پرش به محتوا

اخباریان: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اَخْباریان‌'''، گروهی از فقیهان [[امامیه|امامی]] كه‌ تنها منبع [[فقه]] و استنباط [[احکام شرعی]] را [[خبر|اخبار]] و احادیث‌ [[امامان شیعه]] می‌دانند. این گروه که از قرن ۱۱ قمری به بعد ظهور کردند، به کارگیری روش‌های‌ [[اجتهاد|اجتهادی]] و دانش [[اصول فقه]] را روا نمی‌شمارند. در مقابل‌ آنان‌، فقیهان‌ [[اصول|اصولی]] قرار دارند که روش‌های اجتهادی‌ و اصول فقه را در استنباط احکام فقهی لازم می‌دانند.
'''اَخْباریان‌'''، گروهی از فقیهان [[امامیه|امامی]] كه‌ [[خبر|اخبار]] و احادیث‌ [[امامان شیعه]] را تنها منبع [[فقه]] و تنها مبنای استنباط [[احکام شرعی]] می‌دانند. این گروه که از قرن ۱۱ قمری به بعد ظهور کردند، به کارگیری روش‌های‌ [[اجتهاد|اجتهادی]] و دانش [[اصول فقه]] را روا نمی‌شمارند. در مقابل‌ آنان‌، فقیهان‌ [[اصول|اصولی]]، روش‌های اجتهادی‌ و اصول فقه را در استنباط احکام فقهی لازم می‌دانند.


تقابل میان اخباریان و اصولیان [[امامیه|امامی]]، پیش از قرن یازدهم قمری نیز  به صورت غیررسمی و نه چندان آشکار، وجود داشت؛ اما در این قرن تقابل شدت گرفت و دو اصطلاح اخباری و اصولی رواج یافت و این دو گروه به صورت آشکار و رسمی در مقابل یکدیگر برخاستند.
تقابل میان اخباریان و اصولیان [[امامیه|امامی]]، پیش از قرن یازدهم قمری نیز  به صورت غیررسمی و نه چندان آشکار وجود داشت؛ اما در این قرن تقابل شدت گرفت و دو اصطلاح اخباری و اصولی رواج یافت و این دو گروه به صورت آشکار و رسمی در مقابل یکدیگر برخاستند.


[[محمد امین استرابادی|محمدامین استرآبادی]]، [[عبدالله بن صالح بن جمعه سماهیجی بحرانی]] و [[میرزا محمد اخباری]]، از اخباریون تندرو و [[شیخ یوسف بحرانی]]، [[سید نعمت الله جزایری]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[محمد طاهر قمی]] و [[شیخ حر عاملی]] از میانه‌‏روان این مسلک‌اند. در مقابل اینان اصولیانی چون [[وحید بهبهانی]]، [[شیخ انصاری]] و [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] قرار می گیرند.
[[محمد امین استرابادی|محمدامین استرآبادی]]، [[عبدالله بن صالح بن جمعه سماهیجی بحرانی]] و [[میرزا محمد اخباری]]، از اخباریون تندرو و [[شیخ یوسف بحرانی]]، [[سید نعمت الله جزایری]]، [[ملا محسن فیض کاشانی]]، [[محمد تقی مجلسی]]، [[محمد طاهر قمی]] و [[شیخ حر عاملی]] از میانه‌‏روان این مسلک‌اند. در مقابل اینان اصولیانی چون [[وحید بهبهانی]]، [[شیخ انصاری]] و [[شیخ جعفر کاشف الغطا]] قرار می‌گیرند.
 
اختلافات عمده اخباریان و اصولیان در مسائلی چون حرمت و جواز [[اجتهاد]]، انحصار ادله به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]]، منع از تحصیل ظن، شیوه تقسیم‌بندی [[احادیث]]، جواز [[تقلید]] از غیر [[معصوم]] (ع)، اخذ به ظواهر کتاب، [[حسن و قبح]] عقلی، اجرای [[اصالة البرائة]] در برخی موارد، حرمت کاربرد برخی از انواع [[قیاس]]، صحیح دانستن تمامی [[حدیث|احادیث]] [[کتب اربعه]] و ... است.


اختلافات عمده اخباریان و اصولیان در مسائلی چون: حرمت و جواز [[اجتهاد]]، انحصار ادله به [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]]، منع از تحصیل ظن، شیوه تقسیم بندی [[احادیث]]، جواز [[تقلید]] از غیر [[معصوم]] (ع)، اخذ به ظواهر کتاب، [[حسن و قبح]] عقلی، اجرای [[اصالة البرائة]] در برخی موارد، حرمت کاربرد برخی از انواع [[قیاس]]، صحیح دانستن تمامی [[حدیث|احادیث]] [[کتب اربعه]] و ... است.
==زمینه‌های تاریخی شکل‏ گیری==
==زمینه‌های تاریخی شکل‏ گیری==
 
تقابل نگرش اخباری و اصولی به فقه امامی، در سده‌های نخستین اسلامی ریشه دارد. در مطالعه مکاتب فقهی امامیه در سه قرن آغازین، می‌توان جناح‌هایی را بازشناخت که در برابر پیروان متون [[روایت|روایت]] به گونه‌هایی از اجتهاد و استنباط دست می‌یازیده‌اند.
تقابل نگرش اخباری و اصولی به فقه امامی، در سده‌های نخستین اسلامی ریشه دارد. در مطالعه مکاتب فقهی امامیه در ۳ قرن آغازین، می‌توان جناح هایی را باز شناخت که در برابر پیروان متون [[روایت|روایت]] به گونه هایی از اجتهاد و استنباط دست می‌یازیده‌اند.


===اوج گرایش به حدیث===
===اوج گرایش به حدیث===
۳۸۶

ویرایش