المکتبة العلمیة. | ||
* التمهید فی علوم القرآن، | |||
* | |||
* شرح المصطلحات الکلامیه، به کوشش مجمع البحوث الاسلامیة، مشهد، آستانه رضویه، ۱۴۱۵ق. | * شرح المصطلحات الکلامیه، به کوشش مجمع البحوث الاسلامیة، مشهد، آستانه رضویه، ۱۴۱۵ق. | ||
* | * طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفة، ۱۴۰۶ق. | ||
*علامه طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، بیروت، اعلمی، ۱۳۹۳ق. | |||
* | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |
ویرایش