سقط جنین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سقطِ جنینْ''' انداختن جنین از رَحِم قبل از کامل شدن یا قبل از هفته بیستم حاملگی است. سقط جنین گاهی با تشخیص و دستور پزشک بوده و آن در جایی است که ادامه بارداری برای سلامتی مادر خطرناک و یا جنین ناقص باشد و گاهی بدون سبب و از روی عمد اتفاق می‌افتد که این مورد از طرف برخی مکاتب [[اخلاق|اخلاقی]]، حقوقی و [[فقه]] اسلامی ناپسند و جرم و [[گناه]] شمرده شده است.

سقط جنین به دو نوع طبی و جنایی تقسیم شده است؛ اگر ادامه بارداری برای سلامتی جسمانی و روانی مادر خطرناک باشد و همچنین برای جلوگیری از تولد جنین ناقص‌الخلقه و معلول که دارای صدمات بدنی قابل تشخیص در رحم مادر است و در صورتی‌که سن جنین کمتر از چهار ماه باشد، سقط جنین توسط پزشک و به هدف درمان انجام می‌گیرد. به این نوع از سقط جنین، سقط طبی یا درمانی گفته می‌شود.<ref>قیاسی و حبیبی، «قاعده تزاحم در سقط جنین درمانی»، ص۱۰۰.</ref> به سقط‌هایی که در آن از روی عمد به بارداری پایان داده می‌شود و فرقی نمی‌کند با وسایل پزشکی صورت گیرد یا غیر آن و خواه توسط مادر انجام گیرد یا توسط دیگری، سقط جنین جنایی گفته می‌شود.<ref>حاجی‌علی، «سقط درمانی و آسیب‌شناسی اجتماعی آن»، ص۶۷.</ref>

*روایات [[امامان معصوم(ع)]] مانند موثقه [[اسحاق بن عمار]] از [[امام کاظم(ع)]] که [[شیخ صدوق]] در کتاب [[من لا یحضره الفقیه]]<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۱۷۱.</ref> نقل کرده است، «درباره زنی که خوف باردار شدن دارد آیا می‌تواند نطفه‌ای را که در رحم خود دارد با خوردن دارو از بین ببرد؟ امام(ع) این عمل را تجویز نکرده و می‌گوید: اولین چیزی که خلق می‌شود، نطفه است.»<ref>سبزواری، مهذب الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۲۵، ص۲۵۳.</ref>

همچنین گروهی از [[فلسفه اخلاق|فلاسفه اخلاق]] بر این باورند که جنین در دوره‌ای که توانایی احساس درد و لذت را داشته باشد به مثابه یک انسان کامل در نظر گرفته می‌شود و این اتفاق در سه ماهه اول بارداری رخ می‌دهد. بنابراین سقط آن تا پیش از این دوره به لحاظ اخلاقی جایز و پس از آن جایز نیست.<ref>اسلامی، «رهیافت‌های اخلاقی به سقط جنین؛ یک بررسی موردی»، ص۳۲۵.</ref>