مجتبی قزوینی: تفاوت میان نسخه‌ها

مجتبی قزوینی در ۱۳۱۸ق/۱۲۷۹ش در [[قزوین]] به دنیا آمد.<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ۱۳۷۵ش، ص۲۴۲.</ref> پدرش، شیخ احمد تنکابنی، از عالمان آن دوره،<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ۱۳۷۵ش، ص۲۴۳.</ref> و مادرش دختر محمدتقی الهیان تنکابنی، فقیه و نویسنده شیعی، بود.<ref>طالبیان شریف، «[http://ijtihadnet.ir/فقیه-شهرت-گریز-حسن-طالبیان-شریف/ فقیه شهرت گریز]»، وبگاه شبکه اجتهاد.</ref>

{{جعبه نقل قول | عنوان = آیت‌الله خامنه‌ای: | نویسنده = | نقل قول = حاج شیخ مجتبی مرد بسیار مُلّایی بود. هم مُلّا بود، هم علاوه بر مُلّایی از لحاظ قوت شخصیت بنده غیر از امام ... هیچ‌کس را در این معممین که من باهاشان معاشر بودم به قوت شخصیت حاج شیخ مجتبی من ندیدم! یک چیز عجیب غریبی بود. .. خیلی مرد فوق‌العاده‌ای بود حاج شیخ مجتبی؛ خیلی. آن شخصیتش بود که همه را مقهور می‌کرد... اعجوبه‌یی بود. اهل علوم غریبه و اینها هم بود. همه چیز هم بلد بود.<ref>«[https://farsi.khamenei.ir/memory-content?id=29360 هر آنچه شنیده بودم به داستان دیدم]»، وبگاه دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای.</ref> | منبع = | تراز = راست| پس‌زمینه = #f2bcd3  | عرض = 280px | حاشیه =  | اندازه قلم = }}

وی در سال ۱۳۳۷ق،<ref>«دستورالعمل‌ها (۵)؛ نامۀ عالم ربّانی و متأله قرآنی؛ حضرت شیخ مجتبی قزوینی خراسانی»، ص۴۴.</ref> به زادگاهش قزوین بازگشت و در علوم باطنی<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ۱۳۷۵ش، ص۲۴۳و۲۴۴.</ref> و [[علوم غریبه]]<ref>شفیعیان، «[http://erfanvahekmat.com/e/ce شیخ مجتبی قزوینی]»، وبگاه عرفان و حکمت در پرتو قرآن و عترت.</ref> نزد سید موسی زرآبادی قزوینی شاگردی کرد. او پس از دو سال اقامت در زادگاهش، به [[قم]] هجرت و در [[درس خارج]] [[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] شرکت کرد.<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ۱۳۷۵ش، ص۲۴۴.</ref> پس از دو سال اقامت در قم، به سال ۱۳۴۱ق<ref>«دستورالعمل‌ها (۵)؛ نامۀ عالم ربّانی و متأله قرآنی؛ حضرت شیخ مجتبی قزوینی خراسانی»، ص۴۴.</ref>{{یاد|برخی این تاریخ را اشتباه خوانده و گفته‌اند شیخ مجتبی خود تصریح کرده که نزد میرزا ابوالقاسم معین الغربا خارج فقه خوانده است. از آنجا که وی سال ۱۳۳۹ق در مشهد فوت کرده است، بنابراین وی در ۱۳۳۹ق در مشهد بوده است.(طالبیان شریف، «[http://ijtihadnet.ir/فقیه-شهرت-گریز-حسن-طالبیان-شریف/ فقیه شهرت گریز]»، وبگاه شبکه اجتهاد.)}} به [[مشهد]] رفت و تا آخر عمر در آنجا اقامت گزید. قزوینی در مشهد از استادانی همچون [[میرزا مهدی اصفهانی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی|حاج آقا حسین طباطبایی قمی]]، آقابزرگ حکیم شهیدی، شیخ اسدالله عارف یزدی و شیخ موسی خوانساری در [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و فلسفه بهره‌مند شد.<ref>حکیمی، مکتب تفکیک، ۱۳۷۵ش، ص۲۴۴؛ مدرسه علوم دینی حضرت ولی‌عصر(عج)، «مقدمه» در بیان الفرقان، ص۱۳.</ref> وی، فلسفه را به مدت چهارده سال از آقابزرگ حکیم شهیدی آموخت.<ref>مدرسه علوم دینی حضرت ولی‌عصر(عج)، «مقدمه» در بیان الفرقان، ص۱۳.</ref> گفته شده یک سالی هم از درس‌ [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] در بروجرد بهره برد.<ref>مدرسه علوم دینی حضرت ولی‌عصر(عج)، «مقدمه» در بیان الفرقان، ص۱۳؛ طالبیان شریف، «[http://ijtihadnet.ir/فقیه-شهرت-گریز-حسن-طالبیان-شریف/ فقیه شهرت گریز]»، وبگاه شبکه اجتهاد.</ref>