پرش به محتوا

آل خرسان: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲ نوامبر ۲۰۱۳
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
عبدالمرتضى‌ بن موسى، فقيه و زاهد امامى، پس از تكميل دوره مقدماتى، فقه و اصول را نزد فقيهانى چون على‌بن ياسين رفيش نجفى (متوفى 1334) و شيخ‌الشريعه اصفهانى و علم رجال را از ابوتراب خوانسارى و حكمت را نزد شيخ‌نعمت‌اللّه دامغانى آموخت.<ref>تميمى، ج 4، ص 84</ref> وى نيز از مجاهدان و مبارزان با استعمار انگليس بود. او در 27 ربيع‌الاول 1361 وفات كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 84ـ85</ref>
عبدالمرتضى‌ بن موسى، فقيه و زاهد امامى، پس از تكميل دوره مقدماتى، فقه و اصول را نزد فقيهانى چون على‌بن ياسين رفيش نجفى (متوفى 1334) و شيخ‌الشريعه اصفهانى و علم رجال را از ابوتراب خوانسارى و حكمت را نزد شيخ‌نعمت‌اللّه دامغانى آموخت.<ref>تميمى، ج 4، ص 84</ref> وى نيز از مجاهدان و مبارزان با استعمار انگليس بود. او در 27 ربيع‌الاول 1361 وفات كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 84ـ85</ref>
===حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى===
===حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى===
# حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى، فقيه و محقق آثار علماى بزرگ شيعه، تولد وى را به اختلاف 1321<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref> و 1326<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67</ref> ذكر كرده‌اند. پس از تكميل دروس مقدمات، فقه و اصول را نزد فقيهانى چون سيدابوالحسن اصفهانى، ميرزاى نائينى، آقاضياء عراقى و رجال را نزد سيدابوتراب خوانسارى و اخلاق را نزد شيخ‌على قمى و حكمت را از محضر نعمت‌اللّه دامغانى كسب كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref> وى در تحقيق و احياى شمارى از آثار علمى شيعه سهمى اساسى داشت، از جمله تحقيق و چاپ تهذيب‌الاحكام شيخ‌طوسى همراه با شرح مشيخه آن در نجف‌اشرف در 1382<ref>آقا بزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> و تحقيق و چاپ الاستبصار شيخ‌طوسى همراه با مقدمه و شرح مشيخه آن<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينی، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 74ـ75</ref> روش شرح ايشان در شرح مشيخه بدين ترتيب است كه در آغاز خلاصه‌اى از جرح و تعديل راوى را ذكر نموده، سپس به اختصار پاره‌اى از منابع رجال يا تراجم موجود وى را نقل كرده است.<ref>طوسى، ج 4، ص 305</ref> اثر ديگر او تحقيق و چاپ كتاب من لايحضُرُه الفقيه همراه با مقدمه مبسوطى به نام حياة‌الشيخ الصدوق به پيوست شرح مشيخه صدوق است كه در 1379 در نجف‌اشرف به چاپ رسيده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ عواد، ج 1، ص 332ـ333؛ محمدهادى امينى، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 337</ref> وى علاوه بر اين، كتابى در شرح‌حال خاندانش با عنوان يتيمة‌الزمان فى ما قيل فى آل خرسان تأليف كرده است.<ref>محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref>
حسن‌بن عبدالهادى‌بن موسى، فقيه و محقق آثار علماى بزرگ شيعه، تولد وى را به اختلاف 1321<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref> و 1326<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67</ref> ذكر كرده‌اند. پس از تكميل دروس مقدمات، فقه و اصول را نزد فقيهانى چون سيدابوالحسن اصفهانى، ميرزاى نائينى، آقاضياء عراقى و رجال را نزد سيدابوتراب خوانسارى و اخلاق را نزد شيخ‌على قمى و حكمت را از محضر نعمت‌اللّه دامغانى كسب كرد.<ref>تميمى، ج 4، ص 85</ref> وى در تحقيق و احياى شمارى از آثار علمى شيعه سهمى اساسى داشت، از جمله تحقيق و چاپ تهذيب‌الاحكام شيخ‌طوسى همراه با شرح مشيخه آن در نجف‌اشرف در 1382<ref>آقا بزرگ طهرانى، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> و تحقيق و چاپ الاستبصار شيخ‌طوسى همراه با مقدمه و شرح مشيخه آن<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ محمدهادى امينی، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 74ـ75</ref> روش شرح ايشان در شرح مشيخه بدين ترتيب است كه در آغاز خلاصه‌اى از جرح و تعديل راوى را ذكر نموده، سپس به اختصار پاره‌اى از منابع رجال يا تراجم موجود وى را نقل كرده است.<ref>طوسى، ج 4، ص 305</ref> اثر ديگر او تحقيق و چاپ كتاب من لايحضُرُه الفقيه همراه با مقدمه مبسوطى به نام حياة‌الشيخ الصدوق به پيوست شرح مشيخه صدوق است كه در 1379 در نجف‌اشرف به چاپ رسيده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 14، ص 67؛ عواد، ج 1، ص 332ـ333؛ محمدهادى امينى، معجم‌المطبوعات النجفية، ص 337</ref> وى علاوه بر اين، كتابى در شرح‌حال خاندانش با عنوان يتيمة‌الزمان فى ما قيل فى آل خرسان تأليف كرده است.<ref>محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref>
===محمدمهدى‌بن سيدحسن===
===محمدمهدى‌بن سيدحسن===
محمدمهدى‌بن سيدحسن، محقق و مؤلف، در 1347 در نجف به‌دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات به نگارش و تحقيق روى آورده و آثار فراوانى را تحقيق و تأليف كرده است؛ از جمله كتابى در شرح‌حال عبداللّه‌بن عباس در چهار جلد<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات : نقباء، قسم 3، ص 1118؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> المشجَّر المبيَّن فى مَنْ ذُكِرَ فى منتقلة الطالبيين (همان، ج 21، ص 44)؛ نشوة‌الامانى كه منظومه‌اى است در 78 بيت در نسب آل خرسان<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 24، ص160؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> و قَلائد العِقْيان فى ما قيل فى آل‌الخرسان.<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 17، ص 163؛ روضاتى، ص 156</ref>  
محمدمهدى‌بن سيدحسن، محقق و مؤلف، در 1347 در نجف به‌دنيا آمد و پس از اتمام تحصيلات به نگارش و تحقيق روى آورده و آثار فراوانى را تحقيق و تأليف كرده است؛ از جمله كتابى در شرح‌حال عبداللّه‌بن عباس در چهار جلد<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات : نقباء، قسم 3، ص 1118؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> المشجَّر المبيَّن فى مَنْ ذُكِرَ فى منتقلة الطالبيين (همان، ج 21، ص 44)؛ نشوة‌الامانى كه منظومه‌اى است در 78 بيت در نسب آل خرسان<ref>آقابزرگ طهرانی، الذريعة، ج 24، ص160؛ محمدهادى امينى، معجم رجال الفكر و الادب فى‌النجف، ج 2، ص 488</ref> و قَلائد العِقْيان فى ما قيل فى آل‌الخرسان.<ref>آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 17، ص 163؛ روضاتى، ص 156</ref>
وى همچنين تمام آثار باقى مانده از ابن‌ادريس حلّى را تحت عنوان موسوعة ابن‌ادريس حلّى (قم 1387ش) به چاپ رسانده است. وى علاوه بر اين بر بسيارى از كتابها مقدمه نوشته است، كه تمام اين مقدمه‌ها در كتابى با عنوان مقدمات كتب تراثية (قم 1385ش) به چاپ رسيده است. وى همچنين در كتاب اخير، ضمن آوردن شرح حال خود، فهرست كاملى از آثارش (از جمله آثار چاپ نشده) آورده است.
وى همچنين تمام آثار باقى مانده از ابن‌ادريس حلّى را تحت عنوان موسوعة ابن‌ادريس حلّى (قم 1387ش) به چاپ رسانده است. وى علاوه بر اين بر بسيارى از كتابها مقدمه نوشته است، كه تمام اين مقدمه‌ها در كتابى با عنوان مقدمات كتب تراثية (قم 1385ش) به چاپ رسيده است. وى همچنين در كتاب اخير، ضمن آوردن شرح حال خود، فهرست كاملى از آثارش (از جمله آثار چاپ نشده) آورده است.
== پانویس ==
== پانویس ==
کاربر ناشناس