حدیث من مات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[مهر]]|روز=[[۲۸]]|سال=[[۱۴۰۳]]|کاربر=P.motahari  }}{{جعبه اطلاعات روایت

حدیث «من مات» در منابع مختلف [[شیعه]] و [[اهل سنت|اهل‌سنت]] از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نقل شده است. علامه مجلسی این روایت را نزد شیعه و اهل‌سنت [[متواتر]] دانسته است.<ref>علامه مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۳۶۸.</ref> [[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] هم در کتاب گفته این حدیث مورداتفاق شیعه و اهل‌سنت است.<ref>شیخ بهائی، الأربعون حديثا، ۱۴۳۱ق، ج۱، ص۴۳۱.</ref>

در منابع شیعی و سنی، این حدیث به این شکل آمده است: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة؛ هر فردی که بمیرد، درحالی‌که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است».<ref> سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰؛ تفتازانی، شرح مقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۹، قندوزی، ينابيع المودة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۴۵۶.</ref>

اما حدیث فوق، با عبارارتی هم نقل شده که تفاوت مختصری دارند. برای مثال، به‌نوشتهٔ [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] در کتاب [[الکافی (کتاب)|کافی]]، [[عبدالله بن‌ ابی‌یعفور|ابن‌ابی‌یعفور]] این حدیث را [[امام صادق(ع)]] چنین نقل کرده که پیامبر اسلام گفت: «مَنْ مَاتَ وَ لَیسَ لَهُ إِمَامٌ فَمِیتَتُهُ مِیتَةٌ جَاهِلِیةٌ؛ هر فردی بمیرد، درحالی‌که امامی نداشته باشد، مرگش، مرگ جاهلی است.»<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۶</ref> همچنین در برخی از منابع اهل‌سنت از پیامبر اسلام(ص) نقل کرده‌اند: «مَنْ مَاتَ بِغَیرِ إِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً؛ کسی که بدون امام بمیرد؛ به مرگ جاهلی مرده است.»<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸؛ ابو داوود، مسند ابوداود، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۴۲۵؛ طبرانی، مسند الشامیین، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref>{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = {{حدیث|پیامبر اسلام(ص): {{سخ}}مَنْ مَاتَ بِغَیرِ إِمَامٍ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً؛ کسی که بدون امام بمیرد؛ به مرگ جاهلی مرده است.}}|تاریخ بایگانی| منبع = [[احمد بن حنبل]]، مسند احمد، ۱۴۲۱ق، ج۲۸، ص۸۸| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px| اندازه خط = ۱۲px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}