Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
چندهمسری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دلایل فقیهان برای جواز
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
تعدد زوجات در کلام [[فقیه|فقیهان]] و منابع اولیه فقهی تا قبل از قرن پنجم قمری فقط به صورت [[فتوا]] بیان شده و هیچ بحث استدلالی برای جواز تعدد و حرمت مازاد بر ۴ زن ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> برای اولین بار [[شیخ طوسی]] (قرن پنجم) در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|خلاف]] در بحث نکاح، برای استدلال به اجماع و روایات استناد کرده است و دلالت [[آیه سوم سوره نساء]] را بر این حکم ناتمام دانسته{{مدرک}} و بعد از او نیز تا [[علامه حلی]]، در هیچ کتاب فقهی دلیلی غیر از این استدلال، برای این حکم ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> علامه حلی علاوه بر اجماع و سنت، به آیه سوم [[سوره نساء]] استناد کرد که براساس آن [[خداوند]] مردان مسلمان را مورد خطاب قرار می‌دهد و آنها را در انتخاب چند زن مجاز می‌داند، مشروط به این که بتوانند در میان همسران خود اجرای [[عدالت]] کنند.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص۸۲.</ref>بعد از علامه حلی نیز [[شهید ثانی]] و [[محقق کرکی]] و دیگران به این دلایل استناد کرده‌اند.<ref>؛ کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۳۷۴؛ طباطبائی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۲۱۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۳۰، ص۳.</ref> | تعدد زوجات در کلام [[فقیه|فقیهان]] و منابع اولیه فقهی تا قبل از قرن پنجم قمری فقط به صورت [[فتوا]] بیان شده و هیچ بحث استدلالی برای جواز تعدد و حرمت مازاد بر ۴ زن ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> برای اولین بار [[شیخ طوسی]] (قرن پنجم) در کتاب [[الخلاف فی الاحکام (کتاب)|خلاف]] در بحث نکاح، برای استدلال به اجماع و روایات استناد کرده است و دلالت [[آیه سوم سوره نساء]] را بر این حکم ناتمام دانسته{{مدرک}} و بعد از او نیز تا [[علامه حلی]]، در هیچ کتاب فقهی دلیلی غیر از این استدلال، برای این حکم ذکر نشده است.<ref>عبدی‌پور، تعدد زوجات، ۱۳۸۸، ص۱۱.</ref> علامه حلی علاوه بر اجماع و سنت، به آیه سوم [[سوره نساء]] استناد کرد که براساس آن [[خداوند]] مردان مسلمان را مورد خطاب قرار می‌دهد و آنها را در انتخاب چند زن مجاز می‌داند، مشروط به این که بتوانند در میان همسران خود اجرای [[عدالت]] کنند.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۸ق، ج۷، ص۸۲.</ref>بعد از علامه حلی نیز [[شهید ثانی]] و [[محقق کرکی]] و دیگران به این دلایل استناد کرده‌اند.<ref>؛ کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۱ق، ج۱۲، ص۳۷۴؛ طباطبائی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۲۱۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۳۰، ص۳.</ref> | ||
[[فقیه|فقیهان]] با تمسک به تصریح این آیه مبنی بر جواز تعدد زوجات و نیز روایاتی که [[ازدواج]] بیش از ۴ همسر را جایز نمی‌دانند، جواز تعدد را اثبات کرده‌اند.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۴۷؛ طباطبائی، سید علی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰: ص۲۱۷.</ref> علاوه بر آن، فقهاء و مفسران این آیه را مهم‌ترین دلیل بر محدودیت تعدد ازدواج تا حداکثر ۴ زن دانسته‌اند. | [[فقیه|فقیهان]] با تمسک به تصریح این آیه مبنی بر جواز تعدد زوجات و نیز روایاتی که [[ازدواج]] بیش از ۴ همسر را جایز نمی‌دانند، جواز تعدد را اثبات کرده‌اند.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۹ق، ج۷، ص۳۴۷؛ طباطبائی، سید علی، ریاض المسائل، ۱۴۱۲ق، ج۱۰: ص۲۱۷.</ref> علاوه بر آن، فقهاء و مفسران این آیه را مهم‌ترین دلیل بر محدودیت تعدد ازدواج تا حداکثر ۴ زن دانسته‌اند.{{مدرک}} | ||
=== مصالح فردی و اجتماعی === | === مصالح فردی و اجتماعی === | ||