پرش به محتوا

چندهمسری: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۰۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۰
جز
خط ۴۸: خط ۴۸:
در هیچ یک از [[منابع فقهی]]، [[ازدواج]] مجدد به رضایت همسر اول یا همسران فعلی شخص مشروط نشده است. فقها نیز با استناد به اطلاق دلیل جواز چندهمسری، جواز حکم را به رضایت همسر اول مشروط نکرده‌اند، مگر در مواردی خاص مانند [[ازدواج]] با برادرزادۀ همسر یا خواهرزادۀ او. در این موارد با استناد به روایاتی<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۷، ص۳۳۲.</ref> اذن همسر را شرط صحت ازدواج مجدد دانسته‌اند.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة،۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۸۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۲۹، ص۳۵۷.</ref>
در هیچ یک از [[منابع فقهی]]، [[ازدواج]] مجدد به رضایت همسر اول یا همسران فعلی شخص مشروط نشده است. فقها نیز با استناد به اطلاق دلیل جواز چندهمسری، جواز حکم را به رضایت همسر اول مشروط نکرده‌اند، مگر در مواردی خاص مانند [[ازدواج]] با برادرزادۀ همسر یا خواهرزادۀ او. در این موارد با استناد به روایاتی<ref>طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۵ش، ج۷، ص۳۳۲.</ref> اذن همسر را شرط صحت ازدواج مجدد دانسته‌اند.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة،۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۸۹؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۷ش، ج۲۹، ص۳۵۷.</ref>


بر اساس نظر [[فقیهان]]، اگر زوجه به موجب شرط ضمن عقد، وکالت داشته باشد که در صورت ازدواج مجدد زوج بتواند خود را مطلقه کند، می‌تواند از این اختیار خود استفاده کند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۳۰۲-۳۰۳.</ref> همچنین، اگر ازدواج مجدد زوج باعث مشکلات روحی شدید برای زوجۀ اول و عسر و حرج او شود و ادامۀ زندگی مشترک را برای وی مشقت آمیز و تحمل‌ناپذیر کند، می‌تواند با رجوع به [[حاکم شرع]]، تقاضای [[طلاق]] کند.<ref>مادۀ ۱۳۰ قانون مدنی ایران</ref>
بر اساس نظر [[فقیهان]]، اگر زوجه به موجب شرط ضمن عقد، وکالت داشته باشد که در صورت ازدواج مجدد زوج بتواند خود را مطلقه کند، می‌تواند از این اختیار خود استفاده کند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۹۰ش، ج۲، ص۳۰۲-۳۰۳.</ref>


*'''توان مالی و جنسی مرد'''
*'''توان مالی و جنسی مرد'''
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۹۳

ویرایش