انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات شیعه، انتظار قائم از ضروریات است و شرط پذیرش دیگر اعمال. ابوبصیر می‌گوید روزی امام صادق (ع) فرمود: {{عربی|اندازه=۹۰%|أَلَا أُخْبِرُكُمْ بِمَا لَا يَقْبَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِهِ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ الْإِقْرَارُ بِمَا أَمَرَ اللَّهُ وَ الْوَلَايَةُ لَنَا وَ الْبَرَاءَةُ مِنْ أَعْدَائِنَا يَعْنِي الْأَئِمَّةَ خَاصَّةً وَ التَّسْلِيمَ لَهُمْ وَ الْوَرَعُ وَ الِاجْتِهَادُ وَ الطُّمَأْنِينَةُ وَ الِانْتِظَارُ لِلْقَائِم‏}} : آیا از آن چیزی که خداوند بدون آن هیچ عملی را از بنده ای قبول نمی کند، باخبرتان نکنم؟ آنها گفتند: بله، بفرمایید، فرمود: «اقرار به شهادتین و اقرار به آنچه که خداوند امر کرده است و آنها را بپذیرد، ولایت ما خاندان عصمت و طهارت را داشته باشد و از دشمنان برائت بجوید؛ و چیزی که موجب قبولی اعمال می شود، '''انتظار قائم''' است. همچنین امام در ادامه فرمودند: ما دولت و حکومتی داریم که خداوند هر وقت بخواهد آن را محقق می کند. <ref>نعمانى‏٬ الغيبة،۱۳۹۷ق٬ ص۲۰۰</ref>

امام سجّاد(ع) نفس انتظار فرج و گشایش را از بزرگ‏ترين گشايش‏‌ها دانسته‌اند. <ref>صدوق٬ كمال الدين و تمام النعمة، ۱۳۹۵ق٬ ج‏۱، ص۳۲</ref>

در روایتی از امام باقر(ع) انتظار قائم (عج) در کنار شهادت بر یگانگی خداوند و نبوت پیامبر(ص) از ارکان دین معرفی می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج ۲، ص۲۲</ref> همچنین کسی که در حال انتظار قائم از دنیا برود٬ مانند کسی که در خیمه همراه با حضرت قائم(عج) است و در کنار پیامبر اکرم(ص) شمشیر زده و به شهادت می‌رسد.<ref>ابن بابویه قمی، کمال الدین و تمام النعمه، ۱۳۹۵ق٬ ج‏۱، ص۳۳۸</ref>

امام صادق(ع) نزديك‏‌ترين حالت خداى متعال به بندگان و نيز بيشترين زمانى كه از ايشان راضى است، را وقتى دانسته‌اند كه آنان حجّت الهى را از دست بدهند و او بر ايشان ظاهر نشود و جايش را ندانند؛ در عين حال يقين دارند كه آن حجّت باقى است و باطل نشده است. ایشان می‌فرماید پس در آن هنگام، هر صبح و شام، منتظر فرج باشيد ...»<ref>طبرسی٬ إعلام الورى بأعلام الهدى، ۱۳۹۰ق٬ ص۴۳</ref>

امام جواد(ع): {{عربی|اندازه=۹۰%|افضَلُ اعمالِ شيعتنا انتظارُ الفَرَج مَن عَرَف هذ الامرَ فقد فُرِّج عَنه بانتظاره}}؛<ref>مجلسی٬ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۰ </ref>«برترين عمل شيعيان ما انتظار فرج است. هر كس اين امر را بداند و آن را بشناسد، با همين انتظار برایش گشايش و فرج حاصل مى‌‏شود».

امام كاظم(ع) نیز انتظار فرج داشتن شیعیان را نشانه فرج و گشايش دانسته‌است».<ref>مجلسی٬ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۱</ref>  

على بن مهزيار مى‌‏گويد: نامه‏‌اى به [[امام هادی]](ع) نوشتم و از ايشان درباره فرج پرسيدم؛ حضرت جواب داد: {{عربی|اندازه=۹۰%|اذا غابَ صاحبُكم عن دارالظّالمين فتوقّعوا الفرج}}؛<ref>مجلسی٬ بحارالانوار، ج۵۱، ص۱۵۹</ref>  «هر گاه امام شما از بين ظالمان و ستمگران مخفى شد، چشم به راه فرج باشيد».  

[[امام صادق]](ع) می‌فرماید: کسانی که این امر (پیشوایی امام زمان خود) را بشناسند همان انتظارشان فرج است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۹</ref> یعنی کسی که امام زمان خود را شناخت و دانست که امام از پیروانش چه انتظار دارد و چه می‌خواهد به ناچار قیام می‌کند و هر روز که خواسته امام عملی شود همان روز فرج است.