پرش به محتوا

جهاد: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۴: خط ۴۴:
به‌گفته [[محمد فاضل لنکرانی]]، فقیه شیعه، اهمیت، اجر و ثواب جهاد و کشته‌شدن برای خدا و در راه احیای دین، چنان است که مشمول [[قاعده دفع ضرر محتمل|قاعده دفع ضرر مُحتَمَل]] نمی‌شود.<ref>فاضل لنکرانی، ایضاح الکفایة، ۱۳۸۵ش،‌ ج۴، ص۴۰۶.</ref>
به‌گفته [[محمد فاضل لنکرانی]]، فقیه شیعه، اهمیت، اجر و ثواب جهاد و کشته‌شدن برای خدا و در راه احیای دین، چنان است که مشمول [[قاعده دفع ضرر محتمل|قاعده دفع ضرر مُحتَمَل]] نمی‌شود.<ref>فاضل لنکرانی، ایضاح الکفایة، ۱۳۸۵ش،‌ ج۴، ص۴۰۶.</ref>


== هدف و آثار جهاد ==
==هدف و آثار جهاد==
برای جهاد، آثار و اهدافی بیان شده که برخی از آن‌ها به قرار زیر است:
برای جهاد، آثار و اهدافی بیان شده که برخی از آن‌ها به قرار زیر است:
{{ستون|۲}}
{{ستون|۲}}
خط ۵۵: خط ۵۵:
{{پایان}}
{{پایان}}
==نخستین فرمان جهاد==
==نخستین فرمان جهاد==
در این که نخستین دستور جهاد با کدام آیه و در چه موقعیتی صادر شد میان مفسران اختلاف‌نظر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۱۱۳.</ref> مفسرانی همچون [[فخر رازی]] و [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] بر این نظرند که [[آیه اذن جهاد]]، نخستین دستور و مجوز جهاد برای مسلمانان در برابر مشرکان مکه بود.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۲۸-۲۲۹؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۵۶.</ref> به گزارش این مفسران، مشرکان مکه، مسلمانان را مورد آزار قرارر داده و آنان را می‌زدند و آنان با سرهای شکسته و مجروح نزد پیامبر(ص) می‌آمدند و شکایت می‌کردند و از پیامبر تقاضای جهاد می‌کردند. پیامبر نیز آنان را به صبر دعوت می‌کرد و می‌گفت دستور جهاد هنوز نرسیده تا این که هجرت شروع شد و مسلمانان از مکه به [[مدینه]] آمدند و هفت ماه بعد،<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۶ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> [[آیه اذن جهاد]] نازل گشت و نخستین دستور جهاد صادر شد.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۲۸-۲۲۹؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۵۶.</ref> برخی گفته‌اند [[آیه ۱۹۰ سوره بقره]] «وَ قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ؛ و در راه خدا با آنان که به جنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید.»، نخستین آیه‌ای است که به جهاد با دشمنان فرمان داد و برخی نیز [[آیه ۱۱۱ سوره توبه]]{{یاد|خداوند از مؤمنان، جان و مالشان را خریداری کرده که در برابرش بهشت برای آنان باشد؛ به این گونه که: در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند؛ این وعده حقّی است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟ اکنون، به داد و ستدی که با خدا کرده‌اید، شادمان باشید و این است همان رستگاری و پیروزی بزرگ.(سوره توبه، آیه ۱۱۱؛ مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۲۰۴.)}} را نخستین آیه‌ای دانسته‌اند که با آن فرمان جهاد صادر شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۱۴، ص۳۸۳.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، لحن [[آیه اذن جهاد]] که تعبیر اذن در آن آمده است، با موضوع نخستین فرمان برای جهاد، تناسب بیشتری دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۱۱۳-۱۱۴.</ref>
در این‌که نخستین دستور جهاد با کدام آیه و در چه موقعیتی صادر شد میان مفسران اختلاف‌نظر است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۱۱۳.</ref> مفسرانی همچون [[فخر رازی]] و [[فضل بن حسن طبرسی|طَبْرسی]] بر این نظرند که [[آیه اذن جهاد]]، نخستین دستور و مجوز جهاد برای مسلمانان در برابر مشرکان مکه بود.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۲۸-۲۲۹؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۵۶.</ref> به گزارش این مفسران، مشرکان مکه مسلمانان را آزار می‌دادند و می‌زدند. آنان با سرهای شکسته و مجروح نزد پیامبر(ص) می‌آمدند و شکایت می‌کردند و از پیامبر تقاضای جهاد می‌کردند. پیامبر نیز آنان را به صبر دعوت می‌کرد و می‌گفت دستور جهاد هنوز نرسیده تا این‌که هجرت شروع شد و مسلمانان از مکه به [[مدینه]] آمدند و هفت ماه بعد،<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب، ۱۳۷۶ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> [[آیه اذن جهاد]] نازل و نخستین دستور جهاد صادر شد.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۲۸-۲۲۹؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۷، ص۱۵۶.</ref>
 
برخی گفته‌اند [[آیه ۱۹۰ سوره بقره]] (وَ قَاتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَکُمْ؛ و در راه خدا با آنان که به جنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید) نخستین آیه‌ای است که به جهاد با دشمنان فرمان داده است. برخی نیز [[آیه ۱۱۱ سوره توبه]]{{یاد|خداوند از مؤمنان، جان و مالشان را خریداری کرده که در برابرش بهشت برای آنان باشد؛ به این‌گونه که در راه خدا پیکار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند. این وعده حقّی است بر او که در تورات و انجیل و قرآن ذکر فرموده و چه‌کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟ اکنون، به دادوستدی که با خدا کرده‌اید، شادمان باشید و این است همان رستگاری و پیروزی بزرگ (سوره توبه، آیه ۱۱۱؛ ترجمه مکارم شیرازی).}} را نخستین آیه‌ای دانسته‌اند که با آن فرمان جهاد صادر شد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۱۴، ص۳۸۳.</ref> به‌گفته [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]]، لحن [[آیه اذن جهاد]] که تعبیر «اذن» در آن آمده، با موضوع نخستین فرمان برای جهاد، تناسب بیشتری دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۴، ص۱۱۳-۱۱۴.</ref>


برخی مفسران با استناد به [[آیه ۱۱۱ سوره توبه]]، گفته‌اند حکم و دستور به جهاد در همه شریعت‌های گذشته نیز وجود داشته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۶، ص۱۵۲.</ref>
برخی مفسران با استناد به [[آیه ۱۱۱ سوره توبه]]، گفته‌اند حکم و دستور به جهاد در همه شریعت‌های گذشته نیز وجود داشته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۶، ص۱۵۲.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷

ویرایش