هدف آفرینش انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

===تحقق خلیفة الله و انسان کامل===

[[آیه ۳۰ سوره بقره]] هدف از خلقت موجودی زمینی مثل انسان را قرار دادن او به عنوان خلیفه و جانشین خداوند روی زمین بیان کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۱، ص۱۱۴-۱۱۵.</ref> به گفته نویسندگان تفسیر نمونه در تفسیر این آیه، [[فرشته|ملائکه]] فکر می‌کردند که اگر هدف عبادت و بندگی است، آن‌ها که همواره در عبادت غرق هستند، سزاوارتر به خلافت‌اند. اما عبادت آنها بدون شهوت و غضب با عبادت انسان که با امیال و وسوسه‌های شیطان مواجه است، تفاوت دارد. انسان به دلیل همین ویژگی‌ها و تزاحم‌های موجود در دنیاست که امتحان می‌شود و رشد می‌کند. فرشتگان نمی‌دانستند که از نسل [[آدم (پیامبر)|آدم]] پیامبرانی مانند [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]]، [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]]، نوح(ع)، [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]]، [[عیسی (پیامبر)|عیسی(ع)]] و امامانی همچون [[امامان شیعه|ائمه اهل بیت(ع)]] و بندگان صالحی خواهند آمد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۱۷۴-۱۷۵.</ref>  

به گفته علامه طباطبایی، [[انسان کامل]] یکی از اهداف خلقت است و این با وجود اهداف دیگر منافاتی ندارد. اما از آن‌جا که انسان، کامل‌ترین مخلوق جسمانی است و اگر در علم و عمل رشد کند، از سایر موجودات حتی موجوداتی مثل فرشته‌ها برتر است، می‌توان گفت که همه موجودات دیگر برای رسیدن انسان به کمال خلق شده‌اند. در نتیجه بهترین و کامل‌ترین افراد انسان که ظرفیت‌های وجودی خود را در بالاترین حد رشد داده‌اند، هدف خلقت آسمان‌ها و زمین هستند. [[حدیث لولاک|حدیث قدسی لولاک]] نیز به این اشاره دارد که هدف آفرینش، رسیدن به بالاترین انسان ممکن است که با وجود پیامبر اکرم(ص) و [[اهل‌بیت(ع)|اهل بیت(ع)]] تطبیق دارد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۵۲ش، ج۱۰، ص۱۵۲.</ref>

==تک‌نگاری==