Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۱۳
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←منابع: حذف منابع اضافی) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
در منابع اسلامی، روایاتی با عبارت «من ماتَ» نقل شده است؛<ref>برای نمونه رجوع کنید به: برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۸۸.</ref> اما مقصود از تعبیر حدیث من مات» این کلام معروف [[پیامبر(ص)]] است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة؛ هر فردی که بمیرد، درحالیکه امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است» که در منابع حدیثی شیعی و سنی آمده است.<ref> سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰؛ تفتازانی، شرح مقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۹، قندوزی، ينابيع المودة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۵۶.</ref> | در منابع اسلامی، روایاتی با عبارت «من ماتَ» نقل شده است؛<ref>برای نمونه رجوع کنید به: برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۸۸.</ref> اما مقصود از تعبیر حدیث من مات» این کلام معروف [[پیامبر(ص)]] است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة؛ هر فردی که بمیرد، درحالیکه امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است» که در منابع حدیثی شیعی و سنی آمده است.<ref> سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰؛ تفتازانی، شرح مقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۹، قندوزی، ينابيع المودة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۵۶.</ref> | ||
این حدیث با عباراتی هم نقل شده که تفاوت مختصری با آن دارند. برای مثال، | این حدیث با عباراتی هم نقل شده که تفاوت مختصری با آن دارند. برای مثال، در کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]]، این حدیث از [[امام صادق(ع)]] چنین نقل شده که پیامبر گفت: «مَنْ مَاتَ وَ لَیسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَةٌ جَاهِلِیةٌ؛ هر فردی بمیرد، درحالیکه امامی نداشته باشد، مرگش مرگ جاهلی است.»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۶</ref> همچنین در برخی از منابع اهلسنت از پیامبر اسلام(ص) نقل شده: «مَنْ مَاتَ بِغَیرِ إِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً؛ کسی که بدون امام بمیرد؛ به مرگ جاهلی مرده است.»<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸؛ ابو داوود، مسند ابوداود، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۴۲۵؛ طبرانی، مسند الشامیین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> | ||
علامه مجلسی این روایت را نزد شیعه و اهلسنت [[متواتر]] دانسته است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۳۶۸.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] هم گفته این حدیث مورداتفاق شیعه و اهلسنت است.<ref>شیخ بهائی، الأربعون حديثا، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۴۳۱.</ref> | علامه مجلسی این روایت را نزد شیعه و اهلسنت [[متواتر]] دانسته است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۳۶۸.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] هم گفته این حدیث مورداتفاق شیعه و اهلسنت است.<ref>شیخ بهائی، الأربعون حديثا، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۴۳۱.</ref> | ||
== منظور از مرگ جاهلی == | |||
در نقل [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] در کافی از حدیث «من مات»، امام صادق(ع) معنای «مرگ جاهی» را هم بیان کرده که بدین شرح است: | |||
[[عبدالله بن ابییعفور|ابنابییعفور]] نقل میکند: از [[امام صادق(ع)]] دربارهٔ گفتار [[پیامبر اسلام]] که «هر فردی که بمیرد، درحالیکه امامی نداشته باشد، مرگش، مرگ جاهلی است» پرسیدم: «آیا مقصود مردن در حالت [[کفر]] است؟» امام صادق(ع) پاسخ داد: «مردن در حالت گمراهی است.« گفتم هرکه در این زمان هم بمیرد و او را پیشوایی نباشد، مرگش مرگ جاهلیت است؟» گفت: «آری». | |||
==منابع حدیث== | ==منابع حدیث== | ||
برخی از منابع شیعه و اهلسنت که روایت «من مات» را نقل کردهاند، بدین شرحاند: | برخی از منابع شیعه و اهلسنت که روایت «من مات» را نقل کردهاند، بدین شرحاند: |