پرش به محتوا

آیه ۳۲ سوره نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
در [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه آمده که گروهی از زنان نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] آمدند و گلایه کردند که چرا تنها از مردان نام برده می‌شود و آن‌ها می‌ترسند که در آن‌ها خیری نباشد و خداوند از آن‌ها استفاده نکند. پس آیه ۳۲ سوره نساء نازل شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۶۳.</ref> شأن نزول‌های دیگری نیز برای این آیه ذکر شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۶۳.</ref> با وجود شأن نزول‌ها، این آیه را عام دانسته‌اند و معتقدند محتوای آیه عمومیت دارد هرچند پیرامون موضوع خاصی نازل شده باشد.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۶۷.</ref>
در [[اسباب نزول|شأن نزول]] آیه آمده که گروهی از زنان نزد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] آمدند و گلایه کردند که چرا تنها از مردان نام برده می‌شود و آن‌ها می‌ترسند که در آن‌ها خیری نباشد و خداوند از آن‌ها استفاده نکند. پس آیه ۳۲ سوره نساء نازل شد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۶۳.</ref> شأن نزول‌های دیگری نیز برای این آیه ذکر شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۶۳.</ref> با وجود شأن نزول‌ها، این آیه را عام دانسته‌اند و معتقدند محتوای آیه عمومیت دارد هرچند پیرامون موضوع خاصی نازل شده باشد.<ref>طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۶۷.</ref>


[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، [[نهی]] در این آیه را [[نهی ارشادی]] دانسته است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۳۳۷.</ref> اما [[محمدجواد مغنیه]] عالم و مفسر شیعی معتقد است آیه شامل [[غبطه]] نمی‌شود و تنها [[حسد]] را در برمی‌گیرد و آن را ممنوع برمی‌شمرد<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۱۰.</ref> [[محمدتقی مدرسی]] عالم و مفسر شیعه معتقد است؛ انسان‌ها گمان می‌کنند که نعمت خداوند محدود است و اگر به فردی داده شد دیگر به آن‌ها نخواهد رسید. پس آرزو می‌کنند که نعمت از دیگران گرفته شود تا به آن‌ها برسد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۶.</ref>
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، [[نهی]] در این آیه را [[نهی ارشادی]] دانسته است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۴، ص۳۳۷.</ref> اما [[محمدجواد مغنیه]] عالم و مفسر شیعی معتقد است آیه شامل [[غبطه]] نمی‌شود و تنها [[حسد]] را در برمی‌گیرد و آن را ممنوع برمی‌شمرد<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۳۱۰.</ref> [[محمدتقی مدرسی]] در [[من هدی القرآن (کتاب)]] معتقد است؛ انسان‌ها گمان می‌کنند که [[نعمت]] خداوند محدود است و اگر به فردی داده شد دیگر به آن‌ها نخواهد رسید. پس آرزو می‌کنند که نعمت از دیگران گرفته شود تا به آن‌ها برسد.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۶.</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}
confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۵۴

ویرایش