Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
جز (←انجیل نزد مسیحیان) |
جز (←مفهومشناسی) |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
|شکلبندی منبع = | |شکلبندی منبع = | ||
}} | }} | ||
انجیل واژهای یونانی | انجیل واژهای یونانی بهمعنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> که در آن به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمانی جدید مژده میدهد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به همین دلیل انجیلهای چهارگانه چون شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل مینامند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار میرفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیلها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> | ||
==سیر تدوین و رسمی شدن انجیلهای چهارگانه== | ==سیر تدوین و رسمی شدن انجیلهای چهارگانه== | ||
انجیلنویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مَرقُس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول، نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل میشد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عدهای به نوشتن زندگینامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> | انجیلنویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مَرقُس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول، نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل میشد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عدهای به نوشتن زندگینامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> |