آیه ۳۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Ma.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
}} | }} | ||
'''آیه ۳۲ سوره مائده''' بیانگر اهمیت جان انسان در [[قرآن]] است. در این [[آیه]] خداوند | '''آیه ۳۲ سوره مائده''' بیانگر اهمیت جان انسان در [[قرآن]] است. در این [[آیه]] خداوند قتل یک فرد بی‌گناه را به مانند قتل همه انسانها قرار داده و نجات یک انسان را معادل نجات تمام انسانها دانسته است. [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] این آیه را ناظر به [[حقوق بشر]] دانسته و به گفته مکارم شیرازی نیز گرچه آیه از اجرای این حکم بر [[بنی‌اسرائیل]] خبر می‌دهد اما این حکم مختص آنان نیست. | ||
مفسران وجوه متعددی در مورد علت این حکم بیان | مفسران وجوه متعددی در مورد علت این حکم بیان کرده‌اند. [[شیخ طوسی]] در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسير تبيان]] شش مورد، [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البيان]] پنج پاسخ و [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] در [[کنز العرفان فی فقه القرآن (کتاب)|كنز العرفان]] به چهار مورد اشاره کرده‌اند. از جمله این جوابها وجود استعداد قتلِ همه انسانها، در کسی است که قاتل یک بی‌گناه است و به نظر برخی از مفسران کشته‌شدن یک نفر بی‌گناه در جامعه سبب عادی‌سازی قتل است. | ||
به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] این تساوی به این معنا نیست که مجازات اخروی قتل چند فرد بی‌گناه به اندازه قتل یک نفر است. وی با توجه به سخنی از [[امام صادق(ع)]] معتقد است عذاب قاتل یک انسان با قاتل چند انسان در نوع مشترک است اما آنکه بیشتر کشته، مستحق مقدار بیشتری از همان نوع عذاب است. | به گفته [[سید محمدحسین طباطبائی|محمدحسین طباطبایی]] این تساوی به این معنا نیست که مجازات اخروی قتل چند فرد بی‌گناه به اندازه قتل یک نفر است. وی با توجه به سخنی از [[امام صادق(ع)]] معتقد است عذاب قاتل یک انسان با قاتل چند انسان در نوع مشترک است اما آنکه بیشتر کشته، مستحق مقدار بیشتری از همان نوع عذاب است. | ||
==معرفی آیه== | ==معرفی آیه== | ||
آیه ۳۲ سوره مائده اشاره به [[ارزش جان انسان|ارزش جان انسان بی‌گناه]] دارد. طبق این آیه [[قتل عمد|کشتن یک انسان]] به اندازه قتل تمام | آیه ۳۲ سوره مائده اشاره به [[ارزش جان انسان|ارزش جان انسان بی‌گناه]] دارد. طبق این آیه [[قتل عمد|کشتن یک انسان]] به اندازه قتل تمام انسانها مذموم و نجات جان یک انسان از مرگ ارزشی مانند نجات تمام بشریت دارد. این آیه بعد از نقل [[قتل هابیل|داستان قتل هابیل]] توسط برادرش [[قابیل]] در قرآن قرار دارد و پیامی از آن داستان قلمداد شده است. در این آیه [[خداوند]] بیان می‌کند بخاطر بی‌گناه کشته‌شدن هابیل، ما بر بنی‌اسرائیل مقرّر کردیم که کشتن بی‌دلیل یک انسان به اندازه قتل تمام انسانها و نجات یک انسان از مرگ به اندازه نجات تمام انسانها ارزش دارد. و در انتهای آیه اشاره به قانون‌شکنی [[بنی‌اسرائیل]] دارد و آنها را افرادی دانسته که نسبت به [[پیامبران|پیامبرانی]] که با دلیل‌های روشن آمده بودند بی اعتنایی کردند و راه اسراف را پیشه ساختند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۲-۱۱۳.</ref> | ||
{{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref> | {{گفت و گو|به همين جهت، بر بنى اسرائيل مقرّر داشتيم كه هر كس، انسانى را بدون ارتكاب قتل يا فساد در روى زمين بكشد، چنان است كه گويى همه انسانها را كشته؛ و هر كس، انسانى را از مرگ رهايى بخشد، چنان است كه گويى همه مردم را زنده كرده است. و رسولان ما، دلايل روشن براى بنى اسرائيل آوردند، اما بسيارى از آنها، پس از آن در روى زمين، تعدّى و اسراف كردند.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۱۳.</ref> | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==چگونه قتل یا نجات یک نفر مساوی با تمام انسانها دانسته شده؟== | ==چگونه قتل یا نجات یک نفر مساوی با تمام انسانها دانسته شده؟== | ||
مفسران وجوه متعددی در مورد علت این حکم بیان کرده‌اند. به گفته مکارم شیرازی در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسير تبيان]] شش پاسخ و در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البيان]] پنج پاسخ و در [[کنز العرفان فی فقه القرآن (کتاب)|كنز العرفان]] چهار پاسخ به این مسئله داده شده است ولى به گفته مکارم شیرازی پارهاى از آنها از معنى آيه بسيار دور است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۵.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] مفسر و فیلسوف | مفسران وجوه متعددی در مورد علت این حکم بیان کرده‌اند. به گفته مکارم شیرازی در [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسير تبيان]] شش پاسخ و در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع البيان]] پنج پاسخ و در [[کنز العرفان فی فقه القرآن (کتاب)|كنز العرفان]] چهار پاسخ به این مسئله داده شده است ولى به گفته مکارم شیرازی پارهاى از آنها از معنى آيه بسيار دور است.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۵.</ref> [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]]، مفسر و فیلسوف شیعه، آیه را ناظر به [[حقوق بشر]] دانسته و گفته است کسی که انسانی را می‌کشد در واقع به اصل انسانیت مشترک بین انسانها آسیب رسانده است.<ref>جوادی آملی، تسنیم، ۱۳۹۱ش، ج۲۲، ص۳۶۴.</ref> برخی از اموری که در توجیه تساوی یک نفر با تمام افراد گفته شده چنین است: | ||
#قاتل فرد بی‌گناه آمادگی قتل تمام انسانها را دارد، همچنين كسى كه به خاطر نوع‌دوستى و عاطفه انسانى، یک نفر را نجات دهد آمادگی نجات تمام انسانها را داراست.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۵.</ref> | #قاتل فرد بی‌گناه آمادگی قتل تمام انسانها را دارد، همچنين كسى كه به خاطر نوع‌دوستى و عاطفه انسانى، یک نفر را نجات دهد آمادگی نجات تمام انسانها را داراست.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۵۵.</ref> | ||