confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
آیه مودت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| آیات مرتبط= | | آیات مرتبط= | ||
}} | }} | ||
'''آیه مَوَدَّت''' بخشی از آیه ۲۳ [[سوره شوری]] است که پاداش [[رسالت]] [[محمد|پیامبر | '''آیه مَوَدَّت''' بخشی از [[آیه]] ۲۳ [[سوره شوری]] است که پاداش [[رسالت]] [[محمد|پیامبر اکرم(ص)]] را تنها [[مودت اهلبیت(ع)|دوستی و محبت اهلبیت]] وی معرفی می‌کند و به‌گفته مفسران [[شیعه]]، دلالت بر فضیلت اهلبیت پیامبر(ص) دارد. | ||
بنابر روایاتی که مفسران شیعه و سنی ذکر کرده‌اند، آیه مودت زمانی [[شأن نزول|نازل]] شد که گروهی از [[انصار]] به رسول خدا(ص) گفتند که می‌تواند در صورت نیاز از اموال آنان استفاده کند، و پیامبر آیه مذکور را قرائت کرد: «بگو در ازای رسالتم مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستیِ خویشاوندانم». | بنابر روایاتی که [[مفسران]] شیعه و [[سنی]] ذکر کرده‌اند، آیه مودت زمانی [[شأن نزول|نازل]] شد که گروهی از [[انصار]] به رسول خدا(ص) گفتند که می‌تواند در صورت نیاز از اموال آنان استفاده کند، و پیامبر آیه مذکور را قرائت کرد: «بگو در ازای رسالتم مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستیِ خویشاوندانم». | ||
عالمان [[شیعه]] و برخی از [[اهل‌سنت]] به‌استناد [[روایات|روایاتی]] گفته‌اند که منظور از خویشان و «القربی» در این آیه، اهلبیت پیامبر(ص)، یعنی [[حضرت علی(ع)]]، [[حضرت | عالمان [[شیعه]] و برخی از [[اهل‌سنت]] به‌استناد [[روایات|روایاتی]] گفته‌اند که منظور از خویشان و «القربی» در این آیه، اهلبیت پیامبر(ص)، یعنی [[حضرت علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امامان شیعه]] از نسل آنها هستند. با این حال نظراتی دیگر از سوی اهل‌سنت در [[تفسیر]] کلمه «القربی» بیان شده است. به‌گفته [[علامه طباطبایی]]، فلسفه سفارش پیامبر به محبت و [[مودت اهلبیت(ع)]]، ارجاع مردم به آنان برای آگاهی از معانی و تفسیر [[قرآن]] و دین بوده است. | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==جایگاه== | ==جایگاه== | ||
آیه مودت از جمله آیاتی است که به باور شیعیان درباره فضیلت [[اهل بیت|اهلبیت پیامبر(ص)]] و موقعیت ویژه آنان نازل شده و حاکی از لزوم محبت ورزیدن به آنها است.<ref>بابایی، «پژوهشی در آیه مودّت»، ص۶۳.</ref> همچنین برخی این آیه را از جمله دلایل [[امامت]] [[حضرت علی(ع)]] شمرده‌‌اند.<ref>علامه حلی، نهج الحق، دارالکتب اللبنانی، ص۱۷۵.</ref> | آیه مودت از جمله آیاتی است که به باور [[شیعیان]] درباره فضیلت [[اهل بیت|اهلبیت پیامبر(ص)]] و موقعیت ویژه آنان نازل شده و حاکی از لزوم محبت ورزیدن به آنها است.<ref>بابایی، «پژوهشی در آیه مودّت»، ص۶۳.</ref> همچنین برخی این آیه را از جمله دلایل [[امامت]] [[حضرت علی(ع)]] شمرده‌‌اند.<ref>علامه حلی، نهج الحق، دارالکتب اللبنانی، ص۱۷۵.</ref> | ||
==معنای واژگان== | ==معنای واژگان== | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==مصادیق قربی== | ==مصادیق قربی== | ||
عالمان شیعه با استناد به [[روایات|روایاتی]] معتقدند که منظور از «القربی» در آیه مودت، [[اهل بیت پیامبر(ص)]]، یعنی [[حضرت علی(ع)]] و [[فاطمه(س)]] و یازده [[امام]] از نسل آنها هستند و طبق این تفسیر، مراد از «المَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی»، دوست داشتن اهلبیت رسول خدا(ص) است.<ref>برای نمونه رجوع کنید: فرات کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۴؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۷۲و ۵۷۳.</ref> به‌گفته فضل بن حسن طبرسی، روایات [[متواتر|متواتری]] که از طریق شیعه و اهل‌سنت درباره وجوب محبت اهلبیت(ع) نقل شده، این تفسیر را تأیید می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۴.</ref> همچنین احادیث متعددی از [[معصومان(ع)]] در تفسیر آیه بدین شکل دلالت دارد؛ از جمله: | عالمان شیعه با استناد به [[روایات|روایاتی]] معتقدند که منظور از «القربی» در آیه مودت، [[اهل بیت پیامبر(ص)]]، یعنی [[حضرت علی(ع)]] و [[فاطمه(س)]] و یازده [[امام]] از نسل آنها هستند و طبق این تفسیر، مراد از «المَوَدَّةَ فِی الْقُرْبَی»، دوست داشتن اهلبیت رسول خدا(ص) است.<ref>برای نمونه رجوع کنید: فرات کوفی، تفسیر فرات کوفی، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۷؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۴؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۷۲و ۵۷۳.</ref> به‌گفته فضل بن حسن طبرسی، روایات [[متواتر|متواتری]] که از طریق شیعه و اهل‌سنت درباره وجوب محبت اهلبیت(ع) نقل شده، این تفسیر را تأیید می‌کند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۴.</ref> همچنین احادیث متعددی از [[معصومان(ع)]] در تفسیر آیه بدین شکل دلالت دارد؛ از جمله: | ||
*[[امام حسن(ع)]] پس از [[شهادت]] پدرش امام علی(ع)، برای مردم [[خطبه]] خواند و در ضمن آن فرمود: ما از اهلبیت و خاندانی هستیم که خداوند محبت آنها را بر هر مسلمانی واجب نمود؛ آنجا که می‌فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی...»<ref>علی بن جعفر، مسائل علی بن جعفر، ۱۴۰۹ق، ص۳۲۸.</ref> | *[[امام حسن(ع)]] پس از [[شهادت]] پدرش [[امام علی(ع)]]، برای مردم [[خطبه]] خواند و در ضمن آن فرمود: ما از اهلبیت و خاندانی هستیم که [[خداوند]] محبت آنها را بر هر مسلمانی [[واجب]] نمود؛ آنجا که می‌فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی...»<ref>علی بن جعفر، مسائل علی بن جعفر، ۱۴۰۹ق، ص۳۲۸.</ref> | ||
*از [[امام سجاد(ع)]] راجع به [[آیه]] مودّت سوال شد، امام(ع) فرمود: مراد از این آیه دوست داشتن ما [[اهلبیت پیامبر(ص)]] است.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۹۲.</ref> | *از [[امام سجاد(ع)]] راجع به [[آیه]] مودّت سوال شد، امام(ع) فرمود: مراد از این آیه دوست داشتن ما [[اهلبیت پیامبر(ص)]] است.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۳۹۲.</ref> | ||
*از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است که [[ائمه معصومین]] مصداق آیه مودت هستند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۳، ح۷.</ref> | *از [[امام باقر(ع)]] نقل شده است که [[ائمه معصومین]] مصداق آیه مودت هستند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۳، ح۷.</ref> | ||