آیه مودت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیعه|مفسران شیعه]]<ref>برای نمونه رجوع کنید: ابوحمزه ثمالی، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۰ق، ص۲۹۴؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۴۴؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۵۸۷.</ref> و [[سنی]]<ref>برای نمونه رجوع کنید: آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۳، ص۳۸؛ دروزة، التفسیر الحدیث، قاهره، ۱۳۸۳ق، ج‏۴، ص۴۵۷.</ref> از [[ابن‌عباس]] نقل کرده‌اند: هنگامی که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم|پیامبر(ص)]] وارد [[مدینه]] شد و پایه‌‏های [[اسلام]] محکم گردید، [[انصار]] گفتند: ما خدمت رسول خدا(ص) می‌رسیم و عرض می‌کنیم: اگر مشکلات مالی پیدا شد این اموال ما بدون هیچ قید و شرطی در اختیار تو باشد. هنگامی که این سخن را خدمتش عرض کردند، این آیه نازل شد: «بگو در ازای رسالتم مزدی از شما نمی‌خواهم، مگر دوستی با خویشاوندانم.» پیامبر(ص) آیه را [[تلاوت]] کرد و فرمود: نزدیکان مرا بعد از من دوست بدارید. آنها هم با خوشحالی و رضایت از محضرش بیرون آمدند.