النظافة من الایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

  | صادره از    = پیامبر اسلام(ص)

  | منابع شیعه  = طب النبی(ص)

'''النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ'''  این حدیث، منسوب به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام]](ص) و بدین معناست: نظافت از نشانه‌های ایمان است. این حدیث در [[طب النبی (کتاب)|کتاب طب النبی(ص)،]] منسوب به [[ابوالعباس مستغفری]] (درگذشت ۴۲۲ق) و با حذف سند نقل شده است. این کتاب از مآخذ [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] بوده به صورت کامل در آنجا نقل شده است. این حدیث پس از آن به [[مستدرک الوسائل]] راه یافته است.

حدیث «النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ» منسوب به پیامبر اسلام(ص) و بخشی از حدیثی طولانی‌تر بدین مضمون است: «تَخَلَّلُوا فَإِنَّهُ مِنَ النَّظَافَةِ وَ النَّظَافَةُ مِنَ الْإِيمَانِ وَ الْإِيمَانُ مَعَ صَاحِبِهِ فِي الْجَنَّة<ref>مستغفری، طب النبی(ص)، ۱۳۶۲، ص۲۱.</ref>؛ خلال کنید که از نظافت است و نظافت از نشانه‌های ایمان است و ایمان همراه صاحبش در بهشت است». این حدیث از جمله احادیثی است که ابوالعباس مستغفری (۳۵۰–۴۲۲ق) در کتاب طب النبی(ص) خود آورده است. هر چند که تمامی این احادیث که در حوزه بهداشت و درمان و منقول از پیامبر اسلام(ص) هستند‌،‌ بدون سند ذکر شده<ref>محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> و مباحثاتی را میان متخصصان برانگیخته است<ref>حسینی کارنامی، سیدحسین، «اعتبار سنجی محتوایی و سندی احادیث طبی کتاب طب النبی (ص) مستغفری»، ص۲۷-۴۰؛ محمودی، عباس، «بررسی تحلیلی اعتبار و جایگاه کتاب طب النبی ص»، ص۱۱۱-۱۴۲.</ref> ولی با توجه به تاکیدهای قرآن بر مسئله پاکی از آلودگی‌ها از جمله آیه ۳۳ سوره احزاب و آیه ۱۲۵ سوره بقره<ref>حسینی شیرازی، الفقه النظافه، ج۱، قم، ص۹-۱۰.</ref> و تاکیدهای فراوان احادیث بر نظافت و بهداشت از جمله  نیمی از ایمان بودن طهارت،<ref>تمیمی مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الاسلام، ج۱، ۱۳۸۵، ص۱۰۰.</ref> تاکید بر نظافت پیراهن،<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج۶، ص۴۴۱.</ref> نظافت منزل<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۵، ج۶، ص۵۳۱.</ref> و پرهیز از امور غیربهداشتی مثل نشستن ظروف و جارونکردن خانه<ref>شعیری، جامع الاخبار، ۱۳۶۳، ص۱۲۴.</ref> و صدها حدیث دیگر، مضمون این روایت قابل پذیرش است.<ref>حسینی کارنامی، سیدحسین، «اعتبار سنجی محتوایی و سندی احادیث طبی کتاب طب النبی (ص) مستغفری»، ص۲۷-۴۰</ref>  

[[علامه مجلسی]] کتاب طب النبی(ص) را منسوب به مستغفری دانسته<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹، ص۲۹۰.</ref> ولی به این حدیث و کتاب آن اعتماد کرده و همه کتاب را در بحار الانوار نقل کرده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴، ج۵۹،‌ ص۲۹۰-۳۰۱.</ref> این حدیث پس از مجلسی و بحار الانوار، مورد اعتماد [[محدث نوری]] نیز قرار گرفته و به مستدرک الوسایل نیز راه پیدا کرده است.<ref>نوری، مستدرک الوسایل،‌ ۱۴۰۸، ج۱۶، ص۳۱۹.</ref>