سوره جمعه: تفاوت میان نسخه‌ها

این آیه از [[مثل‌های قرآنی|مَثَل‌های قرآنی]] درباره یهودیان زمان [[پیامبر(ص)]] است که با وجود تصریح کتاب آسمانی خودشان به [[نبوت]] پیامبر اکرم(ص)، به [[دین اسلام]] نگرویدند و آنان را مصداق عالمان بی عمل قرار داد.<ref>مکارم شیرازی، مثال‌های زیبای قرآن، ۱۳۸۲ش، ج۲، ص۲۶۷.</ref> در برخی [[روایات]] آمده است آنان می‌گفتند آیین محمد(ص) شامل ما نمی‌شود؛ بنابراین [[قرآن]] به آنان گوشزد می‌کند اگر کتاب آسمانی خود را دقیقاً خوانده و عمل می‌کردند، این سخن را نمی‌گفتند؛ چراکه بشارت ظهور پیامبر اکرم در آن آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۱۱۴.</ref>این ابیات [[سعدی]] اشاره به این آیه قرآن دارد  

|علم چندان که بیش‌تر خـوانی\\چـون عمل در تو نیست نادانی

نـه مـحـقّـق بـود نـه دانشمند\\چـارپایی بـر‌او کتـابی چـنـد

}} ونیز:  

|آن تهی مغز را چـه علم و‌خَبَر\\کـه بـر او هیزم است یا دفـتر <ref>بابکی، محمد، مثلهای قرآنی: فانوس بی سو،  مجله بشارت، شماره ۲۹، سال۱۳۸۱ش.</ref>}}