پرش به محتوا

عاشورخانه پادشاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (ویکی سازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
}}
}}


'''عاشورخانه پادشاهی''' یا '''بادشاہی عاشورخانہ''' یک بنای تاریخی شیعیان در [[حیدرآباد (هند)|حیدرآباد هند]] است که برای اقامه [[سوگواری محرم|عزای امام حسین(ع)]] احداث شده است. این بنا در سال ۱۰۰۵ هجری قمری به دستور حاکم شیعی [[محمدقلی قطب‌شاه]] و طراحی [[میر محمد مؤمن استرآبادی]] تأسیس شد. در مراسم‌های این عاشورخانه شخص حاکم به همراه وزرا و امرا حضور فعال داشتند. این عاشورخانه تاریخی به علت انقراض [[قطب‌شاهیان]] و استیلای [[گورکانیان|امپراتوری گورکانی]]، بعد از یک وقفه چند ساله در زمان سلسله [[آصف‌جاهیان]] احیا شد و به فعالیت خود ادامه داد و بر ساختمان عمارت هم بخش‌هایی نیز افزوده شد. این [[عاشورخانه]] مانند [[حسینیه|حسینیه‌ها]] و [[امام‌باره|امام‌باره‌های]] دیگر شبه‌قاره‌هند تا حال حاضر پایگاه عزاداری شیعیان و مسلمانان و حتی غیرمسلمانان است.
'''عاشورخانه پادشاهی''' یا '''بادشاہی عاشورخانہ''' از بناهای تاریخی شیعیان در [[حیدرآباد (هند)|حیدرآباد هند]] است که برای اقامه [[سوگواری محرم|عزای امام حسین(ع)]] تأسیس شد. این بنا در [[سال ۱۰۰۵ هجری قمری]] به دستور حاکم شیعی حیدرآباد، [[محمدقلی قطب‌شاه]] و طراحی [[میر محمد مؤمن استرآبادی]] احداث شد. در مراسم‌های این عاشورخانه به‌ویژه در [[دهه محرم|دهه اول محرم]]، شخص حاکم به همراه وزرا و امرا حضور فعال داشتند و حتی خود محمدقلی قطب‌شاه به مرثیه‌سرایی می‌پرداخت.  


در این عاشورخانه کاشی‌کاری‌های دوره تأسیس با کتیبه‌هایی مزین به اشعار فارسی و اسمای مبارک [[امامان شیعه]] و [[علم|عَلَم‌های]] عزاداری موجود است. و تحت نظارت اداره میراث تاریخی ایالتی و اداره اوقاف شیعه فعالیت می‌کند.  
عاشورخانه پادشاهی به علت انقراض سلسله [[قطب‌شاهیان]] و استیلای [[گورکانیان|امپراتوری گورکانی]] بر حیدرآباد، چند ده سال از فعالیت باز ایستاد تا اینکه در زمان سلسله [[آصف‌جاهیان]]، دوباره احیا شد. در این دوران بخش‌هایی نیز بر ساختمان عمارت افزوده شد. این [[عاشورخانه]] مانند [[حسینیه|حسینیه‌ها]] و [[امام‌باره|امام‌باره‌های]] دیگر شبه‌قاره‌هند تا حال حاضر پایگاه عزاداری شیعیان و مسلمانان و حتی غیرمسلمانان است.
 
در عاشورخانه پادشاهی هنوز کاشی‌کاری‌های دوره تأسیس آن همراه با کتیبه‌هایی مزین به اشعار فارسی و اسامی [[امامان شیعه]] و [[علم‌های عزاداری]] موجود است. این عاشورخانه تحت نظارت اداره میراث تاریخی ایالتی و اداره اوقاف شیعه فعالیت می‌کند.  


==تاسیس عاشورخانه پادشاهی==
==تاسیس عاشورخانه پادشاهی==
خط ۳۲: خط ۳۴:


===شرکت حاکم شیعی به همراه درباریان در مراسمات===
===شرکت حاکم شیعی به همراه درباریان در مراسمات===
در مراسم‌های عاشورخانه پادشاهی شخص پادشاه محمدقلی قطب‌شاه به همراه وزرا و امرا به کسوت عزا به همراه مردم حضور داشتند.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹و۵۶</ref> در کتاب حدیقه السلاطین قطب‌شاهی مراسم‌های عاشورخانه پادشاهی طبق روز‌های [[دهه محرم|دهه اول محرم]] به تفصیل بیان شده است.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹-۵۷</ref> بر این اساس از شب اول محرم تا شب دهم هر شب یک‌هزار چراغ در محوطه این عاشورخانه روشن می‌کردند که در شب دهم تعداد چراغ‌ها به ده هزار شعله می‌رسید.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۵۰</ref> در این عاشورخانه نیز همانند سایر عاشورخانه‌ها، مراسم ذکر مصائب برپا بود. مداحان و ذاکران به مداحی و [[مرثیه]] سرایی می‌پرداختند.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹-۵۷</ref> تا آنجا که سلطان محمدقلی قطب شاه خود از مرثیه سرایان بنام بوده است.<ref>کرمی، نگاهی به تاریخ حیدرآباد دکن، ۱۳۷۳ش، ص۸۶</ref> این مراسم نه تنها در نقاط مختلفی در شهر حیدرآباد بلکه در روستاها و شهرهای دیگر نیز انجام می‌شد و هزینه آنها از خزانه دربار پرداخت می‌شد.<ref>خان‌ترین، تاریخ رشیدالدین خانی، ۱۲۷۰ق، ص۴۱۹؛ صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۵۲</ref>
در مراسم‌های عاشورخانه پادشاهی شخص پادشاه محمدقلی قطب‌شاه به همراه وزرا و امرا به کسوت عزا به همراه مردم حضور داشتند.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹و۵۶</ref> در کتاب حدیقه السلاطین قطب‌شاهی مراسم‌های عاشورخانه پادشاهی طبق روز‌های [[دهه محرم|دهه اول محرم]] به تفصیل بیان شده است.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹-۵۷</ref> بر این اساس از شب اول محرم تا شب دهم هر شب یک‌هزار چراغ در محوطه این عاشورخانه روشن می‌کردند که در شب دهم تعداد چراغ‌ها به ده هزار شعله می‌رسید.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۵۰</ref> در این عاشورخانه نیز همانند سایر عاشورخانه‌ها، مراسم ذکر مصائب برپا بود. مداحان و ذاکران به مداحی و [[مرثیه]] سرایی می‌پرداختند.<ref>صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۴۹-۵۷</ref> تا آنجا که سلطان محمدقلی قطب‌شاه خود از مرثیه سرایان بنام بوده است.<ref>کرمی، نگاهی به تاریخ حیدرآباد دکن، ۱۳۷۳ش، ص۸۶</ref> این مراسم نه تنها در نقاط مختلفی در شهر حیدرآباد بلکه در روستاها و شهرهای دیگر نیز انجام می‌شد و هزینه آنها از خزانه دربار پرداخت می‌شد.<ref>خان‌ترین، تاریخ رشیدالدین خانی، ۱۲۷۰ق، ص۴۱۹؛ صاعدی شیرازی، حدیقه السلاطین قطب‌شاهی، ۱۹۶۱م، ص۵۲</ref>


===استمرار فعالیت===
===استمرار فعالیت===
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۷۵۴

ویرایش