confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==حد میانه در چه اموری معتبر است؟== | ==حد میانه در چه اموری معتبر است؟== | ||
[[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر و [[مجتهد|فقیه]] شیعه، معتقد است که اصرار بر آنکه همیشه [[اخلاق|فضایل اخلاقی]] حد وسط در میان افراط و تفریط باشد، درست نیست، چرا که گاهی زیادهروی، در برخی از امور (نظیر [[تقرب به خدا]] و تقویت قوای عقلانی) پسندیده است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۰۳.</ref> | [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[مفسر]] و [[مجتهد|فقیه]] شیعه، معتقد است که اصرار بر آنکه همیشه [[اخلاق|فضایل اخلاقی]] حد وسط در میان افراط و تفریط باشد، درست نیست، چرا که گاهی زیادهروی، در برخی از امور (نظیر [[تقرب به خدا]] و تقویت قوای عقلانی) پسندیده است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۱۰۳.</ref> | ||
[[محمدتقی مصباح یزدی]]، فیلسوف و مفسر شیعه نیز بر این باور است که مسائلی نظیر [[معرفت خدا]]، [[محبت خدا]]، تقرب به خدا و علم، حد میانه ندارد. به عنوان نمونه وی معتقد است، مسئله علم دو طرف دارد که یک طرف آن، جهل مطلق و طرف دیگرش علم نامتناهی است؛ بنابراین نمیتوان حد میانه آن را مشخص کرد و آن را به عنوان فضیلت مطرح کرد.<ref>مصباح، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۴ش، ص۳۱۹.</ref> | [[محمدتقی مصباح یزدی]]، فیلسوف و مفسر شیعه نیز بر این باور است که مسائلی نظیر [[معرفت خدا]]، [[محبت خدا]]، [[تقرب|تقرب به خدا]] و علم، حد میانه ندارد. به عنوان نمونه وی معتقد است، مسئله علم دو طرف دارد که یک طرف آن، جهل مطلق و طرف دیگرش علم نامتناهی است؛ بنابراین نمیتوان حد میانه آن را مشخص کرد و آن را به عنوان فضیلت مطرح کرد.<ref>مصباح، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۴ش، ص۳۱۹.</ref> | ||
همچنانکه [[جلال الدین بلخی|مولوی]]، شاعر و عارف قرن هفتم، این معنا را اینگونه به شعر آورده است:<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، دفتر دوم، بخش ۱۰۳.</ref> | همچنانکه [[جلال الدین بلخی|مولوی]]، شاعر و عارف قرن هفتم، این معنا را اینگونه به شعر آورده است:<ref>مولوی، مثنوی معنوی، ۱۳۷۳ش، دفتر دوم، بخش ۱۰۳.</ref> |