نماز جمعه در دوران غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

# عدم مشروعیت نماز جمعه و بطلان آن<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۱.</ref>

# نماز جمعه واجب تخییری است ولی اگر نماز برپا شد شرکت در آن واجب است<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

# برپاکردن نماز جمعه واجب تخییری است ولی شرکت در آن واجب نیست و مکلف می‌تواند نماز ظهر بخواند<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

# برپا کردن نماز جمعه برای مجتهدان وجوب تخییری دارد<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

# اقامه نماز جمعه بر فقیه واجب و بر دیگران حرام است<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

# اگر امام جمعه عادلی باشد نماز جمعه بر همه واجب تعیینی است<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

# حرمت تکلیفی برپایی نماز جمعه و بطلان آن<ref>حائری، صلاة الجمعه، ۱۳۷۷ش، ص۱۲۲.</ref>

برخی فقهای متقدم شیعه از جمله [[سلار دیلمی|سَلاّر دیلمی]]<ref>رضانژاد، صلاة الجمعه، ۱۴۱۵ق، ص۷۷.</ref> و [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس حلّی]]<ref>ابن ادریس حلی، السرائر، قم، ج۱، ص۳۰۴.</ref> و به پیروی از ایشان بسیاری از فقهای متأخرتر از جمله [[فاضل هندی]] مشروعیت نماز جمعه را مشروط به حضور امام معصوم یا حضور فردی دانسته‌اند که از سوی او به امامت جمعه منصوب شده باشد.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref> پیروان [[فتوا|فتوای]] حرمت نماز جمعه با این استدلال که حضور یا اجازه امام شرط صحت آن است و در عصر غیبت چنین اجازه‌ای وجود ندارد برپا داشتن نماز جمعه را در این عصر جایز نمی‌دانند.<ref>فاضل هندی، کشف اللثام، تهران، ج۱، ص۲۴۶-۲۴۸؛ طباطبائی، ریاض المسائل، بیروت، ج۴، ص۷۳-۷۵؛ نراقی، مستند الشیعة، ۱۴۱۵ق، ج۶، ص۶۰؛ خوانساری، جامع المدارک، ۱۳۵۵ق، ج۱، ص۵۲۴.</ref>  

همچنین برخی گفته‌اند که [[ولی فقیه]] در کارهایی که نیاز به اختیارات وسیع (بَسطِ ید) دارد مانند برپا کردن نماز جمعه و امر به [[جهاد]]، از سوی [[ائمه|معصوم]] نیابت ندارد.<ref>منتظری، البدر الزاهر فی صلاة الجمعة و المسافر، ۱۳۶۲ش، ص۵۷-۵۸.</ref> از جمله ادله مورد استناد قائلان به حرمت، احادیثی است که در آن‌ها تعابیری مانند «امام» و «امام عَدل تَقی» آمده و گفته شده که مخالفت با امام در مورد نماز جمعه باعث هلاکت است یا برپا داشتن نماز جمعه جز با حضور امام عادل و پرهیزگار صحیح نیست.<ref>قاضی نعمان، دعائم الاسلام، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۲۳۴؛ نوری، مستدرک الوسائل، قم، ج۶، ص۱۳-۱۴.</ref> [[امام سجاد]](ع) در [[صحیفه سجادیه]]<ref>الصحیفة السجادیة، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۴.</ref> نیز امامت جمعه را مقامی مخصوص برگزیدگان [[خدا]] دانسته است. برخی فقهای متأخرتر منظور از تعابیر مذکور در این احادیث را [[امام]] معصوم ندانسته و آن را به مفاهیمی عام‌تر که شامل [[امام جماعت]] نیز بشود تفسیر کرده‌اند. به نظر آنان در این احادیث تأکید اصلی بر لزومِ به جماعت برگزار شدن بوده است.<ref>برای نمونه:حرعاملی، وسائل الشیعه، قم، ج۷، ص۳۱۰.</ref>