۱۷٬۵۰۷
ویرایش
سخن‌گفتن عیسی در گهواره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ [[سوره مریم]]، عیسی در این سخنان، خود را بنده خدا، [[پیامبران|پیامبر الهی]] و دارای کتاب آسمانی و مایه [[برکت]] معرفی می‌کند. همچنین او بیان می‌کند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به [[نماز]]، [[زکات]] و محبت به مادرش توصیه شده است. طبق آیات قرآن این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در [[آخرت|جهان دیگر]] دوباره زنده خواهم شد.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۳۰۷.</ref> | بنا بر آیه ۳۰ تا ۳۴ [[سوره مریم]]، عیسی در این سخنان، خود را بنده خدا، [[پیامبران|پیامبر الهی]] و دارای کتاب آسمانی و مایه [[برکت]] معرفی می‌کند. همچنین او بیان می‌کند فردی زورگو و تیره‌بخت نیست و از ناحیه الهی به [[نماز]]، [[زکات]] و محبت به مادرش توصیه شده است. طبق آیات قرآن این سخنان او با سه سلامی که به خود می‌دهد تمام می‌شود. سلام بر من روزی که متولد شدم، روزی که مرگم فرا خواهد رسید و روزی که در [[آخرت|جهان دیگر]] دوباره زنده خواهم شد.<ref>مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۳۰۷.</ref> | ||
برخی مفسران این سخنان عیسی را [[معجزه]] او، عده‌ای [[ارهاص]] و برخی دیگر [[کرامت|کرامتی]] از حضرت مریم(س) دانسته‌اند.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۵۳۴.</ref> [[محمدهادی معرفت]] اصلِ تکلم را خالی از هرگونه وجه اعجازی دانسته است؛ چراکه معتقد است سخن گفتن عیسی(ع) در سنینی که غالباً کودکان سخن می‌گویند، رخ داد. به باور او نوع تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبرا است.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، ص۲۱۲.</ref> [[فخررازی]] در [[کتاب تفسیر کبیر]] معتقد است این واقعه صرفاً امری اعجازگونه است. او با تفاوت قائل شدن میان رخ‌دادن معجزه از پیامبر و واقع شدن امر اعجازگونه بر او، بر این باور است اموری چون ولادت عیسی بدون پدر و تکلم عیسی در مهد با معجزاتی مانند زنده‌کردن مردگان که مستقلاً از عیسی(ع) صادر شده، متفاوت است.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۸۰.</ref> | برخی مفسران این سخنان عیسی را [[معجزه]] او، عده‌ای [[ارهاص]] و برخی دیگر [[کرامت|کرامتی]] از حضرت مریم(س) دانسته‌اند.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۱، ص۵۳۴.</ref> [[محمدهادی معرفت]] اصلِ تکلم را خالی از هرگونه وجه اعجازی دانسته است؛ چراکه معتقد است سخن گفتن عیسی(ع) در سنینی که غالباً کودکان سخن می‌گویند، رخ داد. به باور او نوع تکلم عیسی با آن وزانت و تعقل خاصی که در آن بود بر همگان ثابت کرد که تولد او معجزه‌وار و مادرش از تهمت زنا مبرا است.<ref>منصوری، شورگشتی، «بررسی دیدگاه‌های تفسیری مفسران درباره آیات تکلم حضرت عیسی علیه‌السلام در مهد»، ص۲۱۲.</ref> [[فخررازی]] در [[کتاب تفسیر کبیر]] معتقد است این واقعه صرفاً امری اعجازگونه است. او با تفاوت قائل شدن میان رخ‌دادن معجزه از پیامبر و واقع شدن امر اعجازگونه بر او، بر این باور است اموری چون ولادت عیسی بدون پدر و تکلم عیسی در مهد با معجزاتی مانند [[زنده‌کردن مردگان]] که مستقلاً از عیسی(ع) صادر شده، متفاوت است.<ref>فخررازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۸۰.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانوشت}} | {{پانوشت}} | ||