پرش به محتوا

محرم (ماه): تفاوت میان نسخه‌ها

۴۹۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
}}
}}
{{دیگر کاربردها|محرم}}
{{دیگر کاربردها|محرم}}
'''مُحَرَّمُ الحَرام''' اولین ماه سال [[هجری قمری]] است. دلیل نامگذاری این ماه، [[حرام]] بودن جنگ در آن ذکر شده است. [[واقعه کربلا]] که منجر به شهادت [[امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا|یارانش]] شد در ماه محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال ۶۱ق]] اتفاق افتاد. [[شیعیان]] هر سال از ابتدای این ماه [[سوگواری محرم|سوگواری]] می‌کنند.
'''مُحَرَّمُ الحَرام''' نخستین ماه سالشمار [[هجری قمری]] است. دلیل نامگذاری این ماه، [[حرام]] بودن جنگ در آن ذکر شده است. [[واقعه کربلا]] که منجر به شهادت [[امام حسین(ع)]] و [[شهدای کربلا|یارانش]] شد در ماه محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال ۶۱ق]] اتفاق افتاد. [[شیعیان]] هر ساله دهه اول این ماه را برای امام حسین و یارانش [[سوگواری محرم|سوگواری]] می‌کنند. البته در برخی از مناطق عزداری آنها تا [[اربعین|اربعین شهادت امام حسین(ع)]] (بیستم ماه صفر) به مدت ۵۰ روز ادامه دارد.


==علت نام‌گذاری ==
==علت نام‌گذاری ==
مُحَرَّمُ الحَرام یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در [[تقویم هجری قمری]] است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>
مُحَرَّمُ الحَرام یا مُحَرَّم نخستین ماهِ سال، در [[تقویم هجری قمری]] است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بوده است.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۸۸.</ref>


== ماه عزاداری شیعیان ==
== ماه عزاداری شیعیان ==
پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] در محرم [[سال ۶۱ هجری]]، این ماه برای [[شیعیان]] به ماه عزا تبدیل شده است. [[امامان معصوم(ع)]] و شیعیان آنها به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. در[[حدیث|حدیثی]] از [[امام رضا(ع)]] آمده است:
پس از شهادت [[امام حسین(ع)]] در محرم [[سال ۶۱ هجری قمری|سال۶۱ق]]، این ماه برای [[شیعیان]] به ماه عزا تبدیل شده است. [[امامان معصوم(ع)]] و شیعیان آنها به برگزاری مراسم [[عزاداری]] در این ماه همت می‌ورزیده‌اند. بنا بر احادیثی که در منابع شیعه نقل شده است چون ماه محرم فرا می‌رسید امامان شیعه عزادار می‌شدند. از جمله در روایتی که از امام رضا نقل شده چنین آمده است:
:::::«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی [[امام کاظم|پدرم]] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا [[روز عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین(ع) شهید شده است.»<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>
:::::«چون ماه محرم فرا می‌رسید، کسی پدرم [امام کاظم(ع)] را خندان نمی‌دید و اندوه و حزن پیوسته بر او غالب می‌شد تا [[روز عاشورا]]. آن روز، روز مصیبت و حزن و گریه او بود و می‌گفت: امروز روزی است که حسین(ع) شهید شده است.»<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۵۴۰.</ref>


[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد:
[[میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب [[المراقبات (کتاب)|المراقبات]] در ذیل مراقبات و اعمال ماه محرم می‌نویسد:
:::«برای دوستداران [[خاندان پیامبر(ص)]] شایسته است که در [[دهه اول محرم]] در قلب و ظاهرشان آثار حزن و اندوه هویدا باشد و بعضی از لذت‌های [[حلال]] را به ویژه در نهم، دهم و یازدهم این ماه ترک کنند، به مانند کسی که داغدار عزیزانش است؛ و در [[دهه اول محرم]] هر روز امامشان را با [[زیارت عاشورا]] یاد کنند.»<ref>رجوع کنید به: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۲۵-۲۶.</ref>
:::«برای دوستداران [[خاندان پیامبر(ص)]] شایسته است که در [[دهه اول محرم]] در قلب و ظاهرشان آثار حزن و اندوه هویدا باشد و بعضی از لذت‌های [[حلال]] را به ویژه در نهم، دهم و یازدهم این ماه ترک کنند، به مانند کسی که داغدار عزیزانش است؛ و در [[دهه اول محرم]] هر روز امامشان را با [[زیارت عاشورا]] یاد کنند.»<ref>نگاه کنید به: ملکی تبریزی، المراقبات، ۱۴۱۶ق، ص۲۵-۲۶.</ref>


==اعمال ماه محرم==
==اعمال ماه محرم==