خراسان بزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

خراسان در زبان قدیم پارسی به معنای خاور (شرق) زمین است. خراسان در زمان [[ساسانیان]] و اوایل دوره اسلامی، اغلب به منطقه‌ای بزرگ اطلاق می‌شد که از شرق کویر لوت تا کوه‌های [[هند]] و از شمال [[قهستان|قُهستان]] تا شمال [[ماوراء النهر|ماوراءالنهر]] را شامل می‌شد. این گستره در قرون میانی، از شمال به ماوراءالنهر و از شرق به ارتفاعات مرکزی افغانستان ([[هزارستان]]) در شرق محدود بود. گاهی نیز رود آمو (جیحون) مرز خراسان با ماورءالنهر به حساب می‌آمد.<ref>لسترنج، جغرافیای تاریخی، ۱۳۶۴ش، ص۴۰۸.</ref> برخی از شهرها مانند [[بخارا]] و [[سمرقند]] هم جزء خراسان و هم جزء ماوراءالنهر به شمار می‌رفت.