Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←جستارهای وابسته) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←آیه مباهله) |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
| تورفتگی = ۰ | | تورفتگی = ۰ | ||
| تراز = وسط | | تراز = وسط | ||
| عنوان = {{عربی|اندازه=93%|فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ ﴿۶۱﴾}}|بنابراین پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هرکس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جانهایمان و جانهایتان را فراخوانیم. آنگاه (به درگاه خداوند)، زاری تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم. | | عنوان = {{عربی|اندازه=93%|فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ ﴿۶۱﴾}}|بنابراین پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هرکس درباره او [حضرت عیسی(ع)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جانهایمان و جانهایتان را فراخوانیم. آنگاه (به درگاه خداوند)، زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم. | ||
}} | }} | ||
به گفته [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]]، مفسران اتفاقنظر دارند که «ابنائَنا» (فرزندانمان) در [[آیه مباهله]] اشاره به [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام|حسین]]، «نسائَنا» اشاره به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و «اَنفُسَنا» اشاره به [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] دارد.<ref>مرعشى، إحقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶</ref> همچنین [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] احادیثی را که دلالت دارند بر اینکه آیه مباهله در شان [[اصحاب کساء|آلعبا]] نازل شده، [[تواتر|متواتر]] دانسته است.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ج۱، ص۶۷.</ref> در کتاب [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاقالحق]]، حدود شصت منبع از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] ذکر شدهاند که تصریح میکنند آیه مباهله درباره این افراد نازل شده است.<ref>نگاه کنید: مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶-۷۲.</ref> | به گفته [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]]، مفسران اتفاقنظر دارند که «ابنائَنا» (فرزندانمان) در [[آیه مباهله]] اشاره به [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام|حسین]]، «نسائَنا» اشاره به [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و «اَنفُسَنا» اشاره به [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] دارد.<ref>مرعشى، إحقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶</ref> همچنین [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] احادیثی را که دلالت دارند بر اینکه آیه مباهله در شان [[اصحاب کساء|آلعبا]] نازل شده، [[تواتر|متواتر]] دانسته است.<ref>مجلسی، حق الیقین، انتشارات اسلامیه، ج۱، ص۶۷.</ref> در کتاب [[احقاق الحق و ازهاق الباطل (کتاب)|اِحقاقالحق]]، حدود شصت منبع از منابع [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] ذکر شدهاند که تصریح میکنند آیه مباهله درباره این افراد نازل شده است.<ref>نگاه کنید: مرعشى، احقاق الحق، ۱۴۰۹ق، ص۴۶-۷۲.</ref> |