زنای محصنه: تفاوت میان نسخه‌ها

مجازات زنای محصنه درصورتی سنگسار است که در آن، زناکار با فرد عاقل و بالغ زنا کند؛ در غیر این صورت مجازات صد ضربه تازیانه است.

در شریعت اسلامی، مجازات زنای مُحصنه با شخص عاقل و [[بلوغ|بالغ]]، [[سنگسار]] است.<ref>موسوی اردبیلی، فقه الحدود والتعزیرات، ۱۴۳۷ق، ج۱، ص۱۹۸.</ref> اگر زناکار، پیرمرد یا پیرزن باشد، قبل از سنگسار، صد ضربه تازیانه نیز بر او می‌زنند.<ref>مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه،  ۱۳۹۲-۱۳۹۵ش، ج۱، ص۲۸۱.</ref> [[حد شرعی]] زنای شخصی که شرایط کامل [[احصان]] را ندارد و همچنین بر پایه برخی روایات مجازات زنای محصنه با نابالغ و دیوانه صد ضربه تازیانه است.<ref>طباطبایی بروجردی، جامع احادیث الشیعه، ۱۴۲۹ق، ج۳۰، ص۶۳۷.</ref> هر چند که برخی از فقیهان در این صورت سنگسار را نیز بعید ندانسته‌اند.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۳.</ref>

برخی از فقیهان معتقدند زناکاری که [[ازدواج]] کرده، ولی با همسرش [[آمیزش]] نکرده، علاوه بر صد ضربه تازیانه، تبعید هم می‌شود.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه مطبوعات دار العلم، ج۲، ص۴۶۴.</ref> همچنین گروهی از فقیهان می‌گویند: اگر مردی همسر خود را در حال [[زنا]] با دیگری ببیند، می‌تواند هر دو را به قتل برساند؛ ولی برخی دیگر، چنین کاری را جایز نمی‌دانند.<ref>مجله فقه اهل بیت، بی‌تا، ج۲۲، ص۱۶۷.</ref> امام خمینی قتل را در صورتی جایز دانسته که مرد بداند زنش با میل و رغبت به این کار تن داده است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، ج۱، ص۴۶۷.</ref> و فرقی ندارد که همسر دائمی‌اش باشد یا موقت، با او آمیزش شده باشد یا نه، محصن باشند یا غیرمحصن.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ج۱، ص۴۶۷. </ref>