Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۴۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
[[متوکل عباسی]] فرزندان خود [[منتصر عباسی|منتصر]] و معتز را به ترتیب بهعنوان ولایتعهدی برگزید؛<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۸، ص۳۰۸.</ref> اما پس از مدتی به دلیل بدبینی نسبت به منتصر، معتز را مقدم نمود. گفته شده بدگویی مشاورانی چون فتح بن خاقان و کوشش مادر معتز در مقدم شدنش در ولایتهدی تأثیرگذار بود.<ref>ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۸۴-۸۵.</ref> | [[متوکل عباسی]] فرزندان خود [[منتصر عباسی|منتصر]] و معتز را به ترتیب بهعنوان ولایتعهدی برگزید؛<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۸، ص۳۰۸.</ref> اما پس از مدتی به دلیل بدبینی نسبت به منتصر، معتز را مقدم نمود. گفته شده بدگویی مشاورانی چون فتح بن خاقان و کوشش مادر معتز در مقدم شدنش در ولایتهدی تأثیرگذار بود.<ref>ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۸۴-۸۵.</ref> | ||
منتصر در [[سال ۲۴۸ هجری قمری|سال ۲۴۸ق]] با توطئه و همدستی سرداران ترک، پدرش متوکل را به قتل رساند و قدرت را به دست گرفت؛<ref>طبری، تاریخ الطبری، 1387ق، ج۹، ص ۲۲۲-۲۳۰.</ref> اما او نیز با توطئه ترکان کشته شد و پسرعمویش مستعین به خلافت نشست.<ref> | منتصر در [[سال ۲۴۸ هجری قمری|سال ۲۴۸ق]] با توطئه و همدستی سرداران ترک، پدرش متوکل را به قتل رساند و قدرت را به دست گرفت؛<ref>طبری، تاریخ الطبری، 1387ق، ج۹، ص ۲۲۲-۲۳۰.</ref> اما او نیز با توطئه ترکان کشته شد<ref>طقوش، دولت عباسیان، ۱۳۹۲ش، ص۱۶۹.</ref> و پسرعمویش مستعین به خلافت نشست.<ref>طبری، تاريخ الطبري، ۱۳۸۷ق، ج۹، ص۲۵۶.</ref> مستعین در اقدامات خود، معتز و برادرش ابراهیم را در [[سامرا]] زندانی کرد.<ref>ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰.</ref> سپاهیان سامرا هنگام خروج مستعین از شهر و حضور در [[بغداد]]، دست به شورش زدند و معتز را از زندان آزاد کرده و با او به عنوان [[خلافت|خلیفه]]، [[بیعت]] نمودند.<ref>ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰.</ref> این امر سبب جنگهایی میان معتز و مستعین شد<ref>ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰؛ قرشی، زندگانی امام حسن عسکری(ع)، ۱۳۷۵ش، ص۲۶۱.</ref> که در نهایت مستعین به نفع معتز از قدرت کنارهگیری کرد<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۸، ص۳۱۲؛ ابنفوطی، مجمع الآداب، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۳۱۸؛ ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰.</ref> و معتز خلافت را به دست گرفت.<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۸، ص۳۰۸-۳۰۹؛ ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> معتز پسرعمویش را به واسط [[تبعید]] کرد و در نهایت او را به قتل رساند.<ref>ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۸، ص۳۰۸-۳۰۹؛ ابنشاکر کتبی، فوات الوفیات، بیروت، ج۱، ص۱۴۰-۱۴۱.</ref> | ||
==به شهادت رساندن امام هادی(ع)== | ==به شهادت رساندن امام هادی(ع)== | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
* طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائلالامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | * طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائلالامامه، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||
* طبری، محمد بن جریر بن یزید، تاریخ الطبری، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق. | * طبری، محمد بن جریر بن یزید، تاریخ الطبری، بیروت، دارالتراث، ۱۳۸۷ق. | ||
* طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۹۲ش. | |||
* قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن عسکری(ع)، ترجمه سید حسن اسلامی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۵ش. | * قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن عسکری(ع)، ترجمه سید حسن اسلامی، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۷۵ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. |