confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
بخش شمال شرق خراسان ([[مرو]]، [[سمرقند]]، [[بخارا]] و [[خوارزم]]) نیز در دوران قاجاریه مورد تهاجم [[روس|روسها]] و [[ترکمن|ترکمنها]] قرار گرفته و در سال ۱۲۹۹ قمری، بوسیله [[عهدنامه آخال]] میان ایران و روسیه، که رود [[اترک]] را مرز ایران قرار میداد، ایران از ادعای خود بر این شهرها دست کشید.{{مدرک}} | بخش شمال شرق خراسان ([[مرو]]، [[سمرقند]]، [[بخارا]] و [[خوارزم]]) نیز در دوران قاجاریه مورد تهاجم [[روس|روسها]] و [[ترکمن|ترکمنها]] قرار گرفته و در سال ۱۲۹۹ قمری، بوسیله [[عهدنامه آخال]] میان ایران و روسیه، که رود [[اترک]] را مرز ایران قرار میداد، ایران از ادعای خود بر این شهرها دست کشید.{{مدرک}} | ||
[[پرونده:استان خراسان.png|بندانگشتی]] | [[پرونده:استان خراسان.png|بندانگشتی]] | ||
[[محمد شاه قاجار|محمدشاه]] در سالهای ۱۲۵۳ق و ۱۲۵۴ق [[هرات]] را محاصره کرد ولی نتوانست آن را تصرف کند. بار دیگر در ۱۲۷۲ و ۱۲۷۳، به دنبال تصرف موقت هرات در عهد [[ناصرالدین شاه]]، جنگ کوتاهی بین [[ایران]] و [[انگلیس]] رخ داد. براساس معاهده [[پاریس]] که به این منازعه پایان داد، ایران از ادعاهای خود درباره [[هرات]] و دیگر مناطق افغانستان دست کشید و پس از آن، تلاشهای ایران برای تصاحب این نواحی شرقی خراسان یا غربی افغانستان متوقف شد، هرچند کشمکشها در مرزهای ایران و افغانستان در خراسان و [[سیستان]] تا اوایل قرن چهاردهم همچنان ادامه داشت.{{مدرک}} | [[محمد شاه قاجار|محمدشاه]] در سالهای ۱۲۵۳ق و ۱۲۵۴ق [[هرات]] را محاصره کرد ولی نتوانست آن را تصرف کند. بار دیگر در ۱۲۷۲ و ۱۲۷۳، به دنبال تصرف موقت هرات در عهد [[ناصرالدین شاه]]، جنگ کوتاهی بین [[ایران]] و [[انگلیس]] رخ داد. براساس معاهده [[پاریس]] که به این منازعه پایان داد، ایران از ادعاهای خود درباره [[هرات]] و دیگر مناطق [[افغانستان]] دست کشید و پس از آن، تلاشهای ایران برای تصاحب این نواحی شرقی خراسان یا غربی افغانستان متوقف شد، هرچند کشمکشها در مرزهای [[ایران]] و افغانستان در خراسان و [[سیستان]] تا اوایل قرن چهاردهم همچنان ادامه داشت.{{مدرک}} | ||
==حضور و فعالیت شیعیان== | ==حضور و فعالیت شیعیان== | ||
خراسان در اواخر حکومت [[بنی امیه|بنیامیه]]، به محل مهاجرت، تجمع و فعالیت مخالفان بخصوص [[شیعه|شیعیان]] یا دوستداران [[اهل البیت علیهم السلام|اهلبیت]] تبدیل شد. [[عبدالله بن محمد حنفیه]] (درگذشته ۹۸ق) شبکه داعیان و پیروان خود را بر عراق و خراسان تمرکز داده بود.<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۹۷.</ref> [[قیام یحیی بن زید]] (۱۲۵ق) و قیام [[ابومسلم خراسانی|خراسانی]] (۱۲۹ق)، داعی بزرگ [[بنی عباس|بنیعباس]] در مناطقی از خراسان بوقوع پیوست.{{سخ}} | خراسان در اواخر حکومت [[بنی امیه|بنیامیه]]، به محل مهاجرت، تجمع و فعالیت مخالفان بخصوص [[شیعه|شیعیان]] یا دوستداران [[اهل البیت علیهم السلام|اهلبیت]] تبدیل شد. [[عبدالله بن محمد حنفیه]] (درگذشته ۹۸ق) شبکه داعیان و پیروان خود را بر عراق و خراسان تمرکز داده بود.<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۲۹۷.</ref> [[قیام یحیی بن زید]] (۱۲۵ق) و قیام [[ابومسلم خراسانی|خراسانی]] (۱۲۹ق)، داعی بزرگ [[بنی عباس|بنیعباس]] در مناطقی از خراسان بوقوع پیوست.{{سخ}} |