confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۰۸
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
مستحب است در رکعت اولِ نماز شفع، [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و [[سوره ناس]] و در رکعت دوم، سوره حمد و [[سوره فلق]] خوانده شود. همچنین در نماز وتر پس از سوره حمد، سه مرتبه [[سوره اخلاص|سوره توحید]] و یک مرتبه سورههای فلق و ناس قرائت شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۴۹.</ref> مستحب است در [[قنوت]] نماز وتر برای چهل مؤمن [[دعا]] یا [[استغفار]] شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۴۹.</ref> همچنین هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیه»، هفت مرتبه «هذا مَقامُ الْعائِذِ بِک مِنَ النّارِ» و سیصد بار «اَلعَفو» بگوید. سپس این دعا را بخواند: «رَبِّ اغْفِرْلی وَارْحَمْنی وَ تُبْ عَلی اِنَّک اَنْتَ التَّوّابُ الْغَفُورُ الرَّحیمُ.»<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۵۰.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد (کتاب)|مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد]]، خواندن [[دعای حزین|دعای حَزین]] را پس از نماز شب سفارش کرده است.<ref> شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref> | مستحب است در رکعت اولِ نماز شفع، [[سوره فاتحه|سوره حمد]] و [[سوره ناس]] و در رکعت دوم، سوره حمد و [[سوره فلق]] خوانده شود. همچنین در نماز وتر پس از سوره حمد، سه مرتبه [[سوره اخلاص|سوره توحید]] و یک مرتبه سورههای فلق و ناس قرائت شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۴۹.</ref> مستحب است در [[قنوت]] نماز وتر برای چهل مؤمن [[دعا]] یا [[استغفار]] شود.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۴۹.</ref> همچنین هفتاد مرتبه ذکر «اَسْتَغْفِرُاللهَ رَبّی وَ اَتُوبُ اِلَیه»، هفت مرتبه «هذا مَقامُ الْعائِذِ بِک مِنَ النّارِ» و سیصد بار «اَلعَفو» بگوید. سپس این دعا را بخواند: «رَبِّ اغْفِرْلی وَارْحَمْنی وَ تُبْ عَلی اِنَّک اَنْتَ التَّوّابُ الْغَفُورُ الرَّحیمُ.»<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۴ش، ص۹۵۰.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد (کتاب)|مِصْباحُ الْمُتَهَجِّد]]، خواندن [[دعای حزین|دعای حَزین]] را پس از نماز شب سفارش کرده است.<ref> شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref> | ||
==آثار و فضیلتهای نماز شب == | ==آثار و فضیلتهای نماز شب == | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =[[جابر بن عبدالله انصاری |جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص):| نقلقول= «خدا مگر بهخاطر دو کار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] را دوست و خلیل خود انتخاب نکرد: [[اطعام]] دادنش و نماز شب خواندنش، هنگامی که مردم خواباند.»| تراز = چپ| عرض = 220px|منبع= | {{جعبه نقل قول| عنوان =[[جابر بن عبدالله انصاری |جابر بن عبدالله انصاری]] از پیامبر(ص):| نقلقول= «خدا مگر بهخاطر دو کار [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]] را دوست و خلیل خود انتخاب نکرد: [[اطعام]] دادنش و نماز شب خواندنش، هنگامی که مردم خواباند.»| تراز = چپ| عرض = 220px|منبع=[[شیخ صدوق]]، [[علل الشرائع (کتاب)|علل الشرائع]]، منشورات المکتبة الحیدریه، ج۱، ص۳۵.}} | ||
در روایات، آثار و فضلیتهای زیادی برای نماز شب ذکر شده است؛ از جمله در روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الاَنوار]] از پیامبر نقل شده است، نماز شب مایه خشنودی پروردگار، دوستی فرشتگان، معرفتبخشی، نورانیت خانه، آرامش بدن، نفرت شیطان، [[استجابت دعا]]، قبولی اعمال، نورانیشدن [[قبر]] و مسلحشدن در برابر [[دشمن]] میشود.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۷، ص۱۶۱.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که نماز شب انسان را خوشسیما و خوشاخلاق و خوشبو میکند و روزی را زیاد و [[قرض]] را ادا میکند و غم را میبرد و دید انسان را نورانی میکند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۷۲.</ref> در روایت دیگری از امام صادق آمده است: «ثروت و فرزندان، زیور زندگی دنیایند و هشت رکعت نماز در آخر شب و یک رکعت نماز «وتر» زیور آخرتاند.»<ref> صدوق، معانی الاخبار، دارالمعرفه، ص۳۲۴.</ref> | در روایات، آثار و فضلیتهای زیادی برای نماز شب ذکر شده است؛ از جمله در روایتی که در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الاَنوار]] از پیامبر نقل شده است، نماز شب مایه خشنودی پروردگار، دوستی فرشتگان، معرفتبخشی، نورانیت خانه، آرامش بدن، نفرت شیطان، [[استجابت دعا]]، قبولی اعمال، نورانیشدن [[قبر]] و مسلحشدن در برابر [[دشمن]] میشود.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸۷، ص۱۶۱.</ref> در روایتی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که نماز شب انسان را خوشسیما و خوشاخلاق و خوشبو میکند و روزی را زیاد و [[قرض]] را ادا میکند و غم را میبرد و دید انسان را نورانی میکند.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۵، ص۲۷۲.</ref> در روایت دیگری از امام صادق آمده است: «ثروت و فرزندان، زیور زندگی دنیایند و هشت رکعت نماز در آخر شب و یک رکعت نماز «وتر» زیور آخرتاند.»<ref> صدوق، معانی الاخبار، دارالمعرفه، ص۳۲۴.</ref> |