پرش به محتوا

عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویرایش
جز (ویرایش)
جز (ویرایش)
خط ۴۲: خط ۴۲:
| پانویس            =
| پانویس            =
}}
}}
'''عَبداللّه بن عبدالمُطَّلِب'''، پدر [[پیامبر اکرم(ص)]] کوچک‌ترین پسر [[عبدالمطلب]] که گفته اند به پیشه بازرگانی مشغول بوده و قبل از تولد فرزندش، و به گفته برخی، اندکی پس از تولد او درگذشته است. عبدالله بنابر نظریه رسمی [[شیعه]] موحد بوده است.
'''عَبداللّه بن عبدالمُطَّلِب'''، پدر [[پیامبر اکرم(ص)]] کوچک‌ترین پسر [[عبدالمطلب]]. او به پیشه بازرگانی مشغول بوده و قبل از تولد فرزندش، و به گفته برخی، اندکی پس از تولد او، درگذشته است. بنابر نظریه [[شیعه]]، عبدالله موحد بوده است.


== نسب و کنیه ==
== نسب و کنیه ==
'''عبداللّه بن عبدالمطّلب بن هاشم'''. عبدالله کوچک‌ترین پسر [[عبدالمطلب]] بود. او، [[ابوطالب]] (پدر [[امیرالمؤمنین]])، زبیر و پنج نفر از دختران عبدالمطّلب از یک مادر یعنی فاطمه دختر [[عمرو بن عائذ مخزومی]] بودند.<ref>ر.ک: ترجمۀ تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۵۲۰ و ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۳۳</ref>
عبدالله کوچک‌ترین پسر [[عبدالمطلب]] بود. او، [[ابوطالب]] (پدر [[امام علی(ع)]])، زبیر و پنج نفر از دختران عبدالمطّلب از یک مادر یعنی فاطمه دختر عمرو بن عائذ مخزومی بودند.<ref>ر.ک: ترجمۀ تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۵۲۰ و ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۳۳</ref>


[[کنیه]] او را «‌أبوقشم‌» و «‌أبومحمّد‌» و «‌ابواحمد‌» و لقبش را «‌ذبیح‌» نوشته‌اند.
[[کنیه]] او را «‌أبوقشم‌» و «‌أبومحمّد‌» و «‌ابواحمد‌» و لقبش را «‌ذبیح‌» نوشته‌اند.
خط ۵۱: خط ۵۱:


== داستان ذبح ==
== داستان ذبح ==
گفته‌اند که [[عبدالمطلب]] [[نذر]] کرده بود اگر خداوند ده پسر به او بدهد، یکی از آنان را در راه [[خدا]]  و در کنار خانه [[کعبه]]  [[قربانی]] کند. هنگامی که تعداد پسران او به ده رسید، برای انجام نذرش قرعه‌انداخت و قرعه به نام عبدالله افتاد؛ اما مردم با این عمل مخالفت کردند. تصمیم بر این شد که عبدالله را با ده شتر برابر کنند، آن‌گاه میان آنها قرعه بزنند، اگر به نام شتران درآمد که عبدالله نجات یافته و شتران را بکشند و اگر به نام عبدالله درآمد، ده شتر دیگر اضافه کنند و قرعه بزنند و همچنان بر شتران بیفزایند تا وقتی که قرعه به نام شتران درآید. قرعه تا ده بار ادامه یافت تا در نهایت هنگامی که بین عبدالله و صد شتر قرعه کشیدند، قرعه به نام شترها درآمد.<ref>ابن هشام، ''السیره''، ص۱۰۳</ref>
براساس منابع [[عبدالمطلب]] [[نذر]] کرده بود اگر خداوند ده پسر به او بدهد، یکی از آنان را در راه [[خدا]]  و در کنار خانه [[کعبه]]  [[قربانی]] کند. هنگامی که تعداد پسران او به ده رسید، برای انجام نذرش قرعه‌انداخت و قرعه به نام عبدالله افتاد؛ اما مردم با این عمل مخالفت کردند. تصمیم بر این شد که عبدالله را با ده شتر برابر کنند، آن‌گاه میان آنها قرعه بزند، اگر به نام شتران درآمد که عبدالله نجات یافته و شتران را بکشند و اگر به نام عبدالله درآمد، ده شتر دیگر اضافه کنند و قرعه بزنند و همچنان بر شتران بیفزایند تا وقتی که قرعه به نام شتران درآید. قرعه تا ده بار ادامه یافت تا در نهایت هنگامی که بین عبدالله و صد شتر قرعه کشیدند، قرعه به نام شترها درآمد.<ref>ابن هشام، ''السیره''، ص۱۰۳</ref>


در روایتی منسوب به پیامبر(ص) به لقب «ذبیح» به معنای قربانی اشاره شده است: {{حدیث|«‌أنا ابنُ الذَبیحَین:}}من فرزند دو قربانی‌ام». از [[امام رضا(ع)]] نقل کرده اند که منظور از دو قربانی یکی [[اسماعیل (ع)|اسماعیل]] است و دیگری عبدالله.<ref>مجلسی، ''بحار الانوار''، ج۱۲، ص۱۲۲.</ref>
در روایتی منسوب به پیامبر(ص) به لقب «ذبیح» به معنای قربانی اشاره شده است: {{حدیث|«‌أنا ابنُ الذَبیحَین:}}من فرزند دو قربانی‌ام». از [[امام رضا(ع)]] نقل شده که منظور از دو قربانی یکی [[اسماعیل (ع)|اسماعیل]] و دیگری عبدالله است.<ref>مجلسی، ''بحار الانوار''، ج۱۲، ص۱۲۲.</ref>


برخی پژهشگران تاریخ اسلام از جمله [[علی دوانی]] ماجرای نذر عبدالمطلب را افسانه و ساخته ذهن [[امویان]] می‌دانند که به قصد لطمه‌زدن به [[پیامبر(ص)]] و [[حضرت علی(ع)]] ساخته اند.<ref>دوانی، تاریخ اسلام ازآغازتاهجرت، ص۵۴.</ref>
برخی پژهشگران تاریخ اسلام از جمله [[علی دوانی]] ماجرای نذر عبدالمطلب را افسانه و ساخته ذهن [[امویان]] می‌دانند که به قصد لطمه‌زدن به [[پیامبر(ص)]] و [[حضرت علی(ع)]] ساخته اند.<ref>دوانی، تاریخ اسلام ازآغازتاهجرت، ص۵۴.</ref>
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش