پرش به محتوا

سوره منافقون: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(ویکی سازی)
 
خط ۲۲: خط ۲۲:


==شأن نزول==
==شأن نزول==
در [[تفسیر قمی]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] سوره منافقون آمده است: در یکی از [[غزوه|غزوه‌های]] [[پیامبر(ص)]]، میان دو تن از [[صحابه|اصحاب]] بر سرِ کشیدن آب از چاه، درگیری ایجاد شد و در آن، یکی از [[انصار]] صدمه دید. [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] از شنیدن این خبر، بسیار خشمگین شد و تهدید کرد وقتی به [[مدينه]] برگردد افراد حقیر را از این شهر بیرون می‌کند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۸.</ref> این سخن عبدالله که معنایش اخراج [[مهاجرین|مهاجران]] از مدینه بود، در [[آیه]] هشتم سوره منافقون این‌گونه آمده است: «می‌گویند: اگر به مدينه برگرديم، قطعاً آنكه عزتمندتر است آن زبون‌تر را از آنجا بيرون خواهد كرد.»<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹.</ref>[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] براین باور است که منظور عبدالله بن ابی از «اذلّ» پیامبر(ص) و منظور او از «اعزّ» خودش بود و با این سخنش قصد تهدید پیامبر را داشت. <ref>طباطبائی، المیزان،  الناشر
در [[تفسیر علی بن ابراهیم قمی (کتاب)|تفسیر قمی]] درباره [[اسباب نزول|شأن نزول]] سوره منافقون آمده است: در یکی از [[غزوه|غزوه‌های پیامبر(ص)]]، میان دو تن از [[صحابه|اصحاب]] بر سرِ کشیدن آب از چاه، درگیری ایجاد شد و باعث صدمه دیدن یکی از [[انصار]] شد. [[عبدالله بن ابی|عبدالله بن اُبَیّ]] پس از شنیدن این خبر، بسیار خشمگین شد و تهدید کرد وقتی به [[مدینه|مدينه]] برگردد افراد حقیر را از این شهر بیرون می‌کند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۸.</ref> این سخن عبدالله که معنایش اخراج [[مهاجرین|مهاجران]] از مدینه بود، در [[آیه]] هشتم سوره منافقون این‌گونه آمده است: «می‌گویند: اگر به مدينه برگرديم، قطعاً آنكه عزتمندتر است آن زبون‌تر را از آنجا بيرون خواهد كرد.»<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] براین باور است که منظور عبدالله بن ابی از «اذلّ» پیامبر(ص) و منظور او از «اعزّ» خودش بود و با این سخنش قصد تهدید پیامبر را داشت.<ref>طباطبائی، المیزان،  الناشر
منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref>
منشورات اسماعيليان، ج۱۹، ص۲۸۲.</ref>


 
[[زید بن ارقم]] که شاهد این ماجرا بود، صحبت‌های عبدالله را برای پیامبر(ص) بازگو کرد؛ اما عبدالله نزد پیامبر رفت و به [[توحید|وحدانیت]] [[خدا]] و [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) شهادت داد و گفته‌های زید را تکذیب کرد. اندکی بعد، آیات نخست تا هشتم سوره منافقون، نازل شد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹و۳۷۰.</ref>
[[زید بن ارقم]] که شاهد این ماجرا بود، صحبت‌های عبدالله را برای پیامبر(ص) بازگو کرد؛ اما عبدالله نزد پیامبر رفت و به [[توحید|وحدانیت]] [[خدا]] و [[نبوت|رسالت]] پیامبر(ص) شهادت داد و گفته‌های زید را تکذیب کرد. اندکی بعد، آیات نخست تا هشتم سوره منافقون، نازل شد.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۳۶۹و۳۷۰.</ref>:
*'''نکته‌ها'''
*'''نکته‌ها'''
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] در تفسیر «لایفقهون» در آیه ۷ می‌گوید یا منظور این است که دین خدا نیازی به [[انفاق]] دیگران ندارد و خداوند که خزائن آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست هر گونه اراده کند، به هر کس که بخواهد می‌بخشد؛ ولی هر چه را که بیشتر برایشان مصلحت است برمی‌گزیند و با فقر و ناداری می‌آزمایدشان تا صبر کنند و پاداش کریمانه دریافت کنند اما منافقان وجه حکمت کار خدا را درک نمی‌کنند؛ و یا منظور این است که منافقان قدرت درک واقعی این که خزائن آسمان ها و زمین برای خداست را ندارند و می‌پندارند که فقر و بی‌نیازی در اختیار خدا نیست و اگر بر مؤمنان انفاق نکنند و کمک‌های مالی‌شان را قطع کنند آنان از روزی محروم می‌شوند.<ref>طباطبائی، المیزان،الناشر
[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] در تفسیر «لایفقهون» در آیه ۷ می‌گوید یا منظور این است که دین خدا نیازی به [[انفاق]] دیگران ندارد و خداوند که خزائن آسمان‌ها و زمین از آنِ اوست هر گونه اراده کند، به هر کس که بخواهد می‌بخشد؛ ولی هر چه را که بیشتر برایشان مصلحت است برمی‌گزیند و با فقر و ناداری می‌آزمایدشان تا صبر کنند و پاداش کریمانه دریافت کنند اما منافقان وجه حکمت کار خدا را درک نمی‌کنند؛ و یا منظور این است که منافقان قدرت درک واقعی این که خزائن آسمان ها و زمین برای خداست را ندارند و می‌پندارند که فقر و بی‌نیازی در اختیار خدا نیست و اگر بر مؤمنان انفاق نکنند و کمک‌های مالی‌شان را قطع کنند آنان از روزی محروم می‌شوند.<ref>طباطبائی، المیزان،الناشر
خط ۴۲: خط ۴۱:
در تفسیر [[مجمع البیان]] از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است هر كس [[سوره]] منافقون را بخواند، از هر گونه نفاق پاک مى‌‏شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۳۷.</ref> بنابر [[حدیث]] دیگری در کتاب [[ثواب الاعمال]]، [[امام صادق(ع)]] به [[شیعیان]] توصیه می‌کند در [[نماز ظهر]] جمعه، [[سوره جمعه]] و سوره منافقون را بخوانند. در این حدیث آمده است: کسی که چنین کاری انجام دهد، گویی عمل [[رسول خدا(ص)]] را انجام داده و پاداشش [[بهشت]] است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۸.</ref> بنابر نظر برخی از [[مجتهد|فقها]] قرائت سوره منافقون در رکعت دوم [[نماز جمعه]] [[مستحب]] است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۸۴۸.</ref>
در تفسیر [[مجمع البیان]] از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است هر كس [[سوره]] منافقون را بخواند، از هر گونه نفاق پاک مى‌‏شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۳۷.</ref> بنابر [[حدیث]] دیگری در کتاب [[ثواب الاعمال]]، [[امام صادق(ع)]] به [[شیعیان]] توصیه می‌کند در [[نماز ظهر]] جمعه، [[سوره جمعه]] و سوره منافقون را بخوانند. در این حدیث آمده است: کسی که چنین کاری انجام دهد، گویی عمل [[رسول خدا(ص)]] را انجام داده و پاداشش [[بهشت]] است.<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۸.</ref> بنابر نظر برخی از [[مجتهد|فقها]] قرائت سوره منافقون در رکعت دوم [[نماز جمعه]] [[مستحب]] است.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل(مُحَشّی)، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۸۴۸.</ref>


== متن و ترجمه سوره منافقون ==  
==متن و ترجمه سوره منافقون==  
{{سوره ۰۶۳ با ترجمه|شماره=۶۳}}
{{سوره ۰۶۳ با ترجمه|شماره=۶۳}}
{{سوره‌های قرآن|۶۳|[[سوره جمعه]]|[[سوره تغابن]]}}
{{سوره‌های قرآن|۶۳|[[سوره جمعه]]|[[سوره تغابن]]}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹

ویرایش