پرش به محتوا

ایام البیض: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''اَیامُ البیض''' (به معنای روزهای سفید)، به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم [[ماه قمری]] گفته می‌شود. در [[حدیث|روایات]] بر [[اعتکاف]] و [[روزه]] گرفتن در این ایام تأکید شده است. نزد [[شیعه|شیعیان]]، ایام البیض [[رجب]] و در مرتبه بعد [[شعبان]] و [[رمضان]]، از اهمیتی ویژه برخوردار است.
'''اَیامُ البیض''' (به معنای روزهای سفید)، به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم [[ماه قمری]] گفته می‌شود. در [[حدیث|روایات]] بر [[روزه]] گرفتن در این ایام تأکید شده است. نزد [[شیعه|شیعیان]]، ایام البیض [[رجب]] و در مرتبه بعد [[شعبان]] و [[رمضان]]، از اهمیتی ویژه برخوردار است.


==سبب نام‌گذاری==
==سبب نام‌گذاری==
خط ۱۰: خط ۱۰:
==اعمال ایام بیض در ماه رجب==
==اعمال ایام بیض در ماه رجب==
نزد [[شیعیان]]، ایام بیض [[رجب]]، و در مرتبه بعد، [[شعبان]] و [[رمضان]]، از اهمیتی ویژه برخوردار است.<ref>نک: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۰۷ق، ص۶۲؛ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۱-۲۰۲؛ برای آگاهی از برخی مناسک آن، رجوع کنید به: ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۴ق، ص۲۸۱، ۲۸۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۹، ص۳۹۹.</ref>  
نزد [[شیعیان]]، ایام بیض [[رجب]]، و در مرتبه بعد، [[شعبان]] و [[رمضان]]، از اهمیتی ویژه برخوردار است.<ref>نک: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۰۷ق، ص۶۲؛ قمی، مفاتیح الجنان، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۱-۲۰۲؛ برای آگاهی از برخی مناسک آن، رجوع کنید به: ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۱۴ق، ص۲۸۱، ۲۸۷؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۹، ص۳۹۹.</ref>  
مهم‌ترین عمل در این سه روز [[اعتکاف]] و [[روزه]] است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، [[روزه]] ۳ روز در هر ماه، در دوران پیش از [[اسلام]] نیز امری پسندیده بوده و روزۀ [[حضرت ابراهیم(ع)]] دانسته شده است.<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، صص۲۲۲-۲۲۳</ref> [[پیامبر(ص)]] ضمن برانگیختن مردم، از آنان خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند،‌ دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref>
مهم‌ترین عمل در این سه روز [[روزه]] است. بر اساس آنچه از روایات به دست می‌آید، به نظر می‌رسد، [[روزه]] سه روز در هر ماه، در دوران پیش از [[اسلام]] نیز امری پسندیده بوده و روزۀ [[حضرت ابراهیم(ع)]] دانسته شده است.<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، صص۲۲۲-۲۲۳</ref> [[پیامبر(ص)]] از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام بیض قرار دهند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۷، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند،‌ دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref>


روایاتی که بر [[استحباب]] روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به [[استحباب]] روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند،‌ دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن ۳روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۳</ref> به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب ۳ روز روزه در هر ماه نیست،<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۱۶.</ref> در تعیین مصداق این ۳ روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، [[امام صادق(ع)]] این سه روز را «[[پنجشنبه]] دهه اول، [[چهار شنبه]] دهه دوم و [[پنجشنبه]] دهه آخر» می‌داند.<ref>شیخ صدوق‌، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج‌۲، ص۸۴.</ref>
روایاتی که بر [[استحباب]] روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به [[استحباب]] روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند،‌ دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن سه روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۳</ref> به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب سه روز روزه در هر ماه نیست،<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۱۶.</ref> در تعیین مصداق این سه روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، [[امام صادق(ع)]] این سه روز را «[[پنجشنبه]] دهه اول، [[چهارشنبه]] دهه دوم و [[پنجشنبه]] دهه آخر» می‌داند.<ref>شیخ صدوق‌، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج‌۲، ص۸۴.</ref>


در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات [[فقه|فقیهان]] در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و معارض آن‌ها به درازا کشیده است.<ref>نک: شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۱؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۲۹۶؛ سید ابن طاووس، الدروع الواقیة، ۱۴۱۴ق، ص۶۶.</ref>
در نتیجه اختلاف روایات، اجتهادات [[فقه|فقیهان]] در انتخاب میان روایات روزۀ ایام بیض و معارض آن‌ها به درازا کشیده است.<ref>نک: شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۸۱؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۴ش، ج۴، ص۲۹۶؛ سید ابن طاووس، الدروع الواقیة، ۱۴۱۴ق، ص۶۶.</ref>