نماز جمعه در دوران غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

=== آراء فقیهان شیعه درباره نماز جمعه در دوران غیبت ===

بسیاری از فقهای ادوار میانی و متأخر [[شیعه]] قائل به [[وجوب تخییری]] نماز جمعه در دوران غیبت هستند. [[محقق حلی|مُحقق حلّی]]،<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۶.</ref> [[علامه حلی|علامه حِلّی]]،<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، قم، ج۲، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref> [[ابن فهد حلی|ابن فهد حلّی]]،<ref>ابن فهد حلی، المهذب البارع فی شرح المختصر النافع، قم، ج۱، ص۴۱۴.</ref> [[شهید اول]]،<ref>شهید اول، الدروس الشرعیه، قم، ج۱، ص۱۸۶.</ref> و [[محقق کرکی]] از این جمله‌اند.<ref>محقق کرکی، رسائل المحقق الکرکی، قم، ج۱ ص۱۵۸-۱۷۱.</ref> مراد از وجوب تخییری نماز جمعه این است که در ظهر جمعه یا باید نماز جمعه خوانده شود یا [[نماز ظهر]].<ref>نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۵۹؛ توضیح‌المسائل مراجع، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۸۷۱ -۸۷۲؛ علامه حلی،‌ تذکرة الفقها، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۷؛ محقق کرکی، رسائل المحقق الکرکی، قم، ص۱۶۳؛ حسینی عاملی، مفتاح الکرامة، قم، ج۸، ص۲۱۶.</ref> ادله‌ای مانند سیره یاران ائمه و نیز فقهای متقدم مبنی بر اقامه‌نکردن نماز جمعه از جمله مستندات عدم [[وجوب تعیینی]] نماز جمعه است.<ref>برای تفاصیل ادله رک: مبلغی، «عناصر تأثیرگذار در وجوب تعیینی نماز جمعه در روش اخباریان»، ۱۳۸۳ش، ص۲۱۱-۲۱۶.</ref>

نظریه [[وجوب تخییری]] در میان فقهای متأخر (از [[قرن سیزدهم]] به بعد) مقبولیت یافته است<ref>کاشف الغطا، کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة، ۱۳۸۰ش، ج۳، ص۲۴۸؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۹۸۱م، ج۱۱، ص۱۵۱؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، بیروت، ج۱، ص۲۰۵؛ برای آگاهی از دیگر قائلان رک: دانش پژوه، فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۴، ص۳۶۰۴.</ref> و به طور کلی در میان فقهای [[اصول|اصولی]]، گرایش به نظریه وجوب تخییری نماز جمعه شایع‌تر است، هرچند شماری از آنان قائل به حرمت آن شده‌اند.<ref>جعفریان، نماز جمعه: زمینه‌های تاریخی، ۱۳۷۲ش، ص۳۷.</ref>